Γεράσιμος Αποστολάτος (μουσικός)

Ο Διονύσης Αποστολάτος (γενν. 1926, Αργοστόλι) είναι Έλληνας

Βιογραφία

Έλαβε τα πρώτα του μουσικά μαθήματα από τον Ιταλό δάσκαλο του βιολιού Radames Manioni. Μαθητής διηύθυνε τη χορωδία του γυμνασίου αρένων Αργοστολίου, την εκκλησιαστική χορωδία της μητροπόλεως του Σωτήρος και μέχρι το 1948 την ανδρική χορωδία Αργοστολίου.

Εν συνεχεία, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στο Εθνικό Ωδείο, απ’ όπου έλαβε πτυχίο θεωρητικών και κατόπιν ασχολήθηκε αποκλειστικά με το είδος του χορωδιακού τραγουδιού και τις μαντολινάτες.

Το 1959 ίδρυσε την «Επτανησιακή χορωδία & μαντολινάτα», η οποία έκανε γνωστό ανά το πανελλήνιο το είδος της καντάδας και του νοσταλγικού τραγουδιού, μέσω των πολλαπλών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εμφανίσεών της. Επίσης, η «Επτανησιακή χορωδία & μαντολινάτα» του Διονύση Αποστολάτου έλαβε μέρος τέσσερις φορές στο φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζοντας στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού αφιερώματα στην επτανησιακή και αθηναϊκή καντάδα (1966, 1968, 1969, 1971).

Παράλληλα, ίδρυσε στην Αθήνα πολλές παιδικές χορωδίες-μαντολινάτες. Ειδικότερα, το 1975 ίδρυσε την παιδική χορωδία συνοδεία μαντολινάτας του Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών, το 1979 του Συλλόγου «Εύγερος» Κεφαλληνίας, το 1984 του Δήμου Νέας Σμύρνης και του Δήμου Μεταμόρφωσης και το 1988 της κοινότητος Νέας Πεντέλης. Την ίδια χρονιά ανέλαβε τη μουσική διεύθυνση της μικτής χορωδίας Καλυβίων και το 1990 της μικτής χορωδίας Μαρκόπουλου Αττικής. Επίσης, τα επόμενα χρόνια διετέλεσε μαέστρος των μικτών χορωδιών των Δήμων Πεύκης, Μελισσίων και Κορωπίου Αττικής. Εκτός των χορωδιών, το 1979 ίδρυσε την «Ιόνιο Πρότυπο Μουσική Σχολή».

Με τα ανωτέρω χορωδιακά του σύνολα έδωσε εκατοντάδες συναυλίες στην Αθήνα, στην περιφέρεια της Ελλάδος και στο εξωτερικό, λαμβάνοντας μέρος σε χορωδιακά φεστιβάλ και εκδηλώσεις. Σε όλη την καλλιτεχνική του πορεία, από αυτές τις συμμετοχές, έλαβε πλήθος τιμητικών διπλωμάτων από τους οργανωτές των θεσμών. Συγχρόνως, τιμήθηκε με το χρυσό και αργυρό σταυρό του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού για την επί μία εικοσαετία ανιδιοτελή προσφορά του σε παιδιά πάσχοντα από μεσογειακή αναιμία. Επίσης, το 1983 τιμήθηκε με δύο πρώτα βραβεία σε διαγωνισμό παιδικών χορωδιών της Ε.Ρ.Τ. Επιπλέον, η Ένωση Χορωδιών Ελλάδος του απένειμε την «Ανώτατη Τιμητική Διάκριση» για την πολύχρονη προσφορά του στο χορωδιακό τραγούδι. Για τον ίδιο λόγο, το 2001 ο τότε δήμαρχος της Αθήνας, κος Δημήτρης Αβραμόπουλος, τον παρασημοφόρησε με το μετάλλιο της πόλεως των Αθηνών.

Ένα τμήμα του μουσικού του έργου έχει κυκλοφορήσει σε είκοσι και πλέον μεγάλους δίσκους, το οποίο περιλαμβάνει χορωδιακές συνθέσεις και διωδίες με τη γυναίκα του Καίτη Αποστολάτου (το γένος Κεφαλωνίτου), η συμβολή της οποίας και της οικογένειάς της υπήρξε καθοριστικός παράγοντας για όλη την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία.

Ειδικότερα, τα αδέρφια της Καίτης Αποστολάτου, λαϊκοί καλλίφωνοι κανταδόροι της παλιάς Αθήνας, αποτελούσαν μαζί με τους φίλους τους τον πυρήνα της χορωδίας του Δ. Αποστολάτου, βάσει του οποίου μπόρεσε να έχει σταθερό φωνητικό υλικό για την καλλιτεχνική του δράση.

Επίσης, σημαντική για την ψυχαγωγία της κοσμικής Αθήνας των δεκαετιών ’60 και ’70, υπήρξε η καθημερινή εμφάνιση του καλλιτεχνικού συγκροτήματος της Καίτης και του Διονύση Αποστολάτου στο κέντρο «Η Ψάθα» στην Κυψέλη (Κεφαλληνίας & Δροσοπούλου), θαμώνες του οποίου υπήρξαν μεγάλες προσωπικότες των τεχνών, των επιστημών, των γραμμάτων και της πολιτικής (Σοφία Βέμπο, Νίκος Σταυρίδης, Κωνσταντίνος Καραμανλής, κ.ά).

Ως δάσκαλος της κιθάρας και του μαντολίνου ευτύχησε να διδάξει εκατοντάδες παιδιά, στα τριάντα πέντε χρόνια της μουσικής του διδασκαλίας.

Συνεργάστηκε με γνωστούς Έλληνες συνθέτης της δημοφιλούς μουσικής, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Γιώργος Κατσαρός, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, κ.ά.

Ο Διονύσης Αποστολάτος έγραψε τραγούδια και χορωδιακά και διασκεύασε, μετέγραψε και εναρμόνισε εκατοντάδες τραγούδια για ανδρικές, μικτές, γυναικείες και παιδικές χορωδίες. Ορισμένα από τα τραγούδια του είναι:[2] «Αγγελικός Ύμνος», «Αινείτε», «Σε Υμνούμεν», «Το βαλς της Χιονάτης», «Επί γης ειρήνη», «Τ’ αθάνατο ΟΧΙ», «Καλοκαιρινή θύμηση», «Στα παιδιά όλου του κόσμου», «Του Μαρτιού πρωινό», «Κλάψε κιθάρα», «Δεν υπάρχει καλύτερη», «Το μυστικό σου», «Παίζει απόψε το φεγγάρι».

Έφυγε από τη ζωή στις 26 Ιανουαρίου 2009 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη από τον Δήμο Μελισσίων, όπου κατοικούσε τις τελευταίες δεκαετίες.