Γεώργιος της Ιβηρίας

Γκούργκεν της Ιβηρίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	10ος αιώνας;
Θάνατος	1008;
Θρησκεία	Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Gurandukht of Abkhazia
Τέκνα	Βαγράτιος Γ΄ της Γεωργίας
Γονείς	Βαγράτ Β΄ της Ιβηρίας και NN
	δεδομένα

Ο Γκούργκεν/Γεώργιος, γεωργιανά: გურგენი Gurgen) ή Gourgen ή Gurgan, γνωστός ως μάγιστρος, από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας, ήταν βασιλιάς της Ιβηρίας-Κάρτλι με τον τίτλο του βασιλιά των βασιλέων των Γεωργιανών από το 994 έως το τέλος του το 1008. Το αξίωμα του μαγίστρου ήταν τίτλος, που του τον απένειμε ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκπρόσωπος της γραμμής Kάρτλι/Ιβηρίας των Βαγρατιδών (Bagrationi) στο Tάο-Κλαρτζέτι, ο Γκούργκεν ήταν γιος του Bαγράτ Β΄, ο οποίος βασίλευσε ως βασιλιάς των Ιβηρίων από το 958 έως το 994. Ο Γκούργκεν ήταν νυμφευμένος με τη Γκουραντούχτ, κόρη του Γεωργίου Β΄ βασιλιά της Αμπχαζίας. Αυτή γέννησε περί το 960 έναν γιο που τον έλεγαν Βαγράτ (Γ΄). Ο τελευταίος υιοθετήθηκε από τον συγγενή του, τον ισχυρό πρίγκιπα Δαβίδ Γ΄ τον Κουροπαλάτη βασιλιά του Τάο/Τάικ, ως κληρονόμος του. Το 975 ο Βαγράτ (Γ΄), ακόμη στην εφηβεία του, τοποθετήθηκε από τον Δαβίδ Γ΄ ως ηγεμόνας στο Κάρτλι υπό την αντιβασιλεία του Γκούργκεν. Τρία χρόνια αργότερα ο Βαγράτ Γ΄ στέφθηκε βασιλιάς των Αμπχαζίων, ενώ ο πατέρας του Γκούργκεν παρέμεινε συγκυβερνήτης του στα Καρτλιανά εδάφη και βοήθούησε τον γιο του σε έναν ασυμβίβαστο αγώνα ενάντια στους αντιπολιτευόμενους ευγενείς.

Το 989 ο Βαγράτ Γ΄ σχεδίαζε να προκαλέσει ένα τελικό χτύπημα στον ισχυρό ευγενή Ράτι του Kλντεκάρι, που κατείχε ένα μεγάλο φέουδο στο Τριαλέτι. Ο Γκούργκεν μαζί με τον στρατό του, περίμενε τον γιο του στα σύνορα του Σαβσχέτι, όταν ο Δαβίδ Γ΄ του Τάο, έχοντας παραπληροφορηθεί ότι οι συγγενείς του σκόπευαν να στήσουν ενέδρα στις κτήσεις του, διέλυσε σε μία ξαφνική επίθεση τα στρατεύματα του Γκούργκεν, αναγκάζοντάς τον να φύγει στο φρούριο του Τσέπτι. Σε αυτή τη σύντομη σύγκρουση, ο πατέρας του Γκούργκεν, ο Βαγράτ Β΄, τάχθηκε στο πλευρό του Δαβίδ Γ΄. Οι Βαγρατίδες στη συνέχεια συμφιλιώθηκαν, αλλά η ανεπιτυχής εξέγερση του Δαβίδ Γ΄ κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και η συνθήκη που ακολούθησε με τον Αυτοκράτορα Βασίλειο Β΄ των Μακεδόνων κατέστρεψαν μία προηγούμενη συμφωνία, με την οποία ο Δαβίδ Γ΄ είχε κάνει τον υιοθετημένο γιο του Βαγράτ Γ΄ (γιο του Γκούργκεν) κληρονόμο του εκτεταμένου πριγκιπάτου του.

Το 994 ο Βαγράτ Β΄ απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο Γκούργκεν, στέφοντας τον εαυτό του βασιλιά των βασιλέων των Γεωργιανών. Αυτό το βασίλειο αποτελείταιαπό τις περιοχές εντεύθεν Τάο, Σαβσχέτι, Μεσχέτι, Τζαβαχέτι, Ατζαρία και κάποιες μικρές εκτάσεις στο ιστορικό Τάο-Kλαρτζέτι. Μετά το τέλος του Δαβίδ του Τάο το 1000, ο Γκούργκεν και ο Βαγράτ Γ΄ συναντήθηκαν με τον Βασίλειο Β΄ Βουλγαροκτόνο, αλλά, μη μπορώντας να αποτρέψουν την προσάρτηση του βασιλείου του Δαβίδ Γ΄ στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν τα νέα σύνορα. Με την ευκαιρία αυτή στον Βαγράτ Γ΄ απονεμήθηκε ο Βυζαντινός τίτλος του κουροπαλάτη και στον Γούργκεν ο τίτλος του μαγίστρου· στην πραγματικότητα ήταν ανταγωνιστικοί τίτλοι, αφού το αξίωμα που απονεμήθηκε στον γιο ήταν μεγαλύτερο από αυτό που δόθηκε στον πατέρα. Αυτό έγινε από τον Αυτοκράτορα, όπως αναφέρουν τα Γεωργιανά χρονικά, για να στραφεί ο Γκούργκεν εναντίον του Βαγράτ Γ΄. Αργότερα την ίδια χρονιά, ο Γκούργκεν προσπάθησε να πάρει τη διαδοχή του Δαβίδ Γ΄ Κουροπαλάτη με τη βία, αλλά ο Βυζαντινός διοικητής Νικηφόρος Ουρανός, δούκας της Αντιόχειας, τον ανάγκασε να υποχωρήσει.