Οικογένεια Γρίβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Επιπλέον παραπομπή για τη σχετική ετυμολογία, από το ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ του Γεωργίου Μπαμπινιώτη.
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:


== Ετυμολογία ==
== Ετυμολογία ==
Από το μεσαιωνικό "γρίβας", δηλαδή άλογο που έχει χρώμα σταχτί, ψαρό, γκρίζο, π.χ. «εις ίππον γρίβαν επιβάς» (Διγενής Ακρίτας - Ζ3358), πιθανόν < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.<ref>{{Cite book|title=ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ|first=Γεώργιος|last=Μπαμπινιώτης|publisher=ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε.|isbn=978-960-89751-8-7|year=Μάρτιος 2010|location=ΑΘΗΝΑ|page=323|quote=γρίβας «ψαρό άλογο» - μεσν., πιθ. < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ.
Από το μεσαιωνικό "γρίβας", δηλαδή άλογο που έχει χρώμα σταχτί, ψαρό, γκρίζο, π.χ. «εις ίππον γρίβαν επιβάς» (Διγενής Ακρίτας - Ζ3358), πιθανόν < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.<ref>{{Cite book|title=ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ|first=Γεώργιος|last=Μπαμπινιώτης|publisher=ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε.|isbn=978-960-89751-8-7|date=Μάρτιος 2010|location=ΑΘΗΝΑ|page=323|quote=γρίβας «ψαρό άλογο» - μεσν., πιθ. < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.}}</ref><ref>{{cite web|url=http://greeklastnames.blogspot.com/2009/05/blog-post_9090.html |title=Ελληνικά επίθετα: Ελληνικά επίθετα (Α-Λ)-ετυμολογία, προέλευση και καταγωγή του επίθετού σου|last=Surnamelogist|date= 13 Μαΐου 2009|website=Ελληνικά επίθετα|accessdate=2020-07-26}}</ref><ref>{{Cite journal|url=https://www.stipsi.gr/hellas/davlos/2007/306.pdf|title=|last=|first=|date=Σεπτέμβριος 2007|journal=ΔΑΥΛΟΣ|accessdate=|doi=|quote=|page=σελ. 21229}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CF%81%CE%AF%CE%B2%CE%B1%CF%82|title=γρίβας - Βικιλεξικό|website=el.wiktionary.org|accessdate=2020-07-26}}</ref>
γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu
«ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://greek-lastnames.blogspot.com/2009/05/blog-post_9090.html|title=Ελληνικά επίθετα: Ελληνικά επίθετα (Α-Λ)-ετυμολογία, προέλευση και καταγωγή του επίθετού σου|last=Surnamelogist|ημερομηνία=Τετάρτη, 13 Μαΐου 2009|website=Ελληνικά επίθετα|accessdate=2020-07-26}}</ref><ref>{{Cite journal|url=https://www.stipsi.gr/hellas/davlos/2007/306.pdf|title=|last=|first=|date=Σεπτέμβριος 2007|journal=ΔΑΥΛΟΣ|accessdate=|doi=|quote=|page=σελ. 21229}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B3%CF%81%CE%AF%CE%B2%CE%B1%CF%82|title=γρίβας - Βικιλεξικό|website=el.wiktionary.org|accessdate=2020-07-26}}</ref>


== Μέλη ==
== Μέλη ==
Γραμμή 40: Γραμμή 38:
::::* Παλαιολόγος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
::::* Παλαιολόγος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
::::* Κωνσταντής Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
::::* Κωνσταντής Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη

==Παραπομπές==
<references/>


==Πηγές==
==Πηγές==
Γραμμή 55: Γραμμή 56:
|accessdate = 17 Μαΐου 2010
|accessdate = 17 Μαΐου 2010
}}
}}
<references />


{{DEFAULTSORT:Γριβας}}
{{DEFAULTSORT:Γριβας}}

Έκδοση από την 15:20, 27 Ιουλίου 2020

Η οικογένεια Γρίβα είναι παλιά οικογένεια αρματωλών της Ακαρνανίας.

Σε όλες τις εξεγέρσεις εναντίον των Τούρκων στα Ελληνικά εδάφη τον 17ο και 18ο αιώνα οι Γριβαίοι πρωτοστάτησαν και δοξάστηκαν. Το 1768 ο Χρήστος Γρίβας έπεσε στον Άγιο Ηλία του Αγγελόκαστρου, πολεμώντας ηρωϊκά, και από τότε το μέρος αυτό ονομάζεται «Τα κόκκαλα των Γριβαίων». Την περίοδο 1778 -1790 συγκρούστηκαν για άλλη μια φορά με τους Κατσικογιανναίους ενώ αργότερα εξαιτίας του Αλή Πασά αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Λευκάδα.

Ετυμολογία

Από το μεσαιωνικό "γρίβας", δηλαδή άλογο που έχει χρώμα σταχτί, ψαρό, γκρίζο, π.χ. «εις ίππον γρίβαν επιβάς» (Διγενής Ακρίτας - Ζ3358), πιθανόν < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.[1][2][3][4]

Μέλη

  • Χρήστος Γρίβας, αρματολός
  • Αποστόλης Γρίβας, αρματολός και γιος του Χρήστου
  • Χρήστος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
  • Αποστόλης Γρίβας, αρματολός και γιος του Χρήστου
  • Χρήστος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
  • Δημήτριος (Δράκος) Γρίβας, αρματολός, σύζυγος Θεοδώρας Γιαννίτση και γιος του Χρήστου
  • Χρήστος Γρίβας, αγωνιστής του '21 και γιος του Δημητρίου
  • Λασκαρίνα Γρίβα, σύζυγος[5] Γιαννάκη Κώστα Μπουκουβάλα και κόρη του Δημητρίου
  • Γιάννος Μπουκουβάλας (1868 - 1888), γιος του Νικολάου
  • Κώστας Μπουκουβάλας (1876 - 1932), γιος του Νικολάου
  • Φλώρος ή Κοκός Γρίβας, αγωνιστής του '21, δήμαρχος Βόνιτσας, βουλευτής και γιος του Δημητρίου.
  • Σταύρος Γρίβας, αγωνιστής του '21 και γιος του Δημητρίου
  • Θεόδωρος Γρίβας, στρατηγός, βουλευτής, σύζυγος Ελένης Μπούμπουλη και γιος του Δημητρίου
  • Δημήτριος Γρίβας, αξιωματικός του στρατού, βουλευτής, υπουργός και γιος του Θεόδωρου
  • Ειρήνη Γρίβα - Γαρδικιώτη, κόρη του Κωνσταντίνου
  • Αλέξης Γρίβας - Γαρδικιώτης, γιος του Κωνσταντίνου
  • Γεωργάκης Γρίβας, αρματολός και γιος του Χρήστου
  • Παλαιολόγος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
  • Κωνσταντής Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη

Παραπομπές

  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (Μάρτιος 2010). ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. ΑΘΗΝΑ: ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε. σελ. 323. ISBN 978-960-89751-8-7. γρίβας «ψαρό άλογο» - μεσν., πιθ. < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής. 
  2. Surnamelogist (13 Μαΐου 2009). «Ελληνικά επίθετα: Ελληνικά επίθετα (Α-Λ)-ετυμολογία, προέλευση και καταγωγή του επίθετού σου». Ελληνικά επίθετα. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  3. ΔΑΥΛΟΣ: σελ. 21229. Σεπτέμβριος 2007. https://www.stipsi.gr/hellas/davlos/2007/306.pdf. 
  4. «γρίβας - Βικιλεξικό». el.wiktionary.org. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  5. 5,0 5,1 Παπαγιώργη Κωστή, Τα καπάκια, Αθήνα 2003, εκδόσεις Καστανιώτη, σελ.151 - 152

Πηγές