Νίκη του Μενδαίου Παιωνίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 22: | Γραμμή 22: | ||
Το άγαλμα αυτό παριστάνει με μοναδικό και μέχρι σήμερα αξεπέραστο τρόπο στην γλυπτική όλων των εποχών την ευνοϊκή έκβαση του πολέμου. |
Το άγαλμα αυτό παριστάνει με μοναδικό και μέχρι σήμερα αξεπέραστο τρόπο στην γλυπτική όλων των εποχών την ευνοϊκή έκβαση του πολέμου. |
||
==Ιστορική τοποθέτηση== |
==Ιστορική τοποθέτηση== |
||
Το άγαλμα αρχικά βρίσκονταν |
Το άγαλμα αρχικά βρίσκονταν στημένο πάνω σε ψηλό βάθρο έξω από το Ναό του Δία στην ανατολική του πλευρά. Ακόμα και σήμερα είναι ορατό το τριγωνικό βάθρο που έχει αποκατασταθεί και διατηρείται στο ένα τρίτο του αρχικού ύψους. Φέρει ευανάγνωστα την επιγραφή: ''Μεσσάνιοι και Ναυπάκτιοι ανέθεν Διί Ολυμπίω δεκάταν από των πολεμίων. Παιώνιος εποίησε Μενδαίος και τακρωτήρια ποιών επί τον ναόν ενίκα''. Δηλαδή: ''Οι Μεσσήνιοι και οι Ναυπάκτιοι το αφιέρωσαν στον Ολύμπιο Δία ως δέκατο από τα λάφυρα που έλαβαν από τους εχθρούς. Το έφτιαξε ο Παιώνιος από τη Μένδη( στη Χαλκιδική), που έφτιαξε και τα ακρωτήρια του ναού για τα οποία κερδισε σε διαγωνισμό. Ο [[Παυσανίας]]<ref>V, 26, 1</ref> λέει ότι οι Μεσσήνιοι έστησαν το αφιέρωμα αυτό, για να δοξάσουν τη νίκη τους επί των Λακεδαιμονίων. Να τονίσουμε πως το όνομα των ηττημένων (Λακεδαιμόνιοι) δεν δηλώνεται στο βάθρο,αλλά σίγουρα κάθε επισκέπτης από τη πόλη της Σπάρητς θα ένοιθε αμηχανία και ντροπή μπροστά στην ανάμνηση μιας σπαρτιατικής ήττας. Το καλλιτεχνικό στιλ του αγάλματος μοιάζει με τα ακρωτήρια σε έναν ναό στην [[Δήλος|Δήλο]] και τα αγάλματα του μνημείου της Νεράιδας που φτιάχτηκαν την ίδια εποχή. |
||
==Παραπομπές== |
==Παραπομπές== |
Έκδοση από την 21:21, 29 Νοεμβρίου 2011
Έκθεμα Αρχαιολογικού Μουσείου Ολυμπίας αρ. | |
---|---|
Η Νίκη του Παιωνίου | |
Υλικό | Παριανό μάρμαρο |
Δημιουργήθηκε | 5ος αιώνας π.Χ. περ. το 435 π.Χ. |
Καλλιτέχνης | άγνωστος καλλιτέχνης |
Ανακαλύφθηκε | Στην Ολυμπία από γερμανικές αρχαιολογικές ανασκαφές το 1875 |
Περίοδος/ πολιτισμός |
Κλασική εποχή |
Διαστάσεις | 2,90 μ. ύψος |
Παρούσα τοποθεσία | Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας |
Αριθμός καταλόγου | ... |
Το άγαλμα της Νίκης του Παιωνίου είναι αριστούργημα της γλυπτικής τέχνης της αρχαίας Ελλάδας. Βρέθηκε το 1875 στην Ολυμπία από γερμανικές αρχαιολογικές ανασκαφές και εκτίθεται σήμερα στο μουσείο της Ολυμπίας.
Περιγραφή
Το άγαλμα φέρει σοβαρές φθορές και του λείπουν τμήματα που έχουν χαθεί. Είναι φτιαγμένο από μάρμαρο της Πάρου. Αν και το πρόσωπο δεν βρέθηκε, υπάρχει την Ρώμη ένα μεταγενέστερο αντίγραφο σε καλή κατάσταση, που μας δίνει μια καλή εντύπωση της αρχικής μορφής του αγάλματος. Έχει συνολικό ύψος 2,90 μέτρα μέχρι την κορφή των φτερών, ενώ ήταν τοποθετημένο επάνω σε κολόνα ύψους 9 μέτρων, έτσι ώστε το συνολικό ύψος να φτάνει τα 12 μέτρα. Εκεί ψηλά στον ουρανό αιωρούνταν η Νίκη, ντυμένη με αραχνοΰφαντο ένδυμα και κρατώντας βαρύ πέπλο που κυματίζει στον αέρα. Δίπλα της, με ανοιχτά τα φτερά, πετάει ένας αετός, απεσταλμένος του Δία.
Ερμηνεία
Η Νίκη, μαζί με τον αετό που την ακολουθεί, είναι αλληγορική εικόνα που μας παρουσιάζει την στιγμή της τιθασεύσεως του πεπρωμένου.
Καλλιτεχνική επιρροή
Το άγαλμα αυτό παριστάνει με μοναδικό και μέχρι σήμερα αξεπέραστο τρόπο στην γλυπτική όλων των εποχών την ευνοϊκή έκβαση του πολέμου.
Ιστορική τοποθέτηση
Το άγαλμα αρχικά βρίσκονταν στημένο πάνω σε ψηλό βάθρο έξω από το Ναό του Δία στην ανατολική του πλευρά. Ακόμα και σήμερα είναι ορατό το τριγωνικό βάθρο που έχει αποκατασταθεί και διατηρείται στο ένα τρίτο του αρχικού ύψους. Φέρει ευανάγνωστα την επιγραφή: Μεσσάνιοι και Ναυπάκτιοι ανέθεν Διί Ολυμπίω δεκάταν από των πολεμίων. Παιώνιος εποίησε Μενδαίος και τακρωτήρια ποιών επί τον ναόν ενίκα. Δηλαδή: Οι Μεσσήνιοι και οι Ναυπάκτιοι το αφιέρωσαν στον Ολύμπιο Δία ως δέκατο από τα λάφυρα που έλαβαν από τους εχθρούς. Το έφτιαξε ο Παιώνιος από τη Μένδη( στη Χαλκιδική), που έφτιαξε και τα ακρωτήρια του ναού για τα οποία κερδισε σε διαγωνισμό. Ο Παυσανίας[1] λέει ότι οι Μεσσήνιοι έστησαν το αφιέρωμα αυτό, για να δοξάσουν τη νίκη τους επί των Λακεδαιμονίων. Να τονίσουμε πως το όνομα των ηττημένων (Λακεδαιμόνιοι) δεν δηλώνεται στο βάθρο,αλλά σίγουρα κάθε επισκέπτης από τη πόλη της Σπάρητς θα ένοιθε αμηχανία και ντροπή μπροστά στην ανάμνηση μιας σπαρτιατικής ήττας. Το καλλιτεχνικό στιλ του αγάλματος μοιάζει με τα ακρωτήρια σε έναν ναό στην Δήλο και τα αγάλματα του μνημείου της Νεράιδας που φτιάχτηκαν την ίδια εποχή.
Παραπομπές
- ↑ V, 26, 1
Πηγές
- Άντολφ Φουρτβένγκλερ και Heinrich Ludwig Urlichs, επιμ. (1904). Denkmäler griechischer und römischer Skulptur (στα Γερμανικά). Μόναχο: F. Bruckmann AG. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2009.
|