Γουλιέλμος Β΄ του Λα Μαρκ
| Γουλιέλμος Β΄ του Λα Μαρκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Willem II van der Marck (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 1542[1][2] Λύμεν |
| Θάνατος | 1 Μαΐου 1578 Επισκοπή της Λιέγης |
| Αιτία θανάτου | δηλητήριο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ολλανδικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Johan II von Arenberg και Margaretha van Wassenaer |
| Οικογένεια | Οίκος του Λα Μαρκ |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ναύαρχος |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
.jpg)
Ο Γουλιέλμος Β΄, γαλλ.: William II de la Marck, (Λύμεν, 1542 – επισκοπή της Λιέγης, 1 Μαΐου 1578) (Ολλανδικά: Willem II van der Marck) από τον Οίκο τού Λα Μαρκ ήταν ο Ολλανδός κύριος τού Λυμέ (Lumey) και αρχικά ναύαρχος των λεγόμενων Επαιτών της θάλασσας (Watergeuzen), που πολέμησαν. στον Ογδοηκονταετή Πόλεμο (1568–1648), μαζί με τον Γουλιέλμο Α΄ των Νάσσαου, πρίγκιπα της Οράγγης. Ήταν δισεγγονός μίας εξίσου διαβόητης μορφής, τού βαρώνου Γουλιέλμου Α΄ τού Λα Μαρκ, με το παρωνύμιο «το αγριογούρουνο τού Αρντέν».
Την 1η Απριλίου 1572 -την ημέρα της σύλληψης τού Μπριέλ (Brielle)- οι επαίτες της θάλασσας οδηγήθηκαν από τον ντε Λα Μαρκ και δύο από τους καπετάνιους του, τον Willem Bloys van Treslong και τον Lenaert Jansz de Graeff . [3] Αφού εκδιώχθηκαν από την Αγγλία από την Ελισάβετ Α΄, χρειάζονταν ένα μέρος για να στεγάσουν τα 25 πλοία τους. [4] Καθώς έπλεαν προς το Μπριλ, έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν ότι η ισπανική φρουρά είχε φύγει, για να αντιμετωπίσει προβλήματα στην Ουτρέχτη. Το βράδυ της 1ης Απριλίου, οι 600 άνδρες λεηλάτησαν το ανυπεράσπιστο λιμάνι. [5]
Ένας Καλβινιστής, που είχε αντιταχθεί στον Καθολικισμό, στις 9 Ιουλίου 1572 εκτέλεσε τους Μάρτυρες τού Γκόρκουμ, 19 Ολλανδούς Καθολικούς ιερείς και θρησκευόμενους, που τελικά αγιοποιήθηκαν το 1865. Το έγκλημά τους ήταν η άρνησή τους να εγκαταλείψουν την πίστη τους στο Ευλογημένο Μυστήριο και στην παπική υπεροχή, ακόμη και κάτω από βασανιστήρια. Η δράση τού Λυμέ ήταν αντίθετη με τις εντολές, που έλαβε από τον Γουλιέλμο Α΄ της Οράγγης. [6] Έπαιξε επίσης ρόλο στη δολοφονία τού Κορνέλις Μούσιες .
Έχοντας κατακτήσει τη Νότια Ολλανδία και ελέγχοντας τη Βόρεια Ολλανδία και τη Ζηλανδία, στις 20 Ιουνίου 1572 ο Λυμέ διορίστηκε στέλεχος της Ολλανδίας και κατά συνέπεια γενικός διοικητής, δηλαδή στρατιωτικός αρχηγός των κατακτημένων περιοχών. Ποτέ δεν αποδείχθηκε ότι ο Λυμέ αναγνώριζε είτε την εξουσία είτε την αρχαιότητα τού πρίγκιπα της Οράγγης, ο οποίος τελικά αναγνωρίστηκε ως ηγέτης της εξέγερσης των Κάτω Χωρών εναντίον τού βασιλιά Φίλιππου Β΄ της Ισπανίας.
Το 1576 ο Λυμέ απαγορεύτηκε από την Ολλανδία, είτε από τις Πολιτείες της Ολλανδίας είτε από τον πρίγκιπα της Οράγγης. Λέγεται ότι συμμετείχε στη χαμένη μάχη τού Γκεμπλού (Gembloux) εναντίον των Ισπανών. Επέστρεψε στην πατρίδα του, την επισκοπή της Λιέγης, όπου την 1η Μαΐου 1578 απεβίωσε στην κατοικία του στο Moν-Σαιν-Μαρτέν. Υπάρχουν δύο διαφορετικές αναφορές για τις συνθήκες τού τέλους του, μία ότι απεβίωσε από το δάγκωμα ενός λυσσασμένου σκύλου, και η άλλη ότι δηλητηριάστηκε ενώ βρισκόταν στη φυλακή. [7]
Υπάρχουν ενδείξεις ότι το λείψανο τού Γουλιέλμου Α΄ φαν ντερ Μαρκ-Άρενμπεργκ στοιβάχτηκε σε ένα φέρετρο, το οποίο έχει κτιστεί στην κρύπτη της οικογένειάς του τού Άρενμπεργκ κάτω από την πρώην εκκλησία της μονής Καπουτσίνων στο Ανγκιάν (σήμερα βρίσκεται στο Βέλγιο).
Στη λαϊκή κουλτούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παρουσιάζεται ως επαναλαμβανόμενος χαρακτήρας στην ολλανδική κωμική σειρά Gilles de Geus των Hanco Kolk και Peter de Wit.
- Εμφανίζεται επίσης στο ιστορικό μυθιστόρημα της Cecelia Holland "Οι Επαίτες της θάλασσας", που άλλαξε μερικές από τις λεπτομέρειες της ζωής του.
- Δύο δρόμοι στο Geuzenwijk στην Ουτρέχτη έχουν πάρει το όνομά του: Lumeystraat en Van der Marckstraat. Δρόμοι στο Ρότερνταμ και στη Χάγη έχουν επίσης πάρει το όνομά του.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00531905. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 British Museum person-institution thesaurus. 199905. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ De Opstand 1568-1648: De strijd in de Zuidelijke en Noordelijke Nederlanden, by Arnout van Cruyningen
- ↑ Elliot, p. 139
- ↑ Elliott, p. 140
- ↑ Albers, Petrus Henricus. "The Martyrs of Gorkum" in The Catholic Encyclopedia. Vol. 6. New York: Robert Appleton Company (1909). Accessed 9 July 2013.
- ↑ Spalding, John (1875). «The History of the Protestant Reformation in Germany and Switzerland». Book (John Murphy & Company): σελ. 344. https://books.google.com/books?id=qI5CAAAAYAAJ&pg=RA1-PA344.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Elliott, John Huxtable (2000). Europe Divided, 1559-1598 (2nd έκδοση). Oxford: Blackwell Publishing. ISBN 0-631-21780-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Willem II van der Marck Lumey στο Wikimedia Commons- Βιογραφικό (Ολλανδική γλώσσα) Αρχειοθετήθηκε 2007-09-10 στο Wayback Machine.
|