Δημήτρης Πετσετίδης
| Δημήτρης Πετσετίδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Δημήτρης Πετσετίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 2 Αυγούστου 1940 Σπάρτη |
| Θάνατος | 14 Απριλίου 2017 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μαθηματικός συγγραφέας σκιτσογράφος σκακιστής |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Ουράνη |
Ο Δημήτρης Πετσετίδης (Σπάρτη 2 Αυγούστου 1940 – Αθήνα 14 Απριλίου 2017) ήταν Έλληνας συγγραφέας, μαθηματικός και γελοιογράφος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Δημήτρης Πετσετίδης γεννήθηκε στη Σπάρτη στις 2 Αυγούστου 1940.
Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τα πρώτα του διηγήματα άρχισαν να δημοσιεύονται στη λογοτεχνική σελίδα της εφημερίδας "Τα Νέα" από το 1977. Παράλληλα συνεργάστηκε με το περιοδικό "το Δέντρο" στο οποίο δημοσίευε, επί χρόνια, διηγήματα,σχόλια στη στήλη "τα φύλλα" και σκίτσα. Διηγήματα του έχουν δημοσιευθεί ακόμη σε εφημερίδες και περιοδικά: ΄Εθνος, Αυγή, Γιατί, Λέξη, Μανδραγόρας, Οροπέδιο, Πλανόδιον, Εντευκτήριο κ.ά. Ευάριθμα διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα γερμανικά.
Από το 1957 μέχρι και το 1982 έζησε στην Αθήνα, όπου δίδαξε σε φροντιστήρια.Το 1973 υπήρξε υπεύθυνος ύλης του περιοδικού της ΕΜΕ, Ευκλείδης Β'.
Από το 1964 μέχρι το 1983 δούλεψε και ως γελοιογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες της Αθήνας (Ταχυδρόμος, Επίκαιρα, Τα Νέα, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Εξόρμηση, Ποντίκι κ.α.) Tο 2001 άρχισε πάλι να δημοσιεύει γελοιογραφίες στο περιοδικό ΑΝΤI μέχρι το τελευταίο τεύχος του (919, 11-4-2008) και στην εφημερίδα "Η Εποχή", όπου συνέχισε μέχρι το θάνατό του. Ακόμη, κατά την περίοδο 2011-2013, δημοσίευε σκίτσα στη στήλη "Αναγνώσεις" της εφημερίδας "Η ΑΥΓΗ".
Το 1981 το διήγημά του «Σιδηροδρομικός σταθμός Σπάρτης» τιμήθηκε με έπαινο στον 2ο πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος της εφημερίδας "Η Καθημερινή".
Το 1983 εγκαταστάθηκε στη Σπάρτη και έκτοτε ζούσε και εργαζόταν εκεί.
Το 2011 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Ουράνη για το σύνολο του έργου του στο διήγημα [1].
Απεβίωσε στην Αθήνα αιφνιδίως, τη Μ. Παρασκευή 14 Απριλίου 2017. [2]
Προσωπικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε τρεις κόρες και εκτός της ενασχόλησής του με το συγγραφικό του έργο, περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του διαβάζοντας και παίζοντας σκάκι.
Το έργο του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξέδωσε επτά συλλογές με διηγήματα και μία νουβέλα (Τροπικός του Λέοντος).
Βιβλία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]"Δώδεκα στο δίφραγκο", διηγήματα, ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ 1986, Νεφέλη 2000
"Το παιχνίδι", διηγήματα, Νεφέλη 1991
"Επίλογος στα χιόνια", διηγήματα, Νεφέλη 1993
"Ο Σαμπατές ζει", διηγήματα, Νεφέλη 1998
"Τροπικός του Λέοντος", νουβέλα, Νεφέλη 2001
"Σε ξένο γήπεδο", διηγήματα, Πατάκης 2003
"Λυσσασμένες αλεπούδες", διηγήματα, Κεδρος 2007
"Εν οίκω",διηγήματα, Μεταίχμιο 2012
Συλλογικές Εκδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύμινο & κανέλα, εκδ. Πατάκη, 1998
Μια πόλη, ένας συγγραφέας, εκδ. Μίνωας, 2001
Στρατός περνούσε..., εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2002
Το μελάνι φωνάζει, εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2003
Να μαθαίνω γράμματα…, εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2003
Νάνι, τ’ ἄνθι τῶν ἀνθῶ, εκδ. ΙΝΔΙΚΤΟΣ, 2005
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ, Τόμος ΣΤ', εκδ. ΑΙΟΛΟΣ, 2012
JENSEITS DER IDYLLE, Έξι Έλληνες διηγηματογράφοι, εκδ. Romiosini, 2005
ANGELIC & BLACK, Contemporary Greek short stories, εκδ. Cosmos, 2006
Jacques Bouchard, "Prends - moi au mot et donne - moi la main!", 2012
Σχετικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Προσωπικός ιστότοπος συγγραφέα [3]