Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης
Ο Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης στο στούντιο του στην Αθήνα (1995)
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΕλληνική
ΕκπαίδευσηΣυντήρηση Έργων Τέχνης, Πανεπιστήμιο της Ινδιανάπολης
Εικαστικές τέχνες, Ακαδημία Καλών Τεχνών Φλορεντίας
ΙδιότηταΕικαστικός, Θεωρητικός
ΒραβεύσειςΟυνέσκο (2005)
International Arts Federation (2013)
International Arts Conference (2015)
Ιστοσελίδαwww.varthalitis-gm.com
δεδομένα (π • σ • ε )


Ο Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, στην Αθήνα και είναι το τρίτο παιδί του ποιητή Ιωάννη Βαρθαλίτη και της Ευγενίας Αντωνοπούλου. Είναι Έλληνας καλλιτέχνης και θεωρητικός και είναι επίσης ισόβιο μέλος της Ουνέσκο και βραβευμένος από την Ουνέσκο, την I.A.F. και το International Arts Conference. Έργα του κυρίως βρίσκονται σε διεθνείς οργανισμούς, ιδρύματα και συλλογές.[1][2][3][4][5][6][7]

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος - Μαράν Βαρθαλίτης έχει σπουδάσει "Συντήρηση έργων τέχνης" στο Πανεπιστήμιο της Ινδιανάπολης και "Εικαστικές τέχνες" στην Ακαδημία Φλωρεντίας, ενώ τιμήθηκε με υποτροφία της [Καθολικής Εκκλησίας] της Ελλάδος, όπου αποφοίτησε με αριστείο. Έχει επίσης εκπαιδευτεί στη «Συντήρηση Παραδοσιακών Κτιρίων», καθώς και Βυζαντινή αγιογραφία, τοιχογραφία και ψηφιδωτό.[8]

Θεωρίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γιώργος - Μάραν Βαρθαλίτης έχει αναπτύξει κάποιες θεωρίες ανά τα χρόνια, στις οποίες έχει βασίσει τα έργα του. Οι ακόλουθες ενότητες είναι περιλήψεις αυτών των θεωριών.

Η πρόσκαιρη απόδοση του έρωτα σε πίνακα και η απειροβαθής απέλαση μίας σπονδυλωτής συναισθηματικής πτώσης (2003)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη του θεωρία έχει τίτλο "Η πρόσκαιρη απόδοση του έρωτα σε πίνακα και η απειροβαθής απέλαση μίας σπονδυλωτής συναισθηματικής πτώσης". Σε αυτή τη θεωρία, ο Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης προσεγγίζει τον έρωτα μέσα από την εσωτερική μέγιστη διαδικασία (που τελικά στη περίπτωση μας δε φτάνει) στην ολοκλήρωση του συναισθήματος. Κεφάλαιο που εντάσσεται σε γενικότερο έργο που περιλαμβάνει τις ενότητες: Γέννηση, Γνώση, Δημιουργία, Έρωτας, Προδοσία, Θάνατος.[9]

Θεωρητική πρόταση προσέγγισης εννοιολογικής πλατφόρμας ζωγραφικών πινάκων και κατασκευών σε σχήμα [εικονο-εννοιών] (2004)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δεύτερη θεωρία του καλλιτέχνη έχει τίτλο "Θεωρητική πρόταση προσέγγισης εννοιολογικής πλατφόρμας ζωγραφικών πινάκων και κατασκευών σε σχήμα [εικονο-εννοιών]". τη θεωρία αυτή, ο Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης, προσεγγίζει την άποψη των πολλαπλών ευφυϊών του Χάουαρντ Γκάρντνερ με τη προσθήκη μίας ένατης ενότητας, της υπαρξιακής, χάρη του εικονολογικού συμπεράσματος που θέλουμε να προκύψει. Κάθε ευφυΐα απεικονίζεται με μορφή εικονο-ευφυϊών και μορφή παζλ, όπου ο θεατής-συνδημιουργός, συμμετέχοντας, συνθέτει τα κομμάτια, τα οποία είναι μορφολογικά πανομοιότυπα και εννοιολογικά διαφορετικά (με άλλη θεματική μορφή ανάλογα την ευφυΐα). Με την ολοκλήρωση του εικονο-παζλ προκύπτει ένα αποτέλεσμα-ψυχογράφημα, που αντιπροσωπεύει τον ψυχισμό του συνδημιουργού. Ο συνδημιουργός, ενεργώντας στο τελικό έργο, φτάνει σε μία στιγμιαία, αλλά και με μόνιμη μέχρι την ίσως ανασύσταση του έργου, παρακαταθήκη σταθερής αλήθειας μέσα στο χρόνο.[10]

