Ελατρέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ελατρέας (Ελατρεύς) είναι γνωστό ένα μέλος της αριστοκρατίας των Φαιάκων. Αυτός ο Φαίακας ευγενής αναφέρεται στην Οδύσσεια (ραψωδία θ, στίχοι 111, 129) ως ο καλύτερος στη δισκοβολία από όλους: «δίσκω δ' αυ πάντων πολύ φέρτατος ήεν Ελατρεύς» (θ 129). Συμμετέσχε στους αγώνες που έγιναν προς τιμή του Οδυσσέα όταν αυτός φιλοξενήθηκε ως ναυαγός στο νησί των Φαιάκων.

Πηγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κρουσίου: Λεξικόν Ομηρικόν, διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 265