Ιωσήφ Πλουσιαδηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 04:51, 30 Ιουνίου 2013

Ο Επίσκοπος Ιωσήφ, κατά κόσμον Ιωάννης Πλουσιαδηνός, επικαλούμενος και Κουκουμάς, έζησε και έδρασε κατά τον 15ο αιώνα:(περ.1429-1500) Γεννημένος στον Χάνδακα, σπούδασε θεολογία και εκκλησιαστική μουσική.

Από φανατικός εχθρός έγινε ένας από τους πιο ένθερμους οπαδούς της Ένωσης των Εκκλησιών και σφοδρός αντίπαλος του Μάρκου Εφέσου του Ευγενικού. Μετείχε στην Βυζαντινή αντιπροσωπία στη Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας. Έγραψε αρκετά έργα για την προώθηση των αποφάσεων της Συνόδου, την οποία αποκαλούσε όγδοη Οικουμενική. Ο Βησσαρίωνας τον αντάμοιψε με υψηλά εκκλησιαστικά οφφίκια: διετέλεσε πρωτοπρεσβύτερος στον Χάνδακα(1470) και κατόπιν επίσκοπος της ενετικής Μεθώνης (ως Ιωσήφ Μεθώνης). Βρήκε ηρωϊκό θάνατο όταν έπαισε η πόλη στους Τούρκους (9 Αυγούστου 1500). ^[1]. Ανάμεσα στα έργα του διακρίνονται απολογίες για τη Σύνοδο και κανόνα με 9 ωδές. Έγραψε επίσης ποιήματα με θέματα θρησκευτικά, με γνωστότερο το «Θρήνο της Θεοτόκου»^[2], για τα Πάθη του Χριστού, το οποίο έχει 189 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους και θυμίζει λαϊκά μοιρολόγια της εποχής.

Παραπομπές

↑ Gerhard Podskalsky, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας: 1453-1821, μτφρ. πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα,2005, σελ. 127
↑ Π.Βασιλείου, «Ο αυτόγραφος ΄΄Θρήνος της Θεοτόκου΄΄ του Ιωάννη Πλουσιαδηνού», Ελληνικά, τομ.32,τ/χ.2 (1982),σελ.266-287

Βιβλιογραφία

Λαούρδας Β., «Κρητικά Παλαιογραφικά. 12. Ιωάννου του Πλουσιαδινού, Υποθήκαι προς τους ιερείς της Κρήτης», Κρητικά Χρονικά, τομ. 5 (1951), σελ.252-262
Βασιλείου Π., «Ο αυτόγραφος ΄΄Θρήνος της Θεοτόκου΄΄ του Ιωάννη Πλουσιαδηνού», Ελληνικά, τομ.32,τ/χ.2 (1982),σελ.266-287
Podskalsky Gerhard , Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας: 1453-1821, μτφρ. πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα,2005, σελ.126-127

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Gerhard Podskalsky, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας: 1453-1821, μτφρ. πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα,2005, σελ. 127

[2] Π.Βασιλείου, «Ο αυτόγραφος ΄΄Θρήνος της Θεοτόκου΄΄ του Ιωάννη Πλουσιαδηνού», Ελληνικά, τομ.32,τ/χ.2 (1982),σελ.266-287

[1]

[2]

@@ Γραμμή 2: / Γραμμή 2: @@
 Γεννημένος στον [[Χάνδακας|Χάνδακα]], σπούδασε [[Θεολογία|θεολογία]] και εκκλησιαστική μουσική.
-Από φανατικός εχθρός έγινε ένας από τους πιο ένθερμους οπαδούς της Ένωσης των Εκκλησιών και σφοδρός αντίπαλος του [[Μάρκος Ευγενικός|Μάρκου Εφέσου του Ευγενικού]]. Μετείχε στην Βυζαντινή αντιπροσωπία στη [[Σύνοδος της Φερράρας - Φλωρεντίας|Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας]].  Έγραψε αρκετά έργα για την προώθηση των αποφάσεων της Συνόδου, την οποία αποκαλούσε όγδοη Οικουμενική. Ο [[Βασίλειος Βησσαρίων|Βησσαρίωνας]]  τον αντάμοιψε με υψηλά εκκλησιαστικά οφφίκια: διετέλεσε πρωτοπρεσβύτερος στον [[Χάνδακας|Χάνδακα]]([[1470]]) και κατόπιν [[επίσκοπος]] της ενετικής [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μεθώνης]] ( ως Ιωσήφ Μεθώνης). Βρήκε ηρωϊκό θάνατο όταν έπαισε η πόλη στους Τούρκους (9 Αυγούστου [[1500]]). <ref>Gerhard Podskalsky, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας: 1453-1821, μτφρ. πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα,2005, σελ. 127</ref>. Ανάμεσα στα έργα του διακρίνονται απολογίες για τη Σύνοδο και κανόνα με 9 ωδές. Έγραψε επίσης ποιήματα με θέματα θρησκευτικά, με γνωστότερο το «Θρήνο της Θεοτόκου»<ref>Π.Βασιλείου, «Ο αυτόγραφος ΄΄Θρήνος της Θεοτόκου΄΄ του Ιωάννη Πλουσιαδηνού», Ελληνικά, τομ.32,τ/χ.2 (1982),σελ.266-287 </ref>, για τα Πάθη του Χριστού, το οποίο έχει 189 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους και θυμίζει λαϊκά μοιρολόγια της εποχής.
+Από φανατικός εχθρός έγινε ένας από τους πιο ένθερμους οπαδούς της Ένωσης των Εκκλησιών και σφοδρός αντίπαλος του [[Μάρκος Ευγενικός|Μάρκου Εφέσου του Ευγενικού]]. Μετείχε στην Βυζαντινή αντιπροσωπία στη [[Σύνοδος της Φερράρας - Φλωρεντίας|Σύνοδο της Φερράρας - Φλωρεντίας]].  Έγραψε αρκετά έργα για την προώθηση των αποφάσεων της Συνόδου, την οποία αποκαλούσε όγδοη Οικουμενική. Ο [[Βασίλειος Βησσαρίων|Βησσαρίωνας]]  τον αντάμοιψε με υψηλά εκκλησιαστικά οφφίκια: διετέλεσε πρωτοπρεσβύτερος στον [[Χάνδακας|Χάνδακα]]([[1470]]) και κατόπιν [[επίσκοπος]] της ενετικής [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μεθώνης]] (ως Ιωσήφ Μεθώνης). Βρήκε ηρωϊκό θάνατο όταν έπαισε η πόλη στους Τούρκους (9 Αυγούστου [[1500]]). <ref>Gerhard Podskalsky, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας: 1453-1821, μτφρ. πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα,2005, σελ. 127</ref>. Ανάμεσα στα έργα του διακρίνονται απολογίες για τη Σύνοδο και κανόνα με 9 ωδές. Έγραψε επίσης ποιήματα με θέματα θρησκευτικά, με γνωστότερο το «Θρήνο της Θεοτόκου»<ref>Π.Βασιλείου, «Ο αυτόγραφος ΄΄Θρήνος της Θεοτόκου΄΄ του Ιωάννη Πλουσιαδηνού», Ελληνικά, τομ.32,τ/χ.2 (1982),σελ.266-287 </ref>, για τα Πάθη του Χριστού, το οποίο έχει 189 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους και θυμίζει λαϊκά μοιρολόγια της εποχής.
 ==Παραπομπές==