Σκύρος (πόλη)

Η πόλη της Σκύρου

Η πόλη της Σκύρου (ή Χώρα) είναι η πρωτεύουσα του ομώνυμου νησιού. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, είναι 1.657 κάτοικοι. Η πόλη αποτελείται από παραδοσιακά σπίτια, με κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, κτισμένα κοντά το ένα στο άλλο. Στη πόλη βρίσκεται το αρχαιολογικό μουσείο Σκύρου και το λαογραφικό μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς. Έχει ειρηνοδικείο, σταθμό αστυνομίας, ταχυδρομείο και τηλεγραφείο, γυμνάσιο, λύκειο και δημοτικά σχολεία.

Θέση

Η πόλη βρίσκεται κοντά στην ανατολική ακτή του νησιού, κτισμένη αμφιθεατρικά στη δυτική πλαγιά απότομου λόφου, ύψους 179 μέτρων, στην κορυφή του οποίου είναι το βυζαντινό κάστρο, το οποίο βρίσκεται στη θέση της αρχαίας ακρόπολης. Ο λόφος είναι απροσπέλαστος από τη βόρεια και ανατολική πλευρά. Σε μικρή απόσταση δυτικά του κάστρου βρίσκεται η πηγή Αναβάλσα, της οποίας τα νερά σχηματίζουν τον Κηφισσό. Τα νερά χρησιμοποιούνται για την ύδρευση του οικισμού. Στα ανατολικά του λόφου, παραθαλάσσια, βρίσκονται τα Μαγαζιά, όπου στο παρελθόν βρίσκονταν τα πατητήρια.

Η Χώρα της Σκύρου συνδέεται με τη Λιναριά με ασφαλτοστρωμένο δρόμο μήκους 11 χλμ.

Ιστορία

Η περιοχή του κάστρου, στην κορυφή του απότομου κωνικού λόφου, κατοικείται από την προϊστορία. Δεν είναι γνωστό αν υπήρχαν άλλοι οικισμοί στη Σκύρο κατά τη διάρκεια των αρχαίων και μετέπειτα χρόνων, αν και υπάρχουν διάσπαρτα ίχνη κτισμάτων, όστρακα, τάφοι και άλλα αρχαιολογικά ευρήματα σε όλη τη Σκύρο. Από τους περιηγητές, μόνο ο Tournefort επισκέφτηκε το νησί, το 1702, ο οποίος αναφέρει ότι στο νησί υπάρχει μόνο ένας οικισμός, κτισμένος κάτω από απόκρημνο βράχο με κωνική μορφή. Αναφέρει ότι ο πληθυσμός του ήταν 300 οικογένειες. Ακόμη και σήμερα, όπου έχουν αναπτυχθεί νέοι οικισμοί, η πλειονότητα των κατοίκων του νησιού κατοικεί στη Χώρα, η οποία είναι το διοικητικό και πολιτικό κέντρο του νησιού.

Δεν είναι γνωστό πότε άρχισε να αναπτύσσεται ο οικισμός πέρα από τα όρια του κάστρου. Θεωρείται ότι οι σημερινές συνοικίες άρχισαν να δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της βυζαντινής περιόδου. Οι άρχοντες εγκαταστάθηκαν κοντά στα τείχη και πιο μακριά οι υπόλοιποι (γεωργοί, κτηνοτρόφοι).

Αρχιτεκτονική

Τη Χώρα της Σκύρου διασχίζει ένας κεντρικός δρόμος, ο οποίος προέρχεται από τα Λιναριά και καταλήγει στο Κάστρο και αποτελεί την οικονομική και κοινωνική ραχοκοκκαλιά του οικισμού. Από αυτόν τον δρόμο ξεκινούν καλντερίμια και δρομίσκοι με σκαλιά. Τα σπίτια της Σκύρου είναι μικρά, ώστε να είναι όσο το δυνατότερο εγγύτερα στο Κάστρο, λευκά και εφάπτονται το ένα στο άλλο. Λόγω της στενότητας του χώρου αναπτύσσονται κάθετα. Η είσοδος των σπιτιών βρίσκεται από την πλευρά του δρόμου. Για την εξοικονόμηση χώρου στο δρόμο, οι σκάλες πλαταίνουν προς τον εξώστη του ορόφου, ενώ οι γωνίες των εξωτερικών τοίχων είναι κομμένες και υπάρχουν και σκεπαστές διαβάσεις. Ανάμεσά τους βρίσκονται μικρές εκκλησίες. Τα κτίρια που σχετίζονται με τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες βρίσκονται στις παρυφές του οικισμού. Μέσα στο Κάστρο βρίσκονται τα παράσπιτα, όπου φυλάσσονταν τα πολύτιμα αντικείμενα.

Τα σπίτια της Σκύρου είναι ορθογώνια, με τις ελεύθερες επιφάνειες εξωτερικά και εσωτερικά περασμένες με λευκό ασβέστη. Το αρχοντικά διαφέρουν από τα υπόλοιπα σπίτια στην οικοσκευή και το μεγαλύτερο μέγεθος. Τα σπίτια είναι πέτρινα, ενώ το ξύλο χρησιμοποιείται για την κατασκευή της σκεπής και άλλες ξύλινες κατασκευές. Έχουν ρηχά θεμέλια και όπου είναι απαραίτητο ενισχύονται από αντηρίδες. Οι τοίχοι έχουν πάχους 70 εκατοστά στο έδαφος και λεπταίνουν προς την κορυφή. Σοβατίζονταν εσωτερικά και εξωτερικά. Έχουν λίγα, ασύμμετρα ανοίγματα στους τοίχους. Πάνω από τις πόρτες μπορεί να υπάρχει ορθογωνισμένος, καφασωτός φεγγίτης. Εκεί όπου θα στηριχθεί η στέγη υπάρχει η λεγόμενη πατούρα, εσοχή στον τοίχο για να ακουμπούν τα δοκάρια.

Πηγές

• Αρναούτογλου (1982). Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική: Σκύρος. Αθήνα: Μέλισσα. 
• Ιστοσελίδα Δήμου Σκύρου
• Χώρα