Δαγαλάιφος (ύπατος το 461)
| Δαγαλάιφος (ύπατος το 461) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Περίοδος ακμής | 5ος αιώνας |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αρεόβινδος Δαγαλάιφος Αρεόβινδος |
| Γονείς | Αρεόβινδος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός |
Ο Φλάβιος Δαγαλάιφος, λατιν.: Flavius Dagalaifus [1] [2] [3] (άκμασε το 461 – 475) ήταν πολιτικός της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γιος του Aρεόβινδου (υπάτου το 434), ο Δαγαλάιφος νυμφεύτηκε τη Γοδισθέα (Godisthea), κόρη του Aρδαβούρ (υπάτου το 447) και εγγονή του Άσπαρ (υπάτου το 434 μαζί με τον Aρεόβινδο). Απέκτησαν έναν γιο, τον Aρεόβινδο Δαγαλάιφο Αρεόβινδο, ύπατο το 506, ο οποίος νυμφεύτηκε την Ανικία Ιουλιανή, κόρη του Ρωμαίου Αυτοκράτορα της Δύσης Ανίκιου Ολύβριου.
Το 461 ήταν ύπατος στην Ανατολή. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλίσκου (475-476), ο Δαγαλάιφος, που μαρτυρείται από πηγές ως πατρίκιος, δέχθηκε στο σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη τον Δανιήλ τον Στυλίτη, και του επιέτρεψε να ξεκουραστεί κατά τη διάρκεια μίας διαδήλωσης κατά του Αυτοκράτορα.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Roger S. Bagnall· Alan Cameron (1987). Consuls of the Later Roman Empire. Oxford University Press. σελίδες 456–457. ISBN 1-55540-099-X.
- ↑ Brill's New Pauly, Areobindus
- ↑ RE Dagalaifus 2
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Martindale, John R., ed. (1980). "Fl. Dagalaiphus 2". The Prosopography of the Later Roman Empire: Volume II, AD 395–527. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 340–341. ISBN 0-521-20159-4.