Μεταρρύθμιση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Επεξεργασία συνδέσμων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''Θρησκευτική Μεταρρύθμιση''', κοινώς '''Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα''', ήταν ένα [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] μεταρρυθμιστικό [[κίνημα]] του [[16ος αιώνας|16ου αιώνα]], που συνέβη στην [[Ευρώπη]] σε βάρος της Καθολικής Εκκλησίας, συνέπεια της οποίας ήταν η δημιουργία του [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]], ως το τρίτο μεγάλο κλάδο του Χριστιανισμού, ([[Ορθοδοξία]], [[Καθολικισμός]], [[Προτεσταντισμός]] ή [[Διαμαρτύρηση]]).
Η '''Θρησκευτική Μεταρρύθμιση''', κοινώς '''Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα''', ήταν ένα [[Χριστιανισμός|χριστιανικό]] μεταρρυθμιστικό [[κίνημα]] του [[16ος αιώνας|16ου αιώνα]], που συνέβη στην [[Ευρώπη]] σε βάρος της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]], συνέπεια της οποίας ήταν η δημιουργία του [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]], ως του τρίτου μεγάλου κλάδου του Χριστιανισμού ([[Ορθοδοξία]], Καθολικισμός, Προτεσταντισμός ή Διαμαρτύρηση).


Ξεκίνησε στη [[Γερμανία]] το [[1517]], όταν στις [[31 Οκτωβρίου]], ο [[Μαρτίνος Λούθηρος]] συνέταξε τις [[95 θέσεις]] του, όπου θυροκόλλησε στην είσοδο της μητρόπολης της [[Βιτεμβέργη|Βιτεμβέργης]], στις οποίες καταδίκαζε την πώληση [[συγχωροχάρτι|συγχωροχαρτιών]] και την απόλυτη εξουσία του [[Πάπας|Πάπα]]. Τελικά ολοκληρώθηκε το [[1648]] με τη [[Συνθήκη της Βεστφαλίας]]. Κύριοι πρωταγωνιστές της θρησκευτικής μεταρρύθμισης ήταν οι [[Μαρτίνος Λούθηρος]], ο [[Ιωάννης Καλβίνος]] και ο [[Ζβίγγλιος]].
Ξεκίνησε στη [[Γερμανία]] το [[1517]], όταν στις [[31 Οκτωβρίου]] ο [[Μαρτίνος Λούθηρος]] συνέταξε τις [[95 θέσεις]] του, όπου θυροκόλλησε στην είσοδο της μητρόπολης της [[Βιτεμβέργη|Βιτεμβέργης]], στις οποίες καταδίκαζε την πώληση [[συγχωροχάρτι|συγχωροχαρτιών]] και την απόλυτη εξουσία του [[Πάπας|Πάπα]]. Τελικά ολοκληρώθηκε το [[1648]] με τη [[Συνθήκη της Βεστφαλίας]]. Κύριοι πρωταγωνιστές της θρησκευτικής μεταρρύθμισης ήταν, εκτός από τον Λούθηρο, ο [[Ιωάννης Καλβίνος]] και ο [[Ούλριχ Ζβίγγλιος]].


Η θεωρία της Μεταρρύθμισης εμπερικλείει τις βασικές αρχές του σύγχρονου [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμού]].
Η θεωρία της Μεταρρύθμισης εμπερικλείει τις βασικές αρχές του σύγχρονου Προτεσταντισμού.


==Η σημασία της Μεταρρύθμισης==
==Η σημασία της Μεταρρύθμισης==
Όπως επισημαίνει ο [[π. Ιωάννης Μάγιεντορφ]], καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Fordham, «η Μεταρρύθμιση ήταν πραγματικά μια απόπειρα για την απελευθέρωση του Δυτικού Χριστιανισμού από το Σχολαστικό περίγραμμα της σκέψης και για την επαναφορά του στην Αγία Γραφή και τον πρώϊμο Χριστιανισμό»<ref>π.Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τ/χ.51 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1994), σελ.23</ref>
Όπως επισημαίνει ο π. [[Ιωάννης Μάγιεντορφ]], καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Fordham, «η Μεταρρύθμιση ήταν πραγματικά μια απόπειρα για την απελευθέρωση του Δυτικού Χριστιανισμού από το σχολαστικό περίγραμμα της σκέψης και για την επαναφορά του στην Αγία Γραφή και τον πρώιμο Χριστιανισμό»<ref>π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», ''Σύναξη'', τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ. 23</ref>


Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Μεταρρύθμιση αποτελεί σπουδαίο σταθμό ανάπτυξης του [[Διεθνές Δίκαιο|Διεθνούς Δικαίου]] διότι μέσω αυτής τερματίσθηκε απότομα η ιδέα της χριστιανικής ενότητας της Δύσης, (σε ένα μόνο δόγμα). Αυτό είχε ως συνέπεια με την επίσης παράλληλη πτώση της [[φεουδαρχία]]ς, τον κατατεμαχισμό των τότε ηγεμονιών όπου και άρχισε να διαμορφώνεται μια "[[διεθνής κοινωνία]]" την οποία και αποτελούσαν πλέον ανεξάρτητα κράτη-ηγεμονίες νομικά ίσες. Το γεγονός αυτό δημιούργησε την ανάγκη της ύπαρξης νομικών κανόνων που να ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ αυτών των νέων κρατών-ηγεμονιών.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Μεταρρύθμιση αποτελεί σπουδαίο σταθμό ανάπτυξης του [[Διεθνές Δίκαιο|Διεθνούς Δικαίου]] διότι μέσω αυτής τερματίσθηκε απότομα η ιδέα της χριστιανικής ενότητας της Δύσης, (σε ένα μόνο δόγμα). Αυτό είχε ως συνέπεια με την επίσης παράλληλη πτώση της [[φεουδαρχία]]ς, τον κατατεμαχισμό των τότε ηγεμονιών όπου και άρχισε να διαμορφώνεται μια «[[διεθνής κοινωνία]]» την οποία και αποτελούσαν πλέον ανεξάρτητα κράτη-ηγεμονίες νομικά ίσες. Το γεγονός αυτό δημιούργησε την ανάγκη της ύπαρξης νομικών κανόνων που να ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ αυτών των νέων κρατών-ηγεμονιών.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />


== Προτεινόμενη Βιβλιογραφία ==
== Προτεινόμενη βιβλιογραφία ==
* Roland Bainton, ''The Reformation of the Sixteenth Century'', The Beacon Press, Boston 1952
* Roland Bainton, ''The Reformation of the Sixteenth Century'', The Beacon Press, Boston 1952
* π.Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τ/χ.51 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26
* π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», ''Σύναξη'', τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26


== Δείτε επίσης ==
== Δείτε επίσης ==

Έκδοση από την 10:37, 7 Απριλίου 2012

Η Θρησκευτική Μεταρρύθμιση, κοινώς Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα, ήταν ένα χριστιανικό μεταρρυθμιστικό κίνημα του 16ου αιώνα, που συνέβη στην Ευρώπη σε βάρος της Καθολικής Εκκλησίας, συνέπεια της οποίας ήταν η δημιουργία του Προτεσταντισμού, ως του τρίτου μεγάλου κλάδου του Χριστιανισμού (Ορθοδοξία, Καθολικισμός, Προτεσταντισμός ή Διαμαρτύρηση).

Ξεκίνησε στη Γερμανία το 1517, όταν στις 31 Οκτωβρίου ο Μαρτίνος Λούθηρος συνέταξε τις 95 θέσεις του, όπου θυροκόλλησε στην είσοδο της μητρόπολης της Βιτεμβέργης, στις οποίες καταδίκαζε την πώληση συγχωροχαρτιών και την απόλυτη εξουσία του Πάπα. Τελικά ολοκληρώθηκε το 1648 με τη Συνθήκη της Βεστφαλίας. Κύριοι πρωταγωνιστές της θρησκευτικής μεταρρύθμισης ήταν, εκτός από τον Λούθηρο, ο Ιωάννης Καλβίνος και ο Ούλριχ Ζβίγγλιος.

Η θεωρία της Μεταρρύθμισης εμπερικλείει τις βασικές αρχές του σύγχρονου Προτεσταντισμού.

Η σημασία της Μεταρρύθμισης

Όπως επισημαίνει ο π. Ιωάννης Μάγιεντορφ, καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Fordham, «η Μεταρρύθμιση ήταν πραγματικά μια απόπειρα για την απελευθέρωση του Δυτικού Χριστιανισμού από το σχολαστικό περίγραμμα της σκέψης και για την επαναφορά του στην Αγία Γραφή και τον πρώιμο Χριστιανισμό»[1]

Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Μεταρρύθμιση αποτελεί σπουδαίο σταθμό ανάπτυξης του Διεθνούς Δικαίου διότι μέσω αυτής τερματίσθηκε απότομα η ιδέα της χριστιανικής ενότητας της Δύσης, (σε ένα μόνο δόγμα). Αυτό είχε ως συνέπεια με την επίσης παράλληλη πτώση της φεουδαρχίας, τον κατατεμαχισμό των τότε ηγεμονιών όπου και άρχισε να διαμορφώνεται μια «διεθνής κοινωνία» την οποία και αποτελούσαν πλέον ανεξάρτητα κράτη-ηγεμονίες νομικά ίσες. Το γεγονός αυτό δημιούργησε την ανάγκη της ύπαρξης νομικών κανόνων που να ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ αυτών των νέων κρατών-ηγεμονιών.

Παραπομπές

  1. ↑ π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ. 23

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

  • Roland Bainton, The Reformation of the Sixteenth Century, The Beacon Press, Boston 1952
  • π. Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τεύχος 51ο (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26

Δείτε επίσης

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μεταρρύθμιση&oldid=3242055"