Όμορφη παρακμή (2012)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τρίτη του θεωρία ονομάζεται "Όμορφη παρακμή". Ο Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης σε αυτή του τη θεωρία αναφέρει πως οι σκέψεις, οι ενέργειες, οι αποφάσεις, η ηθική, η εντροπία, ο εγωισμός, ο ανταγωνισμός και η έλλειψη βούλησης, είναι χαρακτηριστικά του σύγχρονου ανθρώπου της πόλης (homo urbanus) και ως εκ τούτου είναι κυρίως αυτά που τον απασχολούν. Ως συνέπεια αυτού, η μείωση της κοινωνικής και αλτρουιστικής συμπεριφοράς του είναι φανερή. Το φαινόμενο της δικαιοσύνης ανάγεται σε "ατομικές δομές". Η πνευματική ταύτιση του σύγχρονου ανθρώπου με τον δογματισμό, οδηγεί στη χειραγώγηση (μαζί και με άλλους παράγοντες) της κοινής γνώμης και την στέρηση της ατομικότητας.[11]

Η αλήθεια του ψεύδους (2019)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τέταρτη θεωρία του καλλιτέχνη ονομάζεται "Η αλήθεια του ψεύδους". Σύμφωνα με τον Γεώργιο - Μαράν Βαρθαλίτη, είναι σίγουρο ότι η πραγματικότητα βιώνεται αισθητηριακά, ενώ τη κατανοούμε και τη μεταφράζουμε νοητικά. Η έννοια του τι αποτελεί την πραγματικότητα και τα στοιχεία που περιλαμβάνει, έτσι που να καθορίζει την έννοια του «υπάρχω και αντιλαμβάνομαι» σε συγκεκριμένο ή όχι χρόνο, μέσω της εικόνας, προκύπτει από το αποτέλεσμα. Ο πραγματισμός του συμπεράσματος με τον υποκειμενισμό της στιγμής, δίνουν τη ματαιότητα της αλήθειας. Η νομιμότητα της αλήθειας σε σχέση με την γοητεία του ψεύδους, που όλοι ευελπιστούν να ήταν πραγματικότητα, προσφέρει μία ψυχαναγκαστική ισορροπία, αλλά όχι ειλικρινή, μιας και η παραμυθία μπορεί να λειτουργήσει αναλγητικά και καλλωπιστικά εντός της πραγματικότητας. Η πραγματικότητα και η παραποιημένη εκδοχή της, φέρει μεγάλο ψυχικό φορτίο, περιδιαβαίνοντας μέχρι τις παρυφές που οι ειδικοί αποκαλούν «οριακή προσωπικότητα». Ψεύδος και αλήθεια είναι ένα θαυμαστό-εξαντλητικό δίδυμο και αναγκαία συνθήκη της πραγματικότητας, και στη τέχνη και στη ζωή. [12]

