Δοκιμαστικός σωλήνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στατώ με δύο δοκιμαστικούς σωλήνες.

Ο δοκιμαστικός σωλήνας, επίσης γνωστός και σαν σωλήνας καλιέργειας, είναι ένα από τα γυάλινα όργανα του εργαστηρίου χημείας και είναι ένας γυάλινος ή πλαστικός σωλήνας στο μέγεθος ενός δακτύλου συνήθως, που είναι ανοικτός στο επάνω μέρος και κλειστός σε υοειδές σήμα στο κάτω. Οι δοκιμαστικοί σωλήνες είναι διαθέσιμοι σε διάφορα μήκη και πλάτη, συνήθως από 10 μέχρι 20 mm πλάτος και από 50 μέχρι 200 mm μήκος .[1] Το άνοιγμα στο επάνω μέρος έχει στρογγυλευμένα χείλη, για να μας βοηθάει να χύνουμε το περιεχόμενο. Μερικοί θεωρούν ότι η ύπαρξη των στρογγυλευμένων χειλέων στο επάνω μέρος είναι αυτό που διακρίνει τον δοκιμαστικό σωλήνα από τον σωλήνα καλλιέργειας.[2]. Ορισμένοι δοκιμαστικοί σωλήνες έχουν επίπεδη βάση και κάποιοι είναι κατασκευασμένοι ωστε να δέχονται εσμυρισμένο ή βιδωτό πώμα. Συχνά παρέχονται με μια θολή (ματ) ή άσπρη περιοχή που χρησιμεύει σαν ετικέτα.

Χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Louis Lumière με μικροσκόπιο και μερικούς δοκιμαστικούς σωλήνες.

Οι δοκιμαστικοί σωλήνες χρησιμοποιούνται ευρέως από τους χημικούς για να τοποθετήσουν, αναμίξουν ή θερμάνουν μικρές ποσότητες στερεών ή υγρών χημικών ουσιών, κυρίως για ποιοτικά πειράματα και δοκιμασίες. Ο στρογγυλευμένος πυθμένας, και οι ευθείες πλευρές ελαχιστοποιούν τις απώλειες κατα την απόχυση, διευκολύνουν το καθάρισμα, και επιτρέπουν εύκολη παρακολούθηση του περιεχομένου. Ο μακρύς, στενός λαιμός επιβραδύνει τη διάδοση των ατμών και αερίων στο περιβάλλον.

Ένας αναποδογυρισμένος δοκιμαστικό σωλήνας γεμάτος με νερό σε ένα γεμάτο με νερό ποτήρι ζέσεως χρησιμοποιείται συχνά για την συλλογή των αερίων, π.χ. σε επίδειξη ηλεκτρόλυσης.

Σωλήνες καλλιέργειας χρησιμοποιούνται συχνά στη βιολογία για το χειρισμό και την καλλιέργεια όλων των ειδών των ζωντανών οργανισμών, όπως μύκητες, βακτήρια, φυτά, μοσχεύματα φυτών, κλπ, και στην ιατρική και εγκληματολογίας για την αποθήκευση των δειγμάτων αίματος ή άλλων υγρών.

Ένας δοκιμαστικός σωλήνας με πώμα χρησιμοποιείται συχνά για την προσωρινή αποθήκευση χημικών ή βιολογικών δειγμάτων.

Οι δοκιμαστικοί σωλήνες συνήθως στηρίζονται σε ειδικά στατώ, σφιγκτήρες, ή λαβίδες. Ορισμένα στατώ για τους σωλήνες καλιέργειας είναι σχεδιασμένα ώστε να τους συγκρατούν σε σχεδόν οριζόντια θέση, έτσι ώστε να μεγιστοποιηθεί η επιφάνεια επαφής του καλιεργητικού μέσου και του δείγματος.

Δοκιμαστικοί σωλήνες είναι μερικές φορές χρησιμοποιούνται σε συνηθισμένες χρήσεις εκτός των χώρων εργαστηρίου, όπως π.χ. σαν βάζα λουλουδιών ή δοχεία για μπαχαρικά.

Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δοκιμαστικοί σωλήνες που χρησιμοποιούνται στη φυσική και τη χημεία γίνονται συνήθως από γυαλί για καλύτερη αντοχή στη θερμότητα και στις διαβρωτικές χημικές ουσίες καθώς και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Σωλήνες από έξτρα-ανθεκτικό γυαλί όπως το πυρέξ μπορούν να τοποθετηθούν απευθείας σε φλόγα λύχνου Bunsen.

Οι σωλήνες καλιέργειας για την βιολογία γίνονται συνήθως από διαφανή πλαστική ύλη (όπως το πολυστυρένιο ή πολυπροπυλένιο) [3] και συχνά μετά τη χρήση απορρίπτονται.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. MiniScience.com catalog: Test Tube Αρχειοθετήθηκε 2008-09-08 στο Wayback Machine., accessed March 27, 2009]
  2. Thomas Scott (transl., 1996), Concise Encyclopedia: Biology. Walter de Gruyter. ISBN 3110106612, 9783110106619. 1287 pages.
  3. M. Jeremy Ashcraft (2007). Test Tube Molding Process: A discussion on the molding of plastic test tubes. Lake Charles Manufacturing. 

Βλέπε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]