Β΄ Συριακός πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 35: | Γραμμή 35: | ||
==Ευμένης του Περγάμου== |
==Ευμένης του Περγάμου== |
||
O νέος πόλεμος ξέσπασε όταν ο ηγεμόνας του [[Πέργαμος|Περγάμου]] [[Ευμένης Α' της Περγάμου|Ευμένης]] προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από το βασίλειο των [[Δυναστεία των Σελευκιδών|Σελευκιδών]]. Κατά την διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Περγαμηνού ηγεμόνα και του |
O νέος πόλεμος ξέσπασε όταν ο ηγεμόνας του [[Πέργαμος|Περγάμου]] [[Ευμένης Α' της Περγάμου|Ευμένης]] προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από το βασίλειο των [[Δυναστεία των Σελευκιδών|Σελευκιδών]]. Κατά την διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Περγαμηνού ηγεμόνα και του Αντίοχου Θεού ο Πτολεμαίος επωφελήθηκε ενισχύοντας την θέση του στα παράλια της Δυτικής [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]. Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν η προσχώρηση σ΄ αυτόν της [[Έφεσος|Εφέσου]] στην οποία εγκατέστησε φρουρά<ref name="ReferenceA"/><ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' Συριακός πόλεμος 260-253 π.Χ.σελ.414''</ref>.. |
||
==Συνασπισμός του Αντίοχου Θεού εναντίον του Πτολεμαίου Φιλάδελφου== |
==Συνασπισμός του Αντίοχου Θεού εναντίον του Πτολεμαίου Φιλάδελφου== |
||
Έκδοση από την 10:11, 21 Ιουνίου 2021
| Β΄ Συριακός πόλεμος | |||
|---|---|---|---|
| Συριακοί πόλεμοι | |||
 Νόμισμα του Αντίοχου Β' | |||
| Χρονολογία | 260-253 π.Χ. | ||
| Τόπος | Δυτική Μικρά Ασία | ||
| Έκβαση | Νίκη των Σελευκιδών | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
O Β΄ Συριακός πόλεμος (260-253 π.Χ.) ήταν μια πολεμική σύγκρουση που έφερε αντιμέτωπους τον Πτολεμαίο Φιλάδελφο με τον Αντίοχο Θεό [1].
Ευμένης του Περγάμου
O νέος πόλεμος ξέσπασε όταν ο ηγεμόνας του Περγάμου Ευμένης προσπάθησε να ανεξαρτητοποιηθεί από το βασίλειο των Σελευκιδών. Κατά την διάρκεια του πολέμου μεταξύ του Περγαμηνού ηγεμόνα και του Αντίοχου Θεού ο Πτολεμαίος επωφελήθηκε ενισχύοντας την θέση του στα παράλια της Δυτικής Μικράς Ασίας. Η μεγαλύτερη του επιτυχία ήταν η προσχώρηση σ΄ αυτόν της Εφέσου στην οποία εγκατέστησε φρουρά[1][2]..
Συνασπισμός του Αντίοχου Θεού εναντίον του Πτολεμαίου Φιλάδελφου
Ο Αντίοχος Θεός σχημάτισε έναν συνασπισμό εναντίον του Λαγίδη μονάρχη στον οποίο συμμετείχαν εκτός από τον ίδιο, ο πρώην διεκδικητής του μακεδονικού θρόνου Πτολεμαίος γιος του Λυσίμαχου και της Αρσινόης, αδελφής του Πτολεμαίου Φιλάδελφου, ο οποίος είχε εκδιωχτεί από την Μακεδονία από τον Αντίγονο Γονατά, ο Αιτωλός στρατιωτικός Τίμαρχος και οι Ρόδιοι[3].
Ο Πτολεμαίος του Λυσίμαχου ήταν διοικητής της φρουράς της Εφέσου. Αποστάτησε προς την πλευρά του Αντίοχου Θεού όταν έμαθε ότι ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος ήθελε να ορίσει διάδοχο έναν από τους γιούς του[4].
