Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας
19131914

Σημαία
ΠρωτεύουσαΔυρράχιο
ΓλώσσεςΑλβανικά
Πολίτευμαπολιτεία

Η Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας (αλβανικά: Republika e Shqipërisë së Mesme) ήταν βραχύβιο μη αναγνωρισμένο κράτος που ιδρύθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1913 με το διοικητικό της κέντρο στο Δυρράχιο, της μετέπειτα Αλβανίας.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας ιδρύθηκε από τον Εσάντ Πασά Τοπτανί[2] και διαλύθηκε όταν ο Γουλιέλμος του Βιντ, πρίγκιπας του πριγκιπάτου της Αλβανίας, πήρε τον έλεγχο της χώρας κατά την άφιξή του στην Αλβανία στις 7 Μαρτίου 1914. Το έδαφος του κράτους ήταν οριοθετημένο από τον ποταμό Ματ στο Βορρά και το Σκούμπιν στο Νότο.[2] Υπάρχουν πηγές που συνδέουν το τέλος της Δημοκρατίας της Κεντρικής Αλβανίας με την 1η Φεβρουαρίου 1914, όταν αλβανική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Εσάντ Πασά Τοπτανί προσέφερε τον αλβανικό θρόνο στον Γουλιέλμο του Βιντ.[3] Η σημαία της Δημοκρατίας της Κεντρικής Αλβανίας ήταν κόκκινη με λευκό αστέρι στο κάτω δεξιά μέρος.[4] Η Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας εξέδιδε τα δικά της γραμματόσημα.[5] Ο Φαΐκ Κονικά υποστήριξε αρχικά την κυβέρνηση του Εσάντ Πασά.[6]

Επακόλουθα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την ίδρυση της Δημοκρατίας της Κεντρικής Αλβανίας, ο Εσάντ Πασάς Τοπτανί απομόνωσε υποστηρικτές του Ισμαήλ Κεμάλ και της Προσωρινής Κυβέρνησης της Αλβανίας από το βόρειο τμήμα της Αλβανίας που κατοικούνταν κυρίως από καθολικό πληθυσμό. Οι Καθολικοί ήταν απρόθυμοι να τεθούν σε οποιαδήποτε από τις δύο εθνικές κυβερνήσεις, όπως ήταν απρόθυμοι να παραδοθούν στην Πύλη.[7] Έτσι, μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και πριν ο πρίγκιπας Γουλιέλμος του Βιντ αναλάβει τον έλεγχο του νεοσυσταθέντος πριγκιπάτου της Αλβανίας στις 7 Μαρτίου 1914, η Αλβανία διαιρέθηκε σε τρία μέρη. Ένα τμήμα βόρεια του ποταμού Ματ ήταν υπό τον έλεγχο των Καθολικών, το κεντρικό τμήμα ήταν έδαφος που ανοίκε στη Δημοκρατία της Κεντρικής Αλβανίας και υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης υπό την ηγεσία του Εσάντ Πασά Τοπτανί, ενώ το τρίτο μέρος, νότια του ποταμού Σκούμπιν, ήταν υπό τον έλεγχο της Προσωρινής Κυβέρνησης της Αλβανίας με επικεφαλής τον Ισμαήλ Κεμάλ, ο οποίος κήρυξε την ανεξαρτησία του αλβανικού βιλαετίου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Elsie, Robert. «Introduction to Memorandum on Albania, written by Robert Elsie». Switzerland: Web site of Robert Elsie, specialist on Albanian studies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011. On 16 October 1913, ... Toptani set up a rival government based in Durrës, called the Republic of Central Albania. 
  2. 2,0 2,1 Jacques, Edwin E. The Albanians: an ethnic history from prehistoric times to the present. United States of America: McFarland. σελ. 344. ISBN 0-89950-932-0. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2011. he set up a rival government in Durrës which he called the Central Albania Republic 
  3. Elsie, Robert. «Introduction to Memorandum on Albania, written by Robert Elsie». Switzerland: Web site of Robert Elsie, specialist on Albanian studies. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011. He reluctantly stepped down when forced to by the Great Powers on 1 February 1914, being given as a consolation the right to lead the Albanian delegation which travelled to Germany to offer the Albanian throne to Prince Wilhelm zu Wied. 
  4. Cahoon, Ben (2000). «Albania». World Statesmen web site. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011. 
  5. «Stamp Atlas - Albania». Sandafayre. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2011. Essad Pasha set up his own regime and issued stamps for central Albania. 
  6. Elsie, Robert (Ιανουαρίου 2006). Albanian literature: a short history. I. B.Tauris & Company, Limited. σελ. 106. ISBN 1-84511-031-5. had initially given his support to the government of Essad Pasha Toptani 
  7. Vickers, Miranda (2006) [1995]. The Albanians: a modern history. London: I.B. Taurus. σελ. 82. ISBN 1-86064-541-0. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2011. Isolated Kemal government would not been able to rely for support upon majority of the north, predominantly Catholic population, who ..... remained jealous of their independence and were unwilling to surrender to national government as they had been to do so to the Porte. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]