Η ύψιστη τέχνη της πλαστής αλήθειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης υποστηρίζει επίσης ότι, αν επεκτείνουμε τη μυστηριώδη έννοια της «τοξίνωσης της κοινής γνώμης» (mass poisoning), μιλάμε για παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Η τοξίνωση ξεπερνά την κατευθυνόμενη φήμη αν και έχει ίδιες μεθόδους. Δεν είναι απάτη, αν και περιέχει εξαπάτηση και ψεύδος. Δεν είναι φάρσα αν και οι υφιστάμενοι διασκεδάζουν τις συνέπειες όσο και οι φαρσέρ. Δεν είναι προπαγάνδα και χειραγώγηση αν και περιέχει προπαγανδισμό. Δεν είναι πλύση εγκεφάλου αν και τα Μ.Μ.Ε. χρησιμοποιούνται στα πλαίσια της. Η έννοια αλήθεια δεν νοείται και δεν αντιμετωπίζεται παντού και πάντα με τον ίδιο τρόπο. Κατά τον ‘Όμηρο η λέξη αλήθεια σήμαινε την «μη λήθη». Σήμερα αν ορίζαμε την αλήθεια είναι: Η όσο γίνεται πιο πλήρης περιγραφή-αναπαράσταση συγκεκριμένου γεγονότος ή αντικειμένου χωρίς λήθη των ουσιαστικών του χαρακτηριστικών. Στους Ιππείς του Αριστοφάνη, ο Αγοράκριτος προσεύχεται πριν τα βάλει με τον Κλέωνα "Δαιμόνια της πλαστότητας και της απάτης, της κατεργαριάς και της βλακείας". Στα επόμενα χρόνια γεννιέται η προπαγάνδα (κατευθυνόμενη φήμη) στο Βατικανό το 1622 (Propaganda Fidae). Μετά η κομμουνιστική, έπειτα η φασιστική, η ναζιστική, αφήνοντας σειρά σε διάφορες πολιτικό-κοινωνικές και διαφημιστικές προπαγάνδες, με τα κατασκευασμένα ψεύδη πλατιάς εμβέλειας. [13]

Αλήθεια και κοινωνική υποκρισία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης αναφέρει επίσης ότι υπάρχει μία αισιόδοξη αντίληψη ότι η αλήθεια θα νικήσει το ψεύδος, το φως θα νικήσει το σκοτάδι. Ίσως το μεγαλύτερο όνειρο των θρησκειών, των μεγάλων κινημάτων και των κοινωνικών αναμορφωτών. Αυτοί και εμείς έχουμε ανάγκη την διερεύνηση του πεδίου της αλήθειας. Σύμφωνα με τους διαφωτιστές θα βαδίζαμε σε μία κοινωνία αλήθειας, ισότητας, σε μία κοινωνία χωρίς ψεύδος, υποκρισία και αυταπάτες. Ίσως αυτή είναι η μεγαλύτερη συλλογική αυταπάτη της ιστορίας. Και αυτό γιατί το ψεύδος και η ψευδής συνείδηση είναι ταυτόχρονα σύντροφοι του ανθρώπου πάνω στη Γη. Η συνείδηση είναι εν μέρει «ψευδής». Δε χωράμε στο μυαλό μας την αλήθεια των άλλων, της φύσης, του σύμπαντος. Η αδυναμία αντίληψης της καθολικότητας μεταβάλει την αποκάλυψη της αλήθειας, φέρνοντας την αλήθεια των ανθρώπων και την αλήθεια του σύμπαντος μακρύτερα. Η απόσταση ανάμεσα στην κοινωνική αναγνωρισμένη αλήθεια και την ατομική μας μεγαλώνει, έτσι το ψεύδος νοούμενο ως ατομική αλήθεια εγκαθίσταται στις συλλογικές και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Η τέχνη μέσα από μία σωρεία ψεμάτων μπορεί να προκαλέσει αληθινές συγκινήσεις και μία ψεύτικη εικόνα μπορεί να υπηρετήσει μία αλήθεια. Τρομοκρατούμαστε μπροστά στην αλήθεια μας, αντικρίζοντας τον πυρήνα της ύπαρξης μας και της σκέψης μας. Βοηθός είναι η σύγχρονη κοινωνία που το ψεύτικο και το κίβδηλο επικρατούν με βοήθεια την φαντασμαγορία, το θέαμα, σε ένα περιβάλλον γενικευμένης ιδεολογικής και αισθητικής σύγχυσης. [14]

