Κοινό των Χαλκιδέων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
|λεζάντα χάρτη=Χάρτης της αρχαίας Χαλκιδικής
|λεζάντα χάρτη=Χάρτης της αρχαίας Χαλκιδικής
}}
}}
Το '''Κοινό των Χαλκιδέων''' (ή Ολύνθιοι <ref>In Greek and Roman historiography, during this period, ''Olynthians'' refers mainly to the League, rather the citizens of Olynthus (see Justin 7.4.6)</ref> ή Χαλκιδείς επί Θράκης<ref>[http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/oi?ikey=2254&bookid=5&region=1&subregion=71 IG II² 36]</ref><ref>Chalcis-in-Euboea, iron and Chalcidians abroad By S. C. Bakhuizen, R. Kreulen [http://books.google.com/books?id=jNIUAAAAIAAJ&pg=PA14&dq=Chalcidians+in+Thrace#v=onepage&q=Chalcidians%20in%20Thrace&f=false Page 14] ISBN 9004045465 (1976)</ref> ήταν μία ομοσπονδιακή ένωση των Ευβοϊκών αποικιών της Χαλκιδικής. Η συγκρότηση του κοινού πραγματοποιήθηκε το 430 π.Χ. και καταλήθηκε από τον [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας|Φίλιππο Β']] το 348 π.Χ. μετά την κατάληψη της [[Όλυνθος Χαλκιδικής|Ολύνθου]] από τους Μακεδόνες<ref>[http://www.stoa.org/hopper/text.jsp?doc=Stoa:text:2003.01.0003:chapter=2:sect=3:subsection=4]</ref>
Το '''Κοινό των Χαλκιδέων''' (ή Ολύνθιοι<ref>In Greek and Roman historiography, during this period, ''Olynthians'' refers mainly to the League, rather the citizens of Olynthus (see Justin 7.4.6)</ref> ή Χαλκιδείς επί Θράκης<ref>{{Cite web|url = http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/oi?ikey=2254&bookid=5&region=1&subregion=71|title = IG II² 36 - PHI Greek Inscriptions|website = epigraphy.packhum.org|accessdate = 31 Μαΐου 2016}}</ref><ref>Chalcis-in-Euboea, iron and Chalcidians abroad By S. C. Bakhuizen, R. Kreulen [http://books.google.com/books?id=jNIUAAAAIAAJ&pg=PA14&dq=Chalcidians+in+Thrace#v=onepage&q=Chalcidians%20in%20Thrace&f=false Page 14] ISBN 9004045465 (1976)</ref> ήταν μία ομοσπονδιακή ένωση των Ευβοϊκών αποικιών της Χαλκιδικής. Η συγκρότηση του κοινού πραγματοποιήθηκε το 430 π.Χ. και καταλήθηκε από τον [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φίλιππο Β΄]] το 348 π.Χ. μετά την κατάληψη της [[Όλυνθος Χαλκιδικής|Ολύνθου]] από τους Μακεδόνες.<ref>[http://www.stoa.org/hopper/text.jsp?doc=Stoa:text:2003.01.0003:chapter=2:sect=3:subsection=4]</ref>


==Ιστορία==
==Ιστορία==
Το 432 π.Χ. η [[Όλυνθος Χαλκιδικής|Όλυνθος]] αποσπάστηκε από τη [[Δηλιακή συμμαχία]] και μαζί με γειτονικές πόλεις συγκρότησαν ομοσπονδιακή ένωση που ονομάστηκε [[κοινό των Χαλκιδέων]]. Η αρχική μορφή του κοινού δεν μας είναι γνωστή με ακρίβεια και αποτελεί αντικείμενο ακαδημαϊκής διαμάχης<ref name="Agesilaos , P Cartledge p268">Agesilaos , P Cartledge p268</ref> Με την υπογραφή της Νικίειου ειρήνης μεταξύ της [[αρχαία Αθήνα|Αθήνας]] και της [[αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] το κοινό παρέμεινε ουδέτερο<ref name="Agesilaos , P Cartledge p268" /> αλλά λόγω της γειτνίασης τους με τα γεγονότα του Πελοποννησιακού πολέμου αναμίχθηκαν σε συγκρούσεις. Μία από αυτές είναι και η [[Μάχη στην Σπάρτωλο|μάχη της Σπάρτωλου]] μεταξύ του Κοινού των Χαλκιδέων και των Αθηναίων.
Το 432 π.Χ. η [[Όλυνθος Χαλκιδικής|Όλυνθος]] αποσπάστηκε από τη [[Δηλιακή συμμαχία]] και μαζί με γειτονικές πόλεις συγκρότησαν ομοσπονδιακή ένωση που ονομάστηκε [[κοινό των Χαλκιδέων]]. Η αρχική μορφή του κοινού δεν μας είναι γνωστή με ακρίβεια και αποτελεί αντικείμενο ακαδημαϊκής διαμάχης.<ref name="Agesilaos , P Cartledge p268">Agesilaos, P Cartledge σελ. 268</ref> Με την υπογραφή της Νικίειου ειρήνης μεταξύ της [[αρχαία Αθήνα|Αθήνας]] και της [[αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]] το κοινό παρέμεινε ουδέτερο<ref name="Agesilaos , P Cartledge p268" /> αλλά λόγω της γειτνίασης τους με τα γεγονότα του Πελοποννησιακού πολέμου αναμίχθηκαν σε συγκρούσεις. Μία από αυτές είναι και η [[Μάχη στην Σπάρτωλο|μάχη της Σπάρτωλου]] μεταξύ του Κοινού των Χαλκιδέων και των Αθηναίων.


