Μπράχμαν (Ινδουισμός)
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Τμήμα μιας σειράς λημμάτων |
| Ινδουισμός |
|---|
 |
Στον ινδουισμό Μπράχμαν είναι το ανώτατο, παγκόσμιο Ον, που αποτελεί εκκίνηση του φαινόμενου κόσμου. Το Βράχμαν αναφέρεται επίσης ως "Ιερό Έδαφος", ένας όρος που εισήγαγε ο Άλντους Χάξλεϊ στο έργο του περί συγκριτικής θρησκειολογίας και μυστικισμού "Η αιώνια φιλοσοφία", και που εκφράζει την κοινή θρησκευτική/μυστικιστική εμπειρία διαφορετικών θρησκειών και παραδόσεων, όπου τα πάντα εμφανίζονται να έχουν μια κοινή αρχή. Οι θεϊστικές θρησκείες ονομάζουν αυτή την αρχή "Θεό", ενώ κάποιες ανατολικές θρησκείες που δεν βασίζονται σε θεότητες χρησιμοποιούν όρους όπως "Τάο" ή "Νταρμακάρυα".
Οι Ουπανισάδες διδάσκουν πως το Βράχμαν είναι η πεμπτουσία των υλικών φαινομένων και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις, αