Βυζαντινοαβαρική εκστρατεία του 578
Η Βυζαντινοαβαρική εκστρατεία του 578 ήταν μία στρατιωτική επιχείρηση των Βυζαντινών και των συμμάχων τους Άβαρων ενάντια των Σλαβικών φυλών που ζούσαν στα παράλια του Εύξεινου πόντου, στη Μικρά Σκυθία, οι περιοχές της σημερινής Βλαχίας και Μολδαβίας.
Οι Σλάβοι της περιοχής εισέβαλαν συχνά στα Βυζαντινά εδάφη και τα λεηλατούσαν, ο αυτοκράτορας Τιβέριος Β΄ ήταν απασχολημένος στο μέτωπο με τους Πέρσες και στην περιοχή βρίσκονταν λίγα στρατεύματα και δεν μπορούσε να τους αντιμετωπίσει αποτελεσματικά[1], Οι Άβαροι είχαν προσπαθήσει να τους υποτάξουν χωρίς να τα καταφέρουν μάλιστα το ίδιο έτος οι Σλάβοι σκότωσαν τους πρέσβεις που έστειλε ο χαγάνος[2]. Άβαροι και Βυζαντινοί μετά την συνθήκη του 574 διατηρούσαν καλές σχέσεις κάτι που έκανε τον χαγάνο Βαϊνό να δεχτεί την πρόταση του Τιβέριου, εξάλλου η εκστρατεία συνέφερε και τους δύο[1].
Οι Άβαροι πέρασαν τον Δούναβη με πλοία των Βυζαντινών και τη βοήθεια του ύπαρχου Ιλλυρικού Ιωάννη, φαίνεται ότι οι Βυζαντινοί είχαν βοηθητικό ρόλο λόγω έλλειψης στρατευμάτων και οι Άβαροι τον κυρίως ρόλο στην εκστρατεία[2]. Η εκστρατεία δεν είχε σημαντικά αποτελέσματα, οι Σλάβοι κρύφτηκαν στα δάση της περιοχής και απέφυγαν τις πολεμικές αναμετρήσεις αφήνοντας τους Άβαρους να κάψουν μόνο κάποια χωριά και να απελευθερώσουν αιχμαλώτους[2].
Στη συνέχεια Άβαροι και Σλάβοι υποτελείς τους βοήθησαν τον Τιβέριο με στρατεύματα στο Περσικό μέτωπο[2].