Το 393 π.Χ. ο βασιλιάς [[Αμύντας Γ' της Μακεδονίας|Αμύντας]] σύναψε συμφωνία ειρήνης με το κοινό για να στραφεί απερίσπαστος εναντίον των Ιλλυριών. Με τη συμφωνία αυτή το κοινό επεκτάθηκε και σε περιοχές εκτός Χαλκιδικής και συμπεριέλαβε στην επικράτεια του, τις ευβοϊκές αποικίες της Πιερίας καθώς και την Πέλλα<ref name="Agesilaos , P Cartledge p269">Agesilaos , P Cartledge p269</ref>. Το 383 π.Χ. ο Αμύντας συνεργάστηκε με την Σπάρτη που είχε προσκληθεί από τις πόλεις [[Άκανθος]] και [[Απολλωνία Χαλκιδικής|Απολλωνία]] για να αντιμετωπίσουν την πίεση που δέχονταν για να ενταχθούν στο κοινό.<ref>Historians History of the World, Editor: Henry Smith Williams vol 4 pp129-30</ref><ref>HISTORY OF GREECE, G Grote, 1862 vol9 p49</ref> Η Σπάρτη κατάφερε να αποσπάσει την [[Ποτίδαια]] από το κοινό τα επόμενα χρόνια <ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0206:book=5:chapter=2&highlight=olynthus Ξενοφώντα, Ελληνικά 5.2]</ref>
Το 393 π.Χ. ο βασιλιάς [[Αμύντας Γ' της Μακεδονίας|Αμύντας]] σύναψε συμφωνία ειρήνης με το κοινό για να στραφεί απερίσπαστος εναντίον των Ιλλυριών. Με τη συμφωνία αυτή το κοινό επεκτάθηκε και σε περιοχές εκτός Χαλκιδικής και συμπεριέλαβε στην επικράτεια του τις ευβοϊκές αποικίες της Πιερίας καθώς και την Πέλλα.<ref name="Agesilaos , P Cartledge p269">Agesilaos, P Cartledge σελ. 269</ref> Το 383 π.Χ. ο Αμύντας συνεργάστηκε με την Σπάρτη που είχε προσκληθεί από τις πόλεις [[Άκανθος]] και [[Απολλωνία Χαλκιδικής|Απολλωνία]] για να αντιμετωπίσουν την πίεση που δέχονταν για να ενταχθούν στο κοινό.<ref>Historians History of the World, Editor: Henry Smith Williams τομ. 4 σσ. 129-30</ref><ref>HISTORY OF GREECE, G Grote, 1862 τομ. 9 σελ. 49</ref> Η Σπάρτη κατάφερε να αποσπάσει την [[Ποτίδαια]] από το κοινό τα επόμενα χρόνια<ref>{{Cite web|url = http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.01.0206:book=5:chapter=2&highlight=olynthus|title = Xenophon, Hellenica, Book 5, chapter 2|website = www.perseus.tufts.edu|accessdate = 31 Μαΐου 2016}}</ref> και μετά από τριετείς συγκρούσεις υποχρέωσε τους Χαλκιδείς να διαλύσουν το κοινό, κάτι που τελικά ήταν προσωρινό.<ref>Agesilaos, P Cartledge σελ. 272</ref> Τα επόμενα χρόνια το κοινό βρέθηκε να συμμετέχει στη [[δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία]] και κατά τη διάρκεια του Πολέμου του [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας|Φιλίππου]] με τους Αθηναίους τάχτηκαν στο πλευρό των Αθηναίων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Φίλιππος να εκστρατεύσει εναντίον της περιοχής. Το 348 π.Χ κατέλαβε και κατέστρεψε την Όλυνθο και η Χαλκιδική έγινε μέρος του Μακεδονικού Βασιλείου.
και μετά από τριετείς συγκρούσεις υποχρέωσε τους Χαλκιδείς να διαλύσουν το κοινό, κάτι που τελικά ήταν προσωρινό.<ref>Agesilaos , P Cartledge p272</ref> Τα επόμενα χρόνια το κοινό βρέθηκε να συμμετέχει στη [[δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία]] και κατά τη διάρκεια του Πολέμου του [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας|Φιλίππου]] με τους Αθηναίους τάχτηκαν στο πλευρό των Αθηναίων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Φίλιππος να εκστρατεύσει εναντίον της περιοχής. Το 348 π.Χ κατέλαβε και κατέστρεψε την Όλυνθο και η Χαλκιδική έγινε μέρος του Μακεδονικού Βασιλείου.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 20:17, 31 Μαΐου 2016

Χαλκιδική

Περιοχή της αρχαίας Ελλάδας

Ερείπια της Ολύνθου
 
Τοποθεσία: Μακεδονία
Μεγαλύτερη πόλη: Όλυνθος
Διάλεκτος: Ιωνική
Περίοδος ακμής: 4ος αιώνας π.Χ.
 
Χάρτης της αρχαίας Χαλκιδικής

Το Κοινό των Χαλκιδέων (ή Ολύνθιοι[1] ή Χαλκιδείς επί Θράκης[2][3] ήταν μία ομοσπονδιακή ένωση των Ευβοϊκών αποικιών της Χαλκιδικής. Η συγκρότηση του κοινού πραγματοποιήθηκε το 430 π.Χ. και καταλήθηκε από τον Φίλιππο Β΄ το 348 π.Χ. μετά την κατάληψη της Ολύνθου από τους Μακεδόνες.[4]

Ιστορία

Το 432 π.Χ. η Όλυνθος αποσπάστηκε από τη Δηλιακή συμμαχία και μαζί με γειτονικές πόλεις συγκρότησαν ομοσπονδιακή ένωση που ονομάστηκε κοινό των Χαλκιδέων. Η αρχική μορφή του κοινού δεν μας είναι γνωστή με ακρίβεια και αποτελεί αντικείμενο ακαδημαϊκής διαμάχης.[5] Με την υπογραφή της Νικίειου ειρήνης μεταξύ της Αθήνας και της Σπάρτης το κοινό παρέμεινε ουδέτερο[5] αλλά λόγω της γειτνίασης τους με τα γεγονότα του Πελοποννησιακού πολέμου αναμίχθηκαν σε συγκρούσεις. Μία από αυτές είναι και η μάχη της Σπάρτωλου μεταξύ του Κοινού των Χαλκιδέων και των Αθηναίων.

Το 393 π.Χ. ο βασιλιάς Αμύντας σύναψε συμφωνία ειρήνης με το κοινό για να στραφεί απερίσπαστος εναντίον των Ιλλυριών. Με τη συμφωνία αυτή το κοινό επεκτάθηκε και σε περιοχές εκτός Χαλκιδικής και συμπεριέλαβε στην επικράτεια του τις ευβοϊκές αποικίες της Πιερίας καθώς και την Πέλλα.[6] Το 383 π.Χ. ο Αμύντας συνεργάστηκε με την Σπάρτη που είχε προσκληθεί από τις πόλεις Άκανθος και Απολλωνία για να αντιμετωπίσουν την πίεση που δέχονταν για να ενταχθούν στο κοινό.[7][8] Η Σπάρτη κατάφερε να αποσπάσει την Ποτίδαια από το κοινό τα επόμενα χρόνια[9] και μετά από τριετείς συγκρούσεις υποχρέωσε τους Χαλκιδείς να διαλύσουν το κοινό, κάτι που τελικά ήταν προσωρινό.[10] Τα επόμενα χρόνια το κοινό βρέθηκε να συμμετέχει στη δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία και κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Φιλίππου με τους Αθηναίους τάχτηκαν στο πλευρό των Αθηναίων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Φίλιππος να εκστρατεύσει εναντίον της περιοχής. Το 348 π.Χ κατέλαβε και κατέστρεψε την Όλυνθο και η Χαλκιδική έγινε μέρος του Μακεδονικού Βασιλείου.

Παραπομπές

  1. In Greek and Roman historiography, during this period, Olynthians refers mainly to the League, rather the citizens of Olynthus (see Justin 7.4.6)
  2. «IG II² 36 - PHI Greek Inscriptions». epigraphy.packhum.org. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  3. Chalcis-in-Euboea, iron and Chalcidians abroad By S. C. Bakhuizen, R. Kreulen Page 14 ISBN 9004045465 (1976)
  4. [1]
  5. 5,0 5,1 Agesilaos, P Cartledge σελ. 268
  6. Agesilaos, P Cartledge σελ. 269
  7. Historians History of the World, Editor: Henry Smith Williams τομ. 4 σσ. 129-30
  8. HISTORY OF GREECE, G Grote, 1862 τομ. 9 σελ. 49
  9. «Xenophon, Hellenica, Book 5, chapter 2». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2016. 
  10. Agesilaos, P Cartledge σελ. 272