Ο Τίμαρχος ήταν διοικητής της φρουράς της Μιλήτου και υποστηρικτής του Πτολεμαίου του Λυσίμαχου. Όταν αποστάτησε κατέλαβε την Σάμο[3].
Πολεμικές επιχειρήσεις
Όταν ξέσπασαν οι εχθροπραξίες ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος βρέθηκε σε μειονεκτική θέση. Η επιρροή του στην Κυρίως Ελλάδα είχε μειωθεί ύστερα από τον Χρεμωνίδειο πόλεμο ενώ βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τον Αντίγονο Γονατά. Επιπλέον ο αντίπαλος του Αντίοχος Θεός συμμάχησε με τον Αντιγονίδη βασιλιά δίνοντας ως σύζυγο στον γιο του τελευταίου, Δημήτριο, την αδελφή του Στρατονίκη[5].
Οι πολεμικές επιχειρήσεις περιορίστηκαν στην Μικρά Ασία. Ο Πτολεμαίος του Λυσίμαχου δολοφονήθηκε το 259 π.Χ. από τους Γαλάτες μισθοφόρους του. Ο Τίμαρχος που επιθυμούσε να γίνει τύραννος της Μιλήτου κατέλαβε την πόλη, αλλά εκδιώχθηκε λίγο αργότερα (258 π.Χ.[6]) από αυτήν από τον Αντίοχο Θεό. Τον πόλεμο έκρινε η νίκη του Ρόδιου ναύαρχου Αγαθόστρατου εναντίον του πτολεμαϊκού στόλου που διοικούσε ο Χρεμωνίδης σε ναυμαχία που έγινε στην Έφεσο (περίπου το 259 π.Χ.) και ενδεχομένως η νίκη του Αντίγονου Γονατά στην ναυμαχία της Κω (αν δεχτούμε ότι αυτή έγινε το 257 π.Χ.).Έτσι ο Αντίοχος Θεός κατέλαβε τις ιωνικές πόλεις και ορισμένες θέσεις στην Παμφυλία και την Κιλικία[5].
Συνθήκη ειρήνης μεταξύ των εμπολέμων
Παρά τις επιτυχίες του ο Αντίοχος Θεός προχώρησε στην σύναψη ειρήνης με τον αντίπαλο του. Με την συνθήκη που έγινε μεταξύ των δυο ηγεμόνων ο Σελευκίδης ηγεμόνας κρατούσε τις πρόσφατες κατακτήσεις του παραιτούνταν όμως από τα δικαιώματα του στην Συρία[1].
Ο Πτολεμαίος Φιλάδελφος επίσης, έδωσε ως σύζυγο στον Αντίοχο Θεό την κόρη του Βερενίκη, αφού ο τελευταίος εγκατέλειψε την ως τότε σύζυγο του Λαοδίκη[3].
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Στρατιωτική Ιστορία ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΛΑΣΚΑΡΗΣ . Η κατάκτηση της Κοίλης Συρίας από τον Αντίοχο Γ' (202-198 π.Χ.).ΟΙ ΣΥΡΙΑΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ.σελ 58
- ↑ Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' Συριακός πόλεμος 260-253 π.Χ.σελ.414
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' Συριακός πόλεμος 260-253 π.Χ.σελ.415
- ↑ Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' Συριακός πόλεμος 260-253 π.Χ.σελ.414-415
- ↑ 5,0 5,1 Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β' Συριακός πόλεμος 260-253 π.Χ.σελ.415
- ↑ Second Syrian War, 260-255 BC, Rickard, J (6 June 2007)
Πηγές
- Ιστορία του Ελληνικού έθνους Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι Εκδοτική Αθηνών 1979
- Στρατιωτική Ιστορία ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΛΑΣΚΑΡΗΣ . Η κατάκτηση της Κοίλης Συρίας από τον Αντίοχο Γ (202-198 π.Χ.) Εκδότης Σ. ΠΑΝΕΛΗΣ. Τεύχος 77 . 2003
- Second Syrian War, 260-255 BC, Rickard, J (6 June 2007)
| |||||