Εγκώμιο του ψεύδους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Γεώργιο - Μαράν Βαρθαλίτη, υπό το πρίσμα αυτό το ψέμα λειτουργεί ως ένα φίλτρο για να διηθηθεί η αλήθεια. Είναι επομένως αλληλένδετο με τη συγκρότηση και την αποδοχή της. Το ψεύδος είναι φαινόμενο της (καθημερινής) πρακτικής της ζωής και μεταφυσικής ανάτασης, αν ζητούμενο είναι η ηρεμία της ψυχής. Δε συμβαδίζει πάντα με την αλήθεια. Νομικές διατάξεις, ηθικές επιταγές, υπερβατολογικές αναζητήσεις, το δίκαιο, το καλό, το θείο, οι αρχές (δικηγόρος-βουλευτής-ιερέας) φροντίζουν να οριοθετήσουν με σαφήνεια την περιοχή του ψεύδους. Νόμοι αρχές και κανόνες από ανθρώπους για ανθρώπους, από εποχή σε εποχή. Η περιοχή του ψεύδους περιχαρακώνεται έστω και με ψευδή τρόπο. Καταλήγει επομένως ότι, η τέχνη στο μεγαλύτερο μέρος της δεν παρουσιάζει ψευδείς αλήθειες αλλά αληθινά ψέματα. [15]


Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης George – Maran Varthalitis έχει βραβευθεί για τη συμβολή του στην τέχνη και τις θεωρίες του, από τις ακόλουθες επιτροπές:

  • UNESCO, (2005) στη Παγκόσμια Έκθεση της UNESCO στη Βραζιλία, για τα έργα του βασισμένα στη δεύτερη θεωρία του με τίτλο "Θεωρητική πρόταση προσέγγισης εννοιολογικής πλατφόρμας ζωγραφικών πινάκων και κατασκευών σε σχήμα [εικονο-εννοιών]".
  • International Arts Federation (I.A.F.), (2013) στη Παγκόσμια Έκθεση της I.A.F. στην Αργεντινή για τα έργα του βασισμένα στη τρίτη του θεωρία με τίτλο "Όμορφη παρακμή".
  • International Arts Conference, (2015) στη Σαγκάη, Κίνα με το βραβείο του "Καλύτερου Ανερχόμενου Ευρωπαίου Καλλιτέχνη.

Εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γεώργιος - Μαράν Βαρθαλίτης έχει κάνει πολλές εκθέσεις, και προσωπικές και ομαδικές, σε διάφορες χώρες. Κάποιες από αυτές έχουν διοργανωθεί από οργανισμούς όπως η Ουνέσκο και η I.A.F..[16][17][18]

Ατομικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Όμορφη Παρακμή" - ΗΠΑ (Λος Άντζελες) - 2018
  • "Πρόσωπα και Γεγονότα" - ΗΠΑ (Τέξας) - 2010
  • Χωρίς αντικείμενο - Ηνωμένο Βασίλειο (Λονδίνο) - 2007
  • "Η βιομηχανική ποικιλομορφία προς τον σύγχρονο άνθρωπο" - Ελλάδα (Κέντρο Τεχνών Κέρκυρας) - 1999

Ομαδικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Η 70η Εθνική Ημέρα της Κίνας" - CIEA-BA / Κίνα - 2019
  • "The Square Art and Society in Korea" - Η 50η Έκθεση της MMCA / Κορέας - 2019
  • "Ανθρώπινη Συμπεριφορά" - Διεθνές Συνέδριο Τεχνών / Σαγκάη - Κίνα - 2018
  • "Η Δύναμη της Πίστης" - World Expo UNESCO / Καλκούτα - Ινδία - 2018
  • "45η Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης" - Ιαπωνία (Τόκιο) - 2017
  • "Διεθνής έκθεση σύγχρονης τέχνης" (SCOPE) - ΗΠΑ (Μαϊάμι) - 2017
  • "Ανθρώπινες στιγμές" - Μεξικό - 2016
  • "Πορτρέτα" - Διεθνές Συνέδριο Τεχνών (Βραβείο) / Σαγκάη - Κίνα - 2015
  • "Όμορφη Παρακμή" - Ιαπωνία - 2015
  • "Όμορφη Παρακμή" - Ρωσία - 2014
  • "Όμορφη Παρακμή" - Μεξικό - 2014
  • "Χωρίς αντικείμενο" - World Expo I.A.F. / Πορτογαλία - 2013
  • "Ανθρώπινα δικαιώματα" - World Expo I.A.F. (Βραβείο) / Αργεντινή - 2013
  • "Μια σκέψη μιας στιγμής" - Νορβηγία - 2012
  • "Εγώ και ο εαυτός μου" - Ιταλία - 2011
  • "Πλαστή αλήθεια" - Αργεντινή - 2010
  • "Παγκόσμιες καταστροφές και ανθρώπινο σφάλμα" - World Expo UNESCO / Ιαπωνία - 2009
  • "Λίμπιντο και κοινωνική αποδοχή" - World Expo I.A.F. / Γερμανία - 2009
  • "Σαράντα πέντε σχέδια και μία ζωγραφιά για τον άνθρωπο" - Πανευρωπαϊκή Έκθεση / Ισπανία - 2008
  • "Η προσωρινή επιστροφή της αγάπης" - Παγκόσμια έκθεση UNESCO / Ινδία - 2007
  • "Χριστιανική αναγκαιότητα" - World Expo I.A.F. / Ισπανία - 2006
  • "Η ανθρώπινη επικοινωνία στη σύγχρονη εποχή" - World Expo UNESCO (Βραβείο) / Βραζιλία - 2005
  • "Το καλό και το κακό στην ανθρώπινη φύση" - World Expo UNESCO / Κίνα - 2003
  • "Θρησκευτική αλληγορία" - ΗΠΑ - 2002

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Πρώτη)", August 13, 2015. Retrieved on August 13, 2015.
  2. ↑ Syros Agenta "Αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου από τα "Συριανά Γράμματα"" Αρχειοθετήθηκε 2018-10-15 στο Wayback Machine., September 20, 2018. Retrieved on October 15, 2018.
  3. ↑ Robert Neralich "Sentient in San Francisco"[νεκρός σύνδεσμος], Retrieved on May 25, 2020.
  4. ↑ Jeong So-seul "George - Maran Varthalitis", Retrieved on October 8, 2020.
  5. ↑ Singulart "Contemporary Greek Artists" Αρχειοθετήθηκε 2020-10-09 στο Wayback Machine., Retrieved on October 8, 2020.
  6. ↑ FamousFix "Greek Artists", Retrieved on May 27, 2021.
  7. ↑ FamousFix "Postmodern Artists", Retrieved on May 27, 2021.
  8. ↑ Official Site Sub-Category:"Identity", Retrieved on April 25, 2014.
  9. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Πρώτη)", April 17, 2014. Retrieved on April 25, 2014.
  10. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Δεύτερη)", April 24, 2014. Retrieved on April 25, 2014.
  11. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Τρίτη)", April 24, 2014. Retrieved on April 25, 2014.
  12. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Τέταρτη) - Η αλήθεια του ψεύδους", June 3, 2019. Retrieved on June 3, 2019.
  13. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Τέταρτη) - Η αλήθεια του ψεύδους", June 3, 2019. Retrieved on June 3, 2019.
  14. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Τέταρτη) - Η αλήθεια του ψεύδους", June 3, 2019. Retrieved on June 3, 2019.
  15. ↑ Sigalas, A. "Έλληνες Καλλιτέχνες: Γεώργιος-Μαράν Βαρθαλίτης (Θεωρία Τέταρτη) - Η αλήθεια του ψεύδους", June 3, 2019. Retrieved on June 3, 2019.
  16. ↑ Saatchi Art "George-Maran Varthalitis", Retrieved on April 25, 2014.
  17. ↑ Francisco Expósito "George-Maran Varthalitis", Retrieved on May 25, 2020.
  18. ↑ Francisco Expósito "George-Maran Varthalitis", Retrieved on May 25, 2020.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεώργιος-Μαράν_Βαρθαλίτης&oldid=10315661"