Δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1985
Θάνατος2007
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας

Ο Μιχάλης Φιλόπουλος (1985 - 2007) ήταν οπαδός του Παναθηναϊκού, ο οποίος μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου στις 29 Μαρτίου 2007, στην Παιανία, κοντά στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια ενός προκαθορισμένου ραντεβού συμπλοκής με αντίπαλους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ο θάνατός του προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην Ελλάδα και πυροδότησε μια μεγάλη αστυνομική έρευνα για τον ρόλο των οργανωμένων οπαδών των ομάδων.

Προηγούμενες μέρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα παιχνίδι βόλεϊ μεταξύ των γυναικείων ομάδων του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί στις 29 Μαρτίου 2007 στην Παιανία, για το ελληνικό κύπελλο του βόλεϊ. Δεδομένου ότι αυτός ήταν ένας γυναικείος αγώνας, δεν δόθηκε πολλή αστυνομική δύναμη (συνήθως τα ανδρικά παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων χαρακτηρίζονται ως πολύ υψηλού κινδύνου). Ως εκ τούτου, οργανωμένοι οπαδοί και από τις δύο πλευρές αναζήτησαν την ευκαιρία να οργανώσουν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας, χωρίς εμπόδια από την αστυνομία. Πράγματι, νέα για τη συνάντηση στην Παιανία (αργότερα αποκαλούμενη ως «ραντεβού του θανάτου» από τα ΜΜΕ) κυκλοφόρησαν σε συνδέσμους οπαδών και ιστότοπους και τουλάχιστον 400 άτομα το γνώριζαν εκ των προτέρων.[1]

29 Μαρτίου 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού συγκεντρώθηκαν αρχικά στο Περιστέρι και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο Χαλάνδρι. Από εκεί, σχηματίστηκαν ομάδες συνοδεία μοτοσικλετών στην Παιανία. Οι εντάσεις ήταν τόσο υψηλές που ένας παίκτης της τοπικής ομάδας του Μάρκο μαχαιρώθηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού γιατί τον είδαν σε ένα αυτοκίνητο να φορά το πράσινο χρώμα, απλώς και μόνο επειδή ήταν και τα χρώματα του Παναθηναϊκού.

Ο Φιλόπουλος ανήκε στην ομάδα των χούλιγκανς του Παναθηναϊκού.[2][3] Επιπλέον φέρεται να ήταν στόχος της αντίπαλης πλευράς λόγω περιστατικών που αφορούσαν προηγούμενες συμπλοκές οργανωμένων οπαδών των δύο ομάδων[4], αν και η στοχοποίησή του αμφισβητείται.[3] Χτυπήθηκε στο κεφάλι και στη συνέχεια δέχτηκε επίθεση από ομάδα ατόμων που τον μαχαίρωσαν και τον χτύπησαν με διάφορα αντικείμενα.[4] Οι στιγμές μετά την επίθεση καταγράφηκαν από κάμερα κινητού τηλεφώνου[5], με το βίντεο να διαδίδεται και να δημοσιεύεται ακόμη και στο YouTube. Αρκετά ΜΜΕ πρόβαλαν το βίντεο και συνέχισαν να το δείχνουν για μέρες, ακόμη και σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης.

Κατηγορούμενοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μάιο του 2007, εννέα άτομα κατηγορήθηκαν ως υπεύθυνοι για την ανθρωποκτονία του Φιλόπουλου: ο Μιχάλης Κουντούρης (μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ολυμπιακού, μέλος της θύρας 7, μετέπειτα πρόεδρος του ερασιτέχνη Ολυμπιακού και αντιπρόεδρος της Π.Α.Ε. Ολυμπιακός[6]), ο Μιχάλης Μπεκάκος (μετέπειτα υπεύθυνος ασφαλείας στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης"), ο Ιωάννης Ανδρόνικος (παρατσούκλι «Χάρος / Θάνατος»), ο Αναστάσιος Πούλος (παρατσούκλι «Γκοτζίλα», επίσης μετέπειτα υπεύθυνος ασφαλείας στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης"), ο Βασίλης Ρουμπέτης, ο Χρήστος Σακάτης, ο Βασίλης Ψυκάκος, ο Απόστολος Κοράκης και ο Νικόλαος Βαγιόπουλος. Άλλα 18 άτομα κατηγορήθηκαν για άλλους λόγους.[7]

Καταδίκες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τέσσερα άτομα κρίθηκαν ένοχα για τον θάνατο του Φιλόπουλου: ο Χρήστος Σακάτης, στον οποίο επεβλήθη 16ετής κάθειρξη για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, ο Βασίλης Ρουμπέτης, 12ετής κάθειρξη, και οι Νίκος Βαγιόπουλος και Βασίλης Ψυκάκος, 10ετής κάθειρξη.[8]

Συνέπειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο του Φιλόπουλου, όλες οι ομαδικές αθλητικές διοργανώσεις στην Ελλάδα διακόπηκαν από τις 29 Μαρτίου έως τις 12 Απριλίου.[9] Αν και οι άνθρωποι ήταν γενικά αρνητικοί απέναντι στους συνδέσμους των οργανωμένων οπαδών, αυτό θεωρήθηκε ως η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ήταν η πρώτη φορά που συνέβη σε τέτοια κλίμακα (1800 άτομα, συνάντησή θανάτου ) και με τόσο σοβαρές συνέπειες που είχαν συμβεί ποτέ και ακούστηκαν δημόσιες εκκλήσεις για άμεση διερεύνηση στους συνδέσμους των οργανωμένων οπαδών.

Στη συνέχεια, το υπουργείο Αθλητισμού, έκλεισε όλους τους συνδέσμους και επέτρεψε το άνοιγμα ορισμένων εξ αυτών μόνο μετά από αυστηρούς ελέγχους ταυτοτήτων και ιστορικού των μελών του. Υπήρξε πρωτοβουλία επίσης να εγκατασταθούν κάμερες παρακολούθησης σε όλα τα στάδια και να επιβληθούν ακόμη αυστηρότερες κυρώσεις.[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Organised plan behind the "rendez-vous of death"» (στα Ελληνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-27. https://web.archive.org/web/20071227112631/http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15028&m=A08&aa=2. 
  2. «Φιλόπουλος: Η αλήθεια». contra.gr. CONTRA. 29 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2024. 
  3. 3,0 3,1 Ασβεστάς, Άρης (28 Ιουνίου 2012). «Την Πέμπτη 5/7 η απόφαση για το φονικό!». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2024. 
  4. 4,0 4,1 «Πόλεμος χούλιγκαν: «Τον χτυπάγαμε εγώ κι άλλοι 6»». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. 20 Απριλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2024. 
  5. «Βίντεο απ' τη δολοφονία Φιλόπουλου». news247.gr. News24/7. 17 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2024. 
  6. «Charges filed in hooligan-related stabbing death». 
  7. tovima.gr
  8. https://www.lifo.gr/now/sport/enohoi-krithikan-oi-katigoroymenoi-gia-ti-dolofonia-toy-mihali-filopoyloy
  9. «Team sports suspended after injuries, death». 
  10. «Soccer: Greece wrestles with fan violence».