Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημήτριος (γιος Φιλίππου Ε΄)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Δημήτριος (γιος Φιλίππου Ε΄)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημήτριος (Ελληνικά)
Γέννηση3ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος181 π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΜακεδονία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
Οικογένεια
ΓονείςΦίλιππος Ε΄ της Μακεδονίας
ΑδέλφιαΑπάμα Δ'
Φίλιππος (νεότερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα)
Περσέας της Μακεδονίας (μεγαλύτερος ετεροθαλής αδερφός από τον πατέρα)
ΟικογένειαΔυναστεία των Αντιγονιδών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρέσβης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Δημήτριος (206 π.Χ. - Ηράκλεια Σιντική, 181 π.Χ.) ήταν πρίγκιπας της Δυναστείας των Αντιγονιδών, ο οποίος βασίλεψε στη Μακεδονία κατά την ελληνιστική περίοδο μέχρι και την κατάκτηση της χώρας από τους Ρωμαίους. Ήταν γιος του βασιλιά Φιλίππου Ε΄ και αδελφός του τελευταίου βασιλιά της χώρας, του Περσέα. Το όνομα της μητέρας του δεν μας είναι γνωστό.

Ο Φίλιππος Ε΄ της Μακεδονίας, πατέρας του Δημητρίου.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος το 206 π.Χ., ο Δημήτριος υποστήριξε αργότερα πως ήταν ο νόμιμος διάδοχος του πατέρα του, γιατί ο μεγαλύτερος αδελφός του Περσέας δεν ήταν τέκνο νόμιμου γάμου. Αλήθεια ή ψέματα, στο μυαλό του πατέρα τους, Φιλίππου, δεν υπήρχε άλλος υποψήφιος διάδοχος πέρα από τον Περσέα, τον οποίο και υποστήριξε στο θέμα αυτό.

Το θέμα που οδήγησε σε πλήρη ρήξη των τριών ανδρών ήταν η στάση που το κράτος έπρεπε να κρατήσει απέναντι στη σταθερά ανερχόμενη πολιτική και στρατιωτική δύναμη της εποχής, τους Ρωμαίους. Τόσο ο Φίλιππος, όσο και ο Περσέας έτρεφαν βαθιά αντιρωμαϊκά αισθήματα και ενεπλάκησαν επανειλημμένα σε πολέμους με τη Ρώμη, μια σειρά μαχών που έμειναν στην ιστορία ως Μακεδονικοί Πόλεμοι.

Μετά τη συντριπτική ήττα του Φιλίππου Ε΄ στη Μάχη στις Κυνός Κεφαλαί το 197 π.Χ., ο Φίλιππος αναγκάστηκε να στείλει το γιο του, Δημήτριο, ως όμηρο στη Ρώμη. Η κατάσταση αυτή της ομηρείας έληξε το 191 π.Χ., όμως από την εμπειρία του ο Δημήτριος απέκτησε γνώσεις και σχέσεις με τους Ρωμαίους. Για τον λόγο αυτό εστάλη αργότερα στη Ρώμη, το 184/183 π.Χ. για διπλωματικούς λόγους, καθώς σύννεφα σκίαζαν για άλλη μια φορά τις σχέσεις των δύο κρατών. Εκεί ο Δημήτριος σύναψε νέες φιλίες, και συγκεκριμένα με τον Τίτο Κουίνκτιο Φλαμινίνο, γεγονός που κίνησε υποψίες στη μακεδονική αυλή. Είναι σαφές πως συνέφερε τους Ρωμαίους να υποδαυλίζουν τις κακές σχέσεις στην οικογένεια των Αντιγονιδών για δικό τους πολιτικό όφελος.

Αυτή ήταν ιδανική ευκαιρία για τον Περσέα, ο οποίος βρισκόταν μονίμως σε διαμάχη με τον αδελφό του για το θέμα της διαδοχής, να διαβάλλει το Δημήτριο στα μάτια του πατέρα τους. Το 182 π.Χ. κατηγόρησε τον αδελφό του για προδοσία και συνωμοσία κατά του θρόνου. Τον επόμενο χρόνο βρέθηκε στα χέρια του Φιλίππου μια επιστολή – πλαστή ή αληθινή – που αποδείκνυε ότι ο Δημήτριος συνωμοτούσε με τους Ρωμαίους, ώστε το μακεδονικό στέμμα να περάσει στον ίδιο. Ο βασιλιάς, θεωρώντας ότι ο Δημήτριος πρόδιδε την πατρίδα του, έδωσε εντολή να τον θανατώσουν, ιδιαίτερα πικραμένος για την τροπή των πραγμάτων.

Έτος (π.Χ.) Γεγονός
206 π.Χ. Γέννηση του Δημητρίου, γιου του Φιλίππου Ε΄, βασιλιά της Μακεδονίας.
202 π.Χ. Εκστρατεία του Φιλίππου στη Μικρά Ασία και εμπλοκή του σε σειρά μαχών και ναυμαχιών με πόλεις της περιοχής και νησιά του Αιγαίου. Το θέμα αυτό δυσαρεστεί ιδιαίτερα τους Ρωμαίους.
200 π.Χ. Ξεσπά ο Δεύτερος Μακεδονικός Πόλεμος ανάμεσα στα στρατεύματα του Φιλίππου Ε΄ και τους Ρωμαίους.
197 π.Χ. Ολοκληρωτική ήττα του βασιλιά της Μακεδονίας, Φιλίππου Ε΄ από τους Ρωμαίους στη Μάχη στις Κυνός Κεφαλές. Νικητής στρατηγός ο Τίτος Κουίνκτιος Φλαμινίνος. Ανάμεσα στους όρους της ειρήνης είναι και η αποστολή του γιου του Φιλίππου, Δημητρίου, στη Ρώμη με την ιδιότητα του ομήρου.
191 π.Χ. Ο Δημήτριος επιστρέφει στη Μακεδονία. Τα επόμενα χρόνια έρχεται σε ρήξη με τον αδελφό του, Περσέα για το ζήτημα της διαδοχής.
184/183 π.Χ. Αποστολή του Δημητρίου στη Ρώμη για διπλωματικούς λόγους.
182 π.Χ. Ο Περσέας κατηγορεί τον αδελφό του για συνωμοσία κατά του πατέρα τους.
181 π.Χ. Τις κατηγορίες του Περσέα αποδεικνύει επιστολή που πέφτει στα χέρια του βασιλιά Φιλίππου. Ο τελευταίος, πικραμένος, διατάζει την εκτέλεση του γιου του με την κατηγορία της προδοσίας.