Δρυπέτη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δρυπέτη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος323 π.Χ.
Σούσα
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΗφαιστίωνας
ΓονείςΔαρείος Γ΄ της Περσίας και Στάτειρα Β΄
ΑδέλφιαΣτάτειρα Γ΄
ΟικογένειαΔυναστεία των Αχαιμενιδών

Η Δρυπέτη ήταν πριγκίπισσα της δυναστείας των Αχαιμενιδών. Γεννήθηκε μεταξύ 350 και 345 π.Χ. και ήταν κόρη του βασιλιά της Περσίας Δαρείου Γ' και της Στατείρας της Περσίας και σύζυγος του Ηφαιστίωνα.

Όταν ο πατέρας της ξεκίνησε την στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, συνοδεύτηκε από την Δρυπέτη, μαζί με τη μητέρα της, την αδερφή της Στατείρα, και τη γιαγιά της Σισύγαμβις.[1] Μετά τη Μάχη της Ισσού το 333 π.Χ., ο Δαρείος έφυγε και η οικογένειά του αιχμαλωτίστηκε από τα μακεδονικά στρατεύματα. Ο Αλέξανδρος συναντήθηκε με τις γυναίκες και υποσχέθηκε να παράσχει προίκα για την Δρυπέτη και την Στατείρα.[1] Αν και ο Δαρείος προσπάθησε επανειλημμένα, έναντι λύτρων, να πάρει την οικογένειά του, ο Μέγας Αλέξανδρος τους κράτησε μαζί του μέχρι το 331 π.Χ. Έπειτα η Δρυπέτη και η αδελφή της στάλθηκαν στα Σούσα για να μάθουν την ελληνική γλώσσα.[1]

Το 324 π.Χ. η Δρυπέτη παντρεύτηκε τον Ηφαιστίωνα, στρατηγό του στρατού του Μέγα Αλέξανδρου κατά τους γάμους στα Σούσα. Και σε πολύ σύντομο χρονικό διαστήμα χήρεψε. [1][2] Πολλοί ιστορικοί αποδέχονται το γεγονός ότι η Δρυπέτη σκοτώθηκε το 323 π.Χ. μαζί με την αδερφή της Στατείρα. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πεθάνει νωρίτερα εκείνο το έτος και η άλλη χήρα του, η Ρωξάνη, ήθελε να εξολοθρεύσει την αντίπαλό της.[1][3] Σύμφωνα με την ιστορικό Elizabeth Donnelly Carney, ωστόσο, η Δρυπέτη δεν σκοτώθηκε από την Ρωξάνη.[2] Η Δρυπέτη θα ήταν μικρή απειλή για τη θέση της Ρωξάνης, καθώς δεν είχε παιδί από τον Μέγα Αλέξανδρο.[3] Αντ 'αυτού, η Carney θεωρεί ότι η Ρωξάνη σκότωσε την Παρυσάτιδα (κόρη του Αρταξέρξη της Περσίας), που ήταν πιθανότατα και σύζυγος του Μέγα Αλέξανδρου.[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Heckel (2006), p. 116.
  2. 2,0 2,1 2,2 Carney (2000), p. 110.
  3. 3,0 3,1 Carney (2000), p. 111.