Nevermore: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Μεταφέρω 20 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q130563
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Μουσικό συγκρότημα
{{Μουσικό συγκρότημα
| όνομα = Nevermore
| όνομα = Nevermore
| εικόνα =
| εικόνα = [[Αρχείο:Nevermore Summerbreeze2007 04.jpg|220px]]
| λεζάντα = Οι Nevermore ζωντανά το 2007
| λεζάντα = Οι Nevermore (από αριστερά στα δεξιά: Τζεφ Λούμις, Βαν Γουίλιαμς, Γουόρελ Ντέιν, Τζιμ Σέπαρντ
| χώρα = [[Η.Π.Α]]
| χώρα = [[Η.Π.Α]]
| μουσικό είδος = [[Progressive Metal]]
| μουσικό είδος = [[Progressive Metal]]
| δισκογραφική εταιρεία = Century Media
| δισκογραφική εταιρεία = Century Media
| παρουσία = [[1991]] μέχρι σήμερα
| παρουσία = [[1991]] μέχρι σήμερα
| URL
|
| μέλη = [[Τζεφ Λούμις]], [[Γουόρελ Ντέιν]], [[Βαν Γουίλιαμς]], [[Τζιμ Σέπαρντ]]
| μέλη = '''[[Τζεφ Λούμις]]'''<br />'''[[Γουόρελ Ντέιν]]'''<br />'''[[Βαν Γουίλιαμς]]'''<br />'''[[Τζιμ Σέπαρντ]]'''
| υπήρξαν μέλη = Μαρκ Άρινγκτον, Πατ Ο'Μπράιεν, Στιβ Σμιθ, Τιμ Κάλβερτ
| υπήρξαν μέλη = Μαρκ Άρινγκτον<br />Πατ Ο'Μπράιεν<br />Στιβ Σμιθ<br />Τιμ Κάλβερτ
}}
}}


Οι '''''Nevermore''''' είναι ένα [[αμερικάνικο]] συγκρότημα από το [[Σιατλ]] που ιδρύθηκε το 1991. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως progressive metal, καθώς συνδυάζουν πολλά είδη [[heavy metal]] , [[Thrash Metal]], [[Neo-classical metal]], [[Power Metal]], ακουστικές με ηλεκτρικές κιθάρες και ποικιλία φωνητικών. Ο ήχος παρουσιάζει επίσης στοιχεία [[death metal]], όπως τα χαμηλά κουρδίσματα. Για να περιγραφθεί καλύτερα η πολυπλοκότητα της μουσικής των Nevermore, έχουν χρησιμοποιηθεί όροι όπως technical thrash metal ή melodic thrash metal.
Οι '''''Nevermore''''' είναι ένα [[ΗΠΑ|αμερικάνικο]] συγκρότημα από το [[Σιάτλ]] των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]], που ιδρύθηκε το [[1991]]. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως progressive metal, καθώς συνδυάζουν πολλά είδη [[heavy metal]] , [[Thrash Metal]], Neo-classical metal, [[Power Metal]], ακουστικές με ηλεκτρικές κιθάρες και ποικιλία φωνητικών. Ο ήχος παρουσιάζει επίσης στοιχεία [[death metal]], όπως τα χαμηλά κουρδίσματα. Για να περιγραφεί καλύτερα η πολυπλοκότητα της μουσικής των Nevermore, έχουν χρησιμοποιηθεί όροι όπως "technical thrash metal" ή "melodic thrash metal".


==Ιστορία==
==Ιστορία==
Οι Nevermore ιδρύθηκαν από τον τραγουδιστή Γουόρελ Ντέιν και τον μπασίστα Τζιμ Σέπαρντ, μέλη της μπάντας Sanctuary, την οποία εγκατέλειψαν όταν η δισκογραφική της εταιρεία ζήτησε να ακολουθήσει μια πιο εμπορική κατεύθυνση, επηεασμένη από [[grunge]] μπάντες, όπως οι [[Nirvana]] και οι [[Pearl Jam]]. Αργότερα εντάχθηκαν ο κιθαρίστας Τζεφ Λούμις, ο οποίος το 1989 συμμετείχε σε δοκιμαστικά για σόλο κιθαρίστας της [[Thrash Metal]] μπάντας [[Megadeth]], και ο ντράμερ Βαν Γουίλιαμς.
Οι Nevermore ιδρύθηκαν από τον τραγουδιστή Γουόρελ Ντέιν και τον μπασίστα Τζιμ Σέπαρντ, μέλη του συγκροτήματος Sanctuary, το οποίο διέλυσαν όταν η δισκογραφική της εταιρεία ζήτησε να ακολουθήσει μια πιο εμπορική κατεύθυνση, επηρεασμένη από [[grunge]] συγκροτήματα, όπως οι [[Nirvana]] και οι [[Pearl Jam]]. Αργότερα εντάχθηκαν ο κιθαρίστας Τζεφ Λούμις, ο οποίος το [[1989]] συμμετείχε σε δοκιμαστικά για σόλο κιθαρίστας του [[Thrash Metal]] συγκροτήματος [[Megadeth]], και ο ντράμερ Βαν Γουίλιαμς.<br />
Αυτή η σύνθεση, σε συνεργασία με τον ντράμερ Μαρκ Άρινγκτον, κυκλοφόρησε το [[1995]] τον πρώτο δίσκο τους με τίτλο "''[[Nevermore (άλμπουμ)|Nevermore]]''" και ξεκίνησε περιοδείες. Ο δίσκος τράβηξε την προσοχή των κριτικών και του κοινού, έτσι το συγκρότημα περιόδευσε στην [[Ευρώπη]] με το [[Power Metal]] σχήμα [[Blind Guardian]] και στην Αμερική με το [[Death Metal]] συγκρότημα [[Death]]. Αργότερα ο κιθαρίστας Πατ Ο'Μπράιεν έγινε μέλος των Nevermore, οι οποίοι το [[1996]] κυκλοφόρησαν το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους, "''[[The Politics of Ecstasy]]''". Σύντομα όμως, ο Πατ Ο'Μπράιεν αποχώρησε για να γίνει κιθαρίστας των [[Cannibal Corpse]].<br />

Ο κιθαρίστας Τιμ Κάλβερτ εντάχθηκε στο συγκρότημα και μαζί κυκλοφόρησαν το [[1999]] το τρίτο άλμπουμ τους, "''[[Dreaming Neon Black]]''". Οι στίχοι δεν μιλούν τόσο για πολιτικά ζητήματα και αποκτούν ένα πιο προσωπικό ύφος του στιχουργού Γουόρελ Ντέιν. Ο δίσκος μιλάει για έναν άντρα ο οποίος παρανόησε μετά το θάνατο της γυναίκας που αγαπούσε. Τα συναισθήματα που περιγράφονται στους στίχους αποτελούν βιώματα του ίδιου του Ντέιν. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ακολούθησε συγκροτήματα όπως οι [[Opeth]], οι [[Mercyful Fate]] και οι [[Iced Earth]]. Ο Τιμ Κάλβερτ, μετά το τέλος της περιοδείας, αποχώρησε από το συγκρότημα.<br />
Αυτό το line-up, σε συνεργασία με τον ντράμερ Μαρκ Άρινγκτον, κυκλοφόρησε το [[1995]] τον πρώτο δίσκο τους με τίτλο [[Nevermore (άλμπουμ)|Nevermore]] και ξεκίνησε περιοδείες. Ο δίσκος τράβηξε την προσοχή των κριτικών και του κοινού, έτσι η μπάντα περιόδευσε στην [[Ευρώπη]] με το [[Power Metal]] σχήμα [[Blind Guardian]] και στην Αμερική με το [[Death Metal]] συγκρότημα [[Death]]. Αργότερα ο κιθαρίστας Πατ Ο'Μπράιεν έγινε μέλος των Nevermore, οι οποίοι το 1996 κυκλοφόρησαν το δεύτερο studio album τους [[The Politics of Ecstasy]]. Σύντομα όμως ο Πατ Ο'Μπράιεν αποχώρησε για να γίνει κιθαρίστας των [[Cannibal Corpse]].
Οι Neveermore συνέχισαν, προσλαμβάνοντας προσωρινούς κιθαρίστες για να τους βοηθάνε στις περιοδείες. Μεταξύ αυτών ήταν ο Κούραν Μέρφι, που αργότερα πήγε στους [[Annihilator]] και ο Κρις Μπρόντερικ, που έγινε κιθαρίστας των [[Megadeth]]. Το [[2000]], τα τέσσερα μόνιμα μέλη του συγκροτήματος ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το "''[[Dead Heart In A Dead World]]''", τον καλύτερο και πιο επιτυχημένο εμπορικά μέχρι τότε δίσκο τους. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπως τα "''Narcosynthesis''", "''Heart Collector''", "''The River Dragon Has Come''" και το "''Believe In Nothing''", το μόνο σινγκλ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Στο δίσκο αυτό εντοπίζεται για πρώτη φορά η χρήση εφτάχορδης κιθάρας, σήμα κατατεθέν του κιθαρίστα Τζεφ Λούμις.<br />

Το [[2003]], το συγκρότημα κυκλοφορεί το "''[[Enemies of Reality]]''". Λόγω μάλιστα της μέτριας παραγωγής του δίσκου, το [[2005]] επανακυκλοφόρησε, αφού επαναμιξαρίστηκε. Στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα πήρε ο Στιβ Σμιθ, ο οποίος αργότερα έγινε μόνιμο μέλος των Nevermore για τον επόμενο δίσκο τους. Το [[2006]], λοιπόν, κυκλοφόρησε το "''[[This Godless Endeavor]]''", που ξεπέρασε σε πωλήσεις και το "''Dead Heart In A Dead World''". Στα πλαίσια της προώθησης του δίσκου, οι Nevermore συμμετείχαν στην "Gigantour" του τραγουδιστή των [[Megadeth]], [[Ντέιβ Μαστέιν]] με συγκροτήματα όπως οι ίδιοι οι [[Megadeth]], οι [[Anthrax]], οι [[Dream Theater]], οι [[The Dillinger Escape Plan]] και οι [[Fear Factory]]<ref>http://www.gigantour.com/flash.html#main</ref>.<br />
Ο κιθαρίστας Τιμ Κάλβερτ εντάχθηκε στη μπάντα και μαζί κυκλοφόρησαν το 1999 το τρίτο studio album [[Dreaming Neon Black]]. Οι στίχοι δεν μιλούν τόσο για πολιτικά ζητήματα και αποκτούν ένα πιο προσωπικό ύφος του στιχουργού Γουόρελ Ντέιν. Ο δίσκος μιλάει για έναν άντρα ο οποίος παρανόησε μετά το θάνατο της γυναίκας που αγαπούσε. Τα συναισθήματα που περιγράφονται στους στίχους αποτελούν βιώματα του ίδιου του Ντέιν. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ακολούθησε μπάτες όπως οι [[Opeth]], οι [[Mercyful Fate]] και οι [[Iced Earth]]. Ο Τιμ Κάλβερτ, μετά το τέλος της περιοδείας, αποχώρησε αππό το συκρότημα.
Από το [[2006]], ξεκίνησε μια περίοδος γεμάτη προβλήματα για το συγκρότημα. Ο μπασίστας Τζιμ Σέπαρντ παρουσίασε επιπλοκές από εντερίτιδα, ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε για 15 χρόνια. Ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ διαγνώστηκε με μια ασθένεια των [[νεφρά|νεφρών]], ενώ ο τραγουδιστής Γουόρελ Ντέιν ασθενούσε συχνά λόγω του διαβήτη απ' τον οποίο έπασχε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ακύρωση της συναυλίας στο [[Μπόχουμ]] της [[Γερμανίας]] στις [[12 Σεπτεμβρίου]] του [[2006]], η οποία ήταν προγραμματισμένη να βιντεοσκοπηθεί. Τελικά, η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις [[11 Οκτωβρίου]] και συμπεριλήφθηκε στο [[DVD]]-ντοκιμαντέρ της περιοδείας του συγκροτήματος το [[2008]], με τίτλο "''[[The Year of the Voyager]]''". Την ίδια χρονιά, οι Τζεφ Λούμις<ref>http://www.metal-archives.com/band.php?id=3540261257</ref> και Γουόρελ Ντέιν<ref>http://www.metal-archives.com/band.php?id=125841</ref> κυκλοφορούν τους σόλο δίσκους τους. Εν τω μεταξύ, το [[2007]] ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα.<br />

Όλα αυτά καθυστέρησαν την κυκλοφορία του έβδομου άλμπουμ των Nevermore, πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του "''This Godless Endeavor''". Η δισκογραφική επιστροφή του συγκροτήματος έγινε το [[2010]] με το '''[[The Obsidian Conspiracy]]''". Το άλμπουμ έλαβε καλές κριτικές, ενώ έχει χαρακτηριστεί ηχητικά κοντινό στο "''Dead Heart In A Dead World''". Ο ίδιος ο Τζεφ Λούμις έχει χαρακτηρίσει τα τραγούδια του δίσκου πιο εμπορικά.
Η μπάντα συνέχισε προσλαμβάνοντας προσωριωούς κιθαρίστες για να την βοηθάνε στις περιοδείες. Μεταξύ αυτών ήταν ο Κούραν Μέρφι, που αργότερα πήγε στους [[Annihilator]] και ο [[Κρις Μπρόντερικ]], που τώρα είναι κιθαρίστας των [[Megadeth]]. Το [[2000]] τα τέσσερα μόνιμα μέλη της μπάντας ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το [[Dead Heart In A Dead World]], τον καλύτερο και πιο επιτυχημένο εμπορικά μέχρι τότε δίσκο τους. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της μπάντας, όπως τα Narcosynthesis, Heart Collector, The River Dragon Has Come και το Believe In Nothing, το μόνο singleπου έχει κυκλοφορήσει η μπάντα μέχρι σήμερα. Στο δίσκο αυτό εντοπίζεται για πρώτη φορά η χρήση εφτάχορδης κιθάρας, σήμα κατατεθέν του κιθαρίστα Τζεφ Λούμις.

Το [[2003]] το συγκρότημα κυκλοφορεί το, εμφανώς κατώτερο από τον προκάτοχό του, [[Enemies of Reality]]. Λόγω μάλιστα της μέτριας παραγωγής του δίσκου, το [[2005]] επανακυκλοφόρησε, αφού επαναμιξαρίστηκε. Στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα πήρε ο Στιβ Σμιθ, ο οποίος αργότερα έγινε μόνιμο μέλος των Nevermore για τρον επόμενο δίσκο τους. Το 2006, λοιπόν, κυκλοφορει το [[This Godless Endeavor]], που ξεπέρασε σε πωλήσεις και το Dead Heart In A Dead World. Στα πλαίσια της προωθησης του δίσκου, η μπάντα συμμετείχε στην Gigantour του frontman των [[Megadeth]], [[Ντέιβ Μαστέιν]] με μπάντες όπως οι ίδιοι οι Megadeth, οι [[Anthrax]], οι [[Dream Theater]], οι [[The Dillinger Escape Plan]] και οι [[Fear Factory]]<ref>http://www.gigantour.com/flash.html#main</ref>.

Από το 2006 ξεκίνησε μια περίοδος γεμάτη προβλήματα για το συγκρότημα. Ο μπασίστας Τζιμ Σέπαρντ παρουσίασε επιπλοκές από εντερίτιδα, ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε για 15 χρόνια. Ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ διαγνώστηκε με μια ασθένεια των [[νεφρών]], ενώ ο τραγουδιστής Γουόρελ Ντέιν ασθενούσε συχνά λόγω του διαβήτη απ' τον οποίο έπασχε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ακύρωση της συναυλίας στο [[Μπόχουμ]] της [[Γερμανίας]] στις [[12 Σεπτεμβρίου]] του 2006, η οποία ήταν προγραμματισμένη να βιντεοσκοπηθεί. Τελικά, η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις [[11 Οκτωβρίου]] και συμπεριλήφθηκε στο [[DVD]]-ντοκιμαντέρ της περιοδείας της μπάντας το [[2008]] με τον τίτλο [[The Year of the Voyager]]. Την ίδια χρονιά, οι Τζεφ Λούμις<ref>http://www.metal-archives.com/band.php?id=3540261257</ref> και Γουόρελ Ντέιν<ref>http://www.metal-archives.com/band.php?id=125841</ref> κυκλοφορούν τους σόλο δίσκους τους. Εντωμεταξύ, το [[2007]] ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ αποχώρησε από το συγκρότημα.

Όλα αυτά καθυστέρησαν την κυκλοφορία του έβδομου album των Nevermore πέντε χρόνια από την κυκλοφορια του This Godless Endeavor. Η δισκογραφική επιστροφή της μπάντας έγινε το [[2010]] με το [[The Obsidian Conspiracy]]. Το album έλαβε καλές κριτικές, ενώ έχει χαρακτηριστεί ηχητικά κοντινό στο Dead Heart In A Dead World. Ο ίδιος ο Τζεφ Λούμις έχει χαρακτηρίσει τα τραγούδια του δίσκου πιο radio-friendly.


== Μέλη<ref>http://www.myspace.com/nevermorefans</ref> ==
== Μέλη<ref>http://www.myspace.com/nevermorefans</ref> ==
Γραμμή 35: Γραμμή 29:
*Τζεφ Λούμις (κιθάρες)
*Τζεφ Λούμις (κιθάρες)
*Τζιμ Σέπαρντ (μπάσο)
*Τζιμ Σέπαρντ (μπάσο)
*Βαν Γουίλιαμς (ντραμς)
*Βαν Γουίλιαμς (τύμπανα)


;Πρώην Μέλη
;Πρώην Μέλη


*Μαρκ Άρινγκτον (ντραμς)
*Μαρκ Άρινγκτον (τύμπανα)
*Πατ Ο'Μπράιεν (κιθάρα)
*Πατ Ο'Μπράιεν (κιθάρα)
*Τιμ Κάλβερτ (κιθάρα)
*Τιμ Κάλβερτ (κιθάρα)
Γραμμή 45: Γραμμή 39:


==Δισκογραφία<ref>http://www.metal-archives.com/band.php?id=44</ref>==
==Δισκογραφία<ref>http://www.metal-archives.com/band.php?id=44</ref>==
*[[Nevermore (άλμπουμ)|Nevermore]] (1995)
*''[[Nevermore (άλμπουμ)|Nevermore]]'' (1995)
*[[he Politics of Ecstasy]] (1996)
*''[[he Politics of Ecstasy]]'' (1996)
*[[Dreaming Neon Black]] (1999)
*''[[Dreaming Neon Black]]'' (1999)
*[[Dead Heart In A Dead World]] (2000)
*''[[Dead Heart In A Dead World]]'' (2000)
*[[Enemies of Reality]] (2003)
*''[[Enemies of Reality]]'' (2003)
*[[This Godless Endeavor]] (2005)
*''[[This Godless Endeavor]]'' (2005)
*[[The Obsidian Conspiracy]] (2010)
*''[[The Obsidian Conspiracy]]'' (2010)


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 23:42, 15 Απριλίου 2013

Nevermore
Οι Nevermore ζωντανά το 2007
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΗ.Π.Α
Μουσικά είδηProgressive Metal
Παρουσία1991 μέχρι σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαCentury Media
ΜέληΤζεφ Λούμις
Γουόρελ Ντέιν
Βαν Γουίλιαμς
Τζιμ Σέπαρντ
Πρώην μέληΜαρκ Άρινγκτον
Πατ Ο'Μπράιεν
Στιβ Σμιθ
Τιμ Κάλβερτ
Ιστότοπος
http://www.nevermore.tv

Οι Nevermore είναι ένα αμερικάνικο συγκρότημα από το Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών, που ιδρύθηκε το 1991. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως progressive metal, καθώς συνδυάζουν πολλά είδη heavy metal , Thrash Metal, Neo-classical metal, Power Metal, ακουστικές με ηλεκτρικές κιθάρες και ποικιλία φωνητικών. Ο ήχος παρουσιάζει επίσης στοιχεία death metal, όπως τα χαμηλά κουρδίσματα. Για να περιγραφεί καλύτερα η πολυπλοκότητα της μουσικής των Nevermore, έχουν χρησιμοποιηθεί όροι όπως "technical thrash metal" ή "melodic thrash metal".

Ιστορία

Οι Nevermore ιδρύθηκαν από τον τραγουδιστή Γουόρελ Ντέιν και τον μπασίστα Τζιμ Σέπαρντ, μέλη του συγκροτήματος Sanctuary, το οποίο διέλυσαν όταν η δισκογραφική της εταιρεία ζήτησε να ακολουθήσει μια πιο εμπορική κατεύθυνση, επηρεασμένη από grunge συγκροτήματα, όπως οι Nirvana και οι Pearl Jam. Αργότερα εντάχθηκαν ο κιθαρίστας Τζεφ Λούμις, ο οποίος το 1989 συμμετείχε σε δοκιμαστικά για σόλο κιθαρίστας του Thrash Metal συγκροτήματος Megadeth, και ο ντράμερ Βαν Γουίλιαμς.
Αυτή η σύνθεση, σε συνεργασία με τον ντράμερ Μαρκ Άρινγκτον, κυκλοφόρησε το 1995 τον πρώτο δίσκο τους με τίτλο "Nevermore" και ξεκίνησε περιοδείες. Ο δίσκος τράβηξε την προσοχή των κριτικών και του κοινού, έτσι το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη με το Power Metal σχήμα Blind Guardian και στην Αμερική με το Death Metal συγκρότημα Death. Αργότερα ο κιθαρίστας Πατ Ο'Μπράιεν έγινε μέλος των Nevermore, οι οποίοι το 1996 κυκλοφόρησαν το δεύτερο στούντιο άλμπουμ τους, "The Politics of Ecstasy". Σύντομα όμως, ο Πατ Ο'Μπράιεν αποχώρησε για να γίνει κιθαρίστας των Cannibal Corpse.
Ο κιθαρίστας Τιμ Κάλβερτ εντάχθηκε στο συγκρότημα και μαζί κυκλοφόρησαν το 1999 το τρίτο άλμπουμ τους, "Dreaming Neon Black". Οι στίχοι δεν μιλούν τόσο για πολιτικά ζητήματα και αποκτούν ένα πιο προσωπικό ύφος του στιχουργού Γουόρελ Ντέιν. Ο δίσκος μιλάει για έναν άντρα ο οποίος παρανόησε μετά το θάνατο της γυναίκας που αγαπούσε. Τα συναισθήματα που περιγράφονται στους στίχους αποτελούν βιώματα του ίδιου του Ντέιν. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ακολούθησε συγκροτήματα όπως οι Opeth, οι Mercyful Fate και οι Iced Earth. Ο Τιμ Κάλβερτ, μετά το τέλος της περιοδείας, αποχώρησε από το συγκρότημα.
Οι Neveermore συνέχισαν, προσλαμβάνοντας προσωρινούς κιθαρίστες για να τους βοηθάνε στις περιοδείες. Μεταξύ αυτών ήταν ο Κούραν Μέρφι, που αργότερα πήγε στους Annihilator και ο Κρις Μπρόντερικ, που έγινε κιθαρίστας των Megadeth. Το 2000, τα τέσσερα μόνιμα μέλη του συγκροτήματος ηχογράφησαν και κυκλοφόρησαν το "Dead Heart In A Dead World", τον καλύτερο και πιο επιτυχημένο εμπορικά μέχρι τότε δίσκο τους. Ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος, όπως τα "Narcosynthesis", "Heart Collector", "The River Dragon Has Come" και το "Believe In Nothing", το μόνο σινγκλ που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Στο δίσκο αυτό εντοπίζεται για πρώτη φορά η χρήση εφτάχορδης κιθάρας, σήμα κατατεθέν του κιθαρίστα Τζεφ Λούμις.
Το 2003, το συγκρότημα κυκλοφορεί το "Enemies of Reality". Λόγω μάλιστα της μέτριας παραγωγής του δίσκου, το 2005 επανακυκλοφόρησε, αφού επαναμιξαρίστηκε. Στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα πήρε ο Στιβ Σμιθ, ο οποίος αργότερα έγινε μόνιμο μέλος των Nevermore για τον επόμενο δίσκο τους. Το 2006, λοιπόν, κυκλοφόρησε το "This Godless Endeavor", που ξεπέρασε σε πωλήσεις και το "Dead Heart In A Dead World". Στα πλαίσια της προώθησης του δίσκου, οι Nevermore συμμετείχαν στην "Gigantour" του τραγουδιστή των Megadeth, Ντέιβ Μαστέιν με συγκροτήματα όπως οι ίδιοι οι Megadeth, οι Anthrax, οι Dream Theater, οι The Dillinger Escape Plan και οι Fear Factory[1].
Από το 2006, ξεκίνησε μια περίοδος γεμάτη προβλήματα για το συγκρότημα. Ο μπασίστας Τζιμ Σέπαρντ παρουσίασε επιπλοκές από εντερίτιδα, ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε για 15 χρόνια. Ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ διαγνώστηκε με μια ασθένεια των νεφρών, ενώ ο τραγουδιστής Γουόρελ Ντέιν ασθενούσε συχνά λόγω του διαβήτη απ' τον οποίο έπασχε. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η ακύρωση της συναυλίας στο Μπόχουμ της Γερμανίας στις 12 Σεπτεμβρίου του 2006, η οποία ήταν προγραμματισμένη να βιντεοσκοπηθεί. Τελικά, η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 11 Οκτωβρίου και συμπεριλήφθηκε στο DVD-ντοκιμαντέρ της περιοδείας του συγκροτήματος το 2008, με τίτλο "The Year of the Voyager". Την ίδια χρονιά, οι Τζεφ Λούμις[2] και Γουόρελ Ντέιν[3] κυκλοφορούν τους σόλο δίσκους τους. Εν τω μεταξύ, το 2007 ο κιθαρίστας Στιβ Σμιθ είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα.
Όλα αυτά καθυστέρησαν την κυκλοφορία του έβδομου άλμπουμ των Nevermore, πέντε χρόνια από την κυκλοφορία του "This Godless Endeavor". Η δισκογραφική επιστροφή του συγκροτήματος έγινε το 2010 με το 'The Obsidian Conspiracy". Το άλμπουμ έλαβε καλές κριτικές, ενώ έχει χαρακτηριστεί ηχητικά κοντινό στο "Dead Heart In A Dead World". Ο ίδιος ο Τζεφ Λούμις έχει χαρακτηρίσει τα τραγούδια του δίσκου πιο εμπορικά.

Μέλη[4]

Νυν Μέλη
  • Γουόρελ Ντέιν (φωνητικά)
  • Τζεφ Λούμις (κιθάρες)
  • Τζιμ Σέπαρντ (μπάσο)
  • Βαν Γουίλιαμς (τύμπανα)
Πρώην Μέλη
  • Μαρκ Άρινγκτον (τύμπανα)
  • Πατ Ο'Μπράιεν (κιθάρα)
  • Τιμ Κάλβερτ (κιθάρα)
  • Στιβ Σμιθ (κιθάρα)

Δισκογραφία[5]

Παραπομπές