Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελενόπολις (Βιθυνία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°43′12″N 29°30′0″E / 40.72000°N 29.50000°E / 40.72000; 29.50000

Ελενόπολις
Χάρτης
Είδοςαρχαία πόλη
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°43′12″N 29°30′0″E
Διοικητική υπαγωγήΧερσέκ, Επαρχία Γιάλοβας και Περιοχή Μαρμαρά
ΧώραΤουρκία

Η Ελενόπολις ήταν αρχαία ρωμαϊκή και βυζαντινή πόλη της Βιθυνίας, στη Μικρά Ασία, στο νότιο τμήμα του Κόλπου του Αστακού. Aρχικά ονομαζόταν Δρέπανον, αλλά μετονομάστηκε σε Ελενόπολις από τον Μέγα Κωνσταντίνο προς τιμήν της μητέρας του, Αγίας Ελένης.[1] Έχει ταυτοποιηθεί με το σημερινό χωριό Χερσέκ, στην περιφέρεια της Αλτίνοβα της Επαρχίας Γιάλοβας.

Η πόλη παραδοσιακά θεωρείται ως η γενέτειρα της Αγίας Ελένης. Σύμφωνα με τον ιστορικό του 6ου αιώνα Προκόπιο, ο Κωνσταντίνος ο Μέγας μετονόμασε το Δρέπανον σε Ελενόπολιν, για να τιμήσει τη γενέτειρα της μητέρας του Ελένης.[2] Ωστόσο, θεωρείται πιθανό η συγκεκριμένη ονομασία να τιμούσε απλώς την ίδια, χωρίς να έχει κάποια σχέση με την γενέτειρά της.[3] Ο Κωνσταντίνος ανήγειρε, επίσης, εκκλησία εντός της πόλης προς τιμήν του μάρτυρα Αγίου Λουκιανού. Σύντομα, η σημασία της μεγάλωσε, ενώ ο Κωνσταντίνος έζησε για αρκετό καιρό εκεί, προς το τέλος της ζωής του.[4]

Κοντά σε αυτήν βρίσκονταν ιαματικές πηγές, ιδιαιτέρως γνωστές, που πιθανώς να ήταν εκείνες του Τερμάλ, κοντά στην Γιάλοβα. Ο Ιουστινιανός Α΄ ανήγειρε εκεί υδραγωγείο, λουτρά, καθώς και άλλα μνημεία.

Εκκλησιαστική ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επισκοπική έδρα της Ελενόπολης Βιθυνίας υπαγόταν στη Μητρόπολη Νικομηδείας.[5]

Ο Λεκιέν[6] αναφέρει εννέα εκ των επισκόπων της. Ο Μακρίνος, ο πρώτος εξ'αυτών, φέρεται να μετείχε στην Σύνοδο της Νίκαιας (325), ωστόσο το όνομά του δεν αναφέρεται στον αυθεντικό κατάλογο των συμμετεχόντων της συνόδου. Περί το 400, η επισκοπή της Ελενόπολης είχε ως επικεφαλής τον Παλλάδιο Γαλατίας, φίλο και υπερασπιστή του Ιωάννη Χρυσοστόμου, και συγγραφέα της Historia Lausiaca. Ο τελευταίος γνωστός επίσκοπός της μετείχε στην Φωτιανή Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης (879). Η Ελενόπολις αναφέρεται στις Notitiae Episcopatuum έως τον δωδέκατο και δέκατο τρίτο αιώνα.

Η Ελενόπολις Βιθυνίας περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τιτουλάριων επισκοπών της Καθολικής Εκκλησίας.[5]

  1. (Αγγλικά) Cohen, Getzel M. (1996). The Hellenistic Settlements in Europe, the Islands, and Asia Minor. Μπέρκλεϋ & Λος Άντζελες: University of California Press. σελ. 397. ISBN 9780520914087. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2016. 
  2. (Αγγλικά) Jan Willem Drijvers (1992). Helena Augusta: The Mother of Constantine the Great and her Finding of the True Cross. Brill Publishers. σελ. 11. 
  3. (Αγγλικά) Harbus, Antonia. Helena of Britain in Medieval Legend. Rochester, NY: D.S. Brewer, 2002, σ. 12 κ.εξ.
  4. (Γαλλικά) Pierre Maraval (1985). Lieux saints et pèlerinages d'Orient: histoire et géographie des origines à la conquête arabe. Cerf. σελ. 367. 
  5. 5,0 5,1 (Λατινικά) Annuario Pontificio 2013. Libreria Editrice Vaticana. 2013. σελ. 886. ISBN 978-88-209-9070-1. 
  6. (Λατινικά) Oriens Christianus, I, σ. 623.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]