Ιππώναξ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Fanos (συζήτηση | συνεισφορές) μ link |
μ interwiki |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
O μεγάλος ποιητής '''Ιππόνακτας''', στον οποίο οφείλονται οι πρώτες σάτιρες, έζησε στην [[Έφεσος|Έφεσο]]. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Φαίνεται ότι αυτός επινόησε τη σάτιρα, αν και είχε τελείως άλλον χαρακτήρα από τον μετέπειτα λαϊκό σατυρικό χαρακτήρα του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]] και των συναφών. Ο Ιππόνακτας ήταν κουτσός, καμπούρης και κακάσχημος, οι συμπολίτες του τον κορόιδευαν και τον θεωρούσαν τέρας, κι εκείνος με τη σειρά του κορόιδεψε και ειρωνεύτηκε όλους τους συμπολίτες του, επώνυμους και ανώνυμους, κατέδειξε τη γελοιότητα τους, την αφελή πίστη τους στους θεούς, την πονηριά τους, τον εγωισμό και τη μισαλλοδοξία τους, χαρακτήριζε την κοινωνία τους «σάπια», και έλεγε ότι ζούσε «εξόριστος ανάμεσα τους». Όλοι τον μισούσαν, γιατί έβγαζε τα άπλυτά τους στη φόρα, και στο τέλος τους αντάμειψε όταν αυτοκτόνησε μέσα σε μια γενική ευχαρίστηση για τον θάνατό του. |
||
[[Κατηγορία:Ποιητές]] |
[[Κατηγορία:Ποιητές]] |
||
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες]] |
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες]] |
||
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες ποιητές]] |
[[Κατηγορία:Αρχαίοι Έλληνες ποιητές]] |
||
[[en:Hipponax]] |
|||
[[es:Hiponacte]] |
|||
[[fr:Hipponax]] |
|||
[[is:Hippónax]] |
|||
[[it:Ipponatte]] |
|||
[[lv:Hiponakts]] |
|||
[[hu:Hippónax]] |
|||
[[nl:Hipponax]] |
|||
Έκδοση από την 15:09, 9 Φεβρουαρίου 2007
O μεγάλος ποιητής Ιππόνακτας, στον οποίο οφείλονται οι πρώτες σάτιρες, έζησε στην Έφεσο.
Φαίνεται ότι αυτός επινόησε τη σάτιρα, αν και είχε τελείως άλλον χαρακτήρα από τον μετέπειτα λαϊκό σατυρικό χαρακτήρα του Αριστοφάνη και των συναφών. Ο Ιππόνακτας ήταν κουτσός, καμπούρης και κακάσχημος, οι συμπολίτες του τον κορόιδευαν και τον θεωρούσαν τέρας, κι εκείνος με τη σειρά του κορόιδεψε και ειρωνεύτηκε όλους τους συμπολίτες του, επώνυμους και ανώνυμους, κατέδειξε τη γελοιότητα τους, την αφελή πίστη τους στους θεούς, την πονηριά τους, τον εγωισμό και τη μισαλλοδοξία τους, χαρακτήριζε την κοινωνία τους «σάπια», και έλεγε ότι ζούσε «εξόριστος ανάμεσα τους». Όλοι τον μισούσαν, γιατί έβγαζε τα άπλυτά τους στη φόρα, και στο τέλος τους αντάμειψε όταν αυτοκτόνησε μέσα σε μια γενική ευχαρίστηση για τον θάνατό του.