Εκκλησία Ατένι Σιόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°54′15.5″N 44°5′43.8″E / 41.904306°N 44.095500°E / 41.904306; 44.095500

Εκκλησία Ατένι Σιόνι
ატენის სიონი
Η Εκκλησία Ατένι Σιόνι
Χάρτης
Είδοςεκκλησία και πολιτισμική κληρονομιά[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°54′15″N 44°5′44″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Γκόρι[1]
ΤοποθεσίαΣίντα Καρτλί
ΧώραΓεωργία[1]
Έναρξη κατασκευής7ος αιώνας
ΠροστασίαΠολιτισμικά Μνημεία Εθνικής Σημασίας της Γεωργίας[1]
Commons page Πολυμέσα
Η εκκλησία Ατένι Σιόνι

Η Εκκλησία Ατένι Σιόνι (γεωργιανά: ატენის სიონი) είναι μια Γεωργιανή Ορθόδοξη εκκλησία του 7ου αιώνα που βρίσκεται στο χωριό Ατένι, περίπου 10 χλμ. νότια της πόλης Γκόρι στη Γεωργία. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Βρίσκεται σε μια περιοχή της κοιλάδας του ποταμού Τάνα που είναι γνωστή όχι μόνο για τα ιστορικά μνημεία της, αλλά και για τα γραφικά τοπία και το κρασί της.

Το εσωτερικό της εκκλησίας

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εκκλησία Ατένι Σιόνι χτίστηκε κατά το πρώτο μισό του 7ου αιώνα. Η εκκλησία φαίνεται πολύ παρόμοια σε σχέδιο με του Μοναστηριού Γιβάρι στο Μτσχέτα, που

Ανάγλυφα και διακοσμήσεις στο εξωτερικό της εκκλησίας

γενικά θεωρείται ότι την έχει προηγηθεί και, ως εκ τούτου, έχει περιγραφεί από ορισμένους ιστορικούς της τέχνης ως εκκλησία «τύπου Γιβάρι».[2]Κοντά στην εκκλησία υπάρχουν τα ερείπια της μεσαιωνικής οχυρωμένης πόλης Ατένι. Το όνομα Σιόνι σχετίζεται με το όρος Σιών στην Ιερουσαλήμ.

Κατά τον 10ο αιώνα η εκκλησία ανακαινίστηκε και τα ονόματα των αρχιτεκτόνων αναφέρονται στις επιγραφές της εκκλησίας. Όπως ο Αρμένιος αρχιτέκτοντας Τοντοσάκ δηλώνει: «Εγώ, ο Τοντοσάκ, ο οικοδόμος αυτής της ιερής εκκλησίας» σε μία Αρμενική επιγραφή στη νότια πρόσοψη.[3][4][5]

Στους τοίχους της εκκλησίας υπάρχουν επιγραφές στα Γεωργιανά, στα Ελληνικά, στα Αρμενικά και στα Συριακά. Επίσης, βρίσκονται και οι 3 τύποι Γεωργιανών γραφών: Ασομταβρούλι, Νουσχούρι και Μχεντρούλι. Οι επιγραφές σε Νουσκούρι χρονολογούνται του 835 και οι επιγραφές σε Μχεντρούλι του 980.[5]

Η εκκλησία έκλεισε κατά τη Σοβιετική περίοδο, από το 1920. Το 1970 ξεκίνησαν έργα αποκατάστασης στο κτίριο, για ενίσχυση των προσόψεων και της οροφής. Από το 1989 είναι λειτουργική και οι εργασίες συντήρησης των τοιχογραφιών συνεχίζονται.[6][5]

Τοιχογραφίες: Το Όνειρο του Ιωσήφ και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ από σκηνή του Ευαγγελισμού
Τοιχογραφίες της εκκλησίας

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ατένι Σιόνι είναι ένα πρώιμο παράδειγμα θολωτής τετράκογχης[7] εκκλησίας. Έχει σταυροειδές σχήμα με εσωτερικές διαστάσεις 24 μ. x 19,22 μ. Οι προσόψεις της είναι καλυμμένες με σκαλιστές ορθογώνιες πρασινωπές-γκριζες πέτρες, και διακοσμημένες με στολίδια και παραστατικά ανάγλυφα.

Από τον 11ο αιώνα, η τοιχογράφηση του εσωτερικού των Γεωργιανών εκκλησιών ήταν υποχρεωτική. Η εκκλησία Ατένι Σιόνι είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου - και μολονότι η σειρά των τοιχογραφιών ακολουθεί το παραδοσιακό μονοπάτι της Γεωργιανής εικονογραφίας η Θεοτόκος είναι η κεντρική μορφή και πολλές από τις τοιχογραφίες αφηγούνται την ιστορία της. Περιλαμβάνονται σκηνές του Ευαγγελισμού με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και το

Σχέδια της Εκκλησίας Ατένι Σιόνι

Όνειρο του Ιωσήφ. Στις τοιχογραφίες περιλαμβάνονται οι προσωπογραφίες Γεωργιανών βασιλιάδων και φεουδαρχών: του Γεωργίου του Τσκοντίντι, του Δαβίδ Δ' του Κτίστη, του Μπαγκράτ Δ', του Γεωργίου Β' και της Βασίλισσας Ιζντούχτ.[5]

Στην εκκλησία υπάρχουν άφθονες επιγραφές ιστορικού ενδιαφέροντος, όπως η επιγραφή προς τιμήν του Αδαρνάση Α' του Τάο-Κλαργέτι, του πρώτου τεκμηριωμένου Γεωργιανού Βαγρατίδη αριστοκράτη που ήταν ο πατέρας του Άσοτ Α΄, του ιδρυτή της νέας βασιλικής γενιάς της Γεωργίας.[8] Στην εκκλησία Ατένι Σιόνι έχουν ενταφιαστεί αρκετοί ευγενείς και σε επιγραφές αναφέρονται τα ονόματά τους, ημερομηνίες γέννησης και θανάτου.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Wiki Loves Monuments monuments database. 2  Νοεμβρίου 2017. tools.wmflabs.org/heritage/api/api.php?action=search&format=json&srcountry=ge&srlang=ka&srid=1913.
  2. Wachtang Beridse, Die Baukunst des Mittelalters in Georgien, Berlin 1980, p.27.
  3. Patrick Donabedian & J.-M. Thierry, Armenian Art, New York 1989, p.499.
  4. Rapp, Stephen H. (1997), Imagining history at the crossroads: Persia, Byzantium, and the architects of the written Georgian past, p. 648. Armenian Research Center collection, University of Michigan.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Ateni Sioni Church, Shida Kartli». GEORGIA.COM TRAVEL (στα Αγγλικά). 20 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2019. 
  6. «† orthodoxy.ge † ეკლესიები და მონასტრები - ატენის სიონი». www.orthodoxy.ge. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2019. 
  7. Patrick Donabedian & J.-M. Thierry, Armenian Art, New York 1989, p.67.
  8. Rapp, Stephen H. (2003), Studies In Medieval Georgian Historiography: Early Texts And Eurasian Contexts, p. 383. Peeters Bvba