Γεώργιος Σαμαρτζής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Σαμαρτζής
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Γεώργιος Σαμαρτζής (Ελληνικά)
Γέννηση1868[1][2]
Κέρκυρα[3]
Θάνατος1925[1][2][3]
Αθήνα[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών της Νάπολης[3]
Ιδιότηταζωγράφος
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Γεώργιος Σαμαρτζής (Κέρκυρα, 8 Φεβρουαρίου 1868 – 19 Μαρτίου 1925)[4] ήταν Έλληνας ζωγράφος και μουσικός.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1868 στην Κέρκυρα και ήταν εγγονός του Παναγιώτη Σαμαρτζή.[5] Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής τα έλαβε στην ιδιωτική καλλιτεχνική σχολή του Χαράλαμπου Παχή.[6][7][8]

Το 1888 με υποτροφία του Πετριδείου Κληροδοτήματος, σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Νεάπολης με καθηγητές τον Ντομένικο Μορέλι και τον Βιντσέντζο Μαρινέλλι.[6] Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα δίδαξε στο Πρακτικό Λύκειο της Κέρκυρας και στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση της Καλλιτεχνικής Σχολής της Κέρκυρας. Εκτός από τη ζωγραφική καταπιάστηκε επίσης με την ποίηση και τη μουσική.[6] Θεωρείται από κοινού με τους Άγγελο Γιαλλινά, Βικέντιο Μποκατσιάμπη, Σπύρο Πιζάνη κλπ ως ένας από τους κορυφαίους Κερκυραίους ζωγράφους της εποχής του.[9] Πέθανε το 1925 στην Αθήνα.[6] Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Πανεπιστήμιο, στο Ναυτικόν Όμιλο, στη Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας (σε ιδιαίτερη αίθουσα), στην Αναγνωστική Εταιρία, στην Κερκυραϊκή Πινακοθήκη και σε πολλούς ναούς της ιδιαίτερης πατρίδας του. Συνθέσεις του παίζονται ακόμα από τις Φιλαρμονικές μπάντες του νησιού ενώ στίχοι του μελοποιήθηκαν από τους Ιωσήφ Καίσαρη, Αναστάσιο Ρομποτή και Σπύρο Δουκάκη.

Τεχνοτροπία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σαμαρτζής στον τομέα της ζωγραφικής ασχολήθηκε κατά κύριο λόγο με προσωπογραφίες, με ηθογραφικές σκηνές, με την τοπιογραφία αλλά και με σκηνές εμπνευσμένες θρησκευτικά θέματα. Στους πίνακες του ο Σαμαρτζής χρησιμοποιεί έναν τύπο ακαδημαϊκού ρεαλισμού με ορισμένες υπαιθριστικές τάσεις.[6]

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η κόρη του ζωγράφου, Ίρις.
    Η κόρη του ζωγράφου, Ίρις.
  • Κεφάλι αλόγου, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε hardboard, 27 x 17 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
    Κεφάλι αλόγου, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε hardboard, 27 x 17 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
  • Πορτρέτο Αναστασίας Παραμυθιώτη, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 80 x 48 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
    Πορτρέτο Αναστασίας Παραμυθιώτη, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 80 x 48 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
  • Πορτρέτο Ελένης, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 72 x 56 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
    Πορτρέτο Ελένης, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 72 x 56 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
  • Γεφυράκι στην Κέρκυρα, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 23 x 35 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.
    Γεφυράκι στην Κέρκυρα, Σαμαρτζής Γεώργιος, Ελαιογραφία σε μουσαμά, 23 x 35 εκ., Ιδιωτική Συλλογή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Artnet. georgios-samartzis. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γαλλικά) Répertoire des artistes. 122269. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/samartzis-georgios.html. Ανακτήθηκε στις 6  Μαΐου 2021.
  4. ↑ https://cf.myheritageimages.com/records/original/greece/corfu-bmd/deaths/df1925/df1925001/df1925001-56.jpg?AWSAccessKeyId=AKIAIHBERNCXHARW424A&Expires=1590296400&Signature=%2FL5um1LrLMw2ZtCRAvbNQ8LzpdY%3D[νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ Ζούμπος, Γιώργος. «Πάσχα στην Κέρκυρα του 19ου αιώνα». Corfu History. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2015. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 «Σαμαρτζής Γεώργιος (1868 Κέρκυρα - 1925 Αθήνα)». Εθνική Πινακοθήκη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2015. 
  7. ↑ Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 678. 
  8. ↑ Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα. Παράρτημα Κέρκυρας: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου. 2003. σελ. 76. 
  9. ↑ Γιοφύλλης, Φώτος (1956). «Άγγελος Γυαλινάς». Νέα Εστία (689): 370. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-07. https://web.archive.org/web/20160307194245/http://www.ekebi.gr/magazines/flipbook/showissue.asp?file=87053&code=0133. Ανακτήθηκε στις 2015-10-12. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γιώργου Κάρτερ: Ο ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής - Εκδ. «Λωτός» 1997
  • Α. Ιωάννου: Η Ελληνική ζωγραφική - Εκδ. «Μέλισσα»
  • Τώνη Σπητέρη: 3 αιώνες νεοελληνικής τέχνης - Εκδ. «Πάπυρος»
  • Φώτου Γιοφύλλη: Ιστορία της νεοελληνικής τέχνης - Εκδ.«Το Ελληνικό Βιβλίο»
  • Στέλιου Λυδάκη: Οι Έλληνες ζωγράφοι - Εκδ. «Μέλισσα»
  • Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια
  • Τάκης Καλογερόπουλος: Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής, τόμ.5, Σαμαρτζή, Οικογένεια, σ.340
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεώργιος_Σαμαρτζής&oldid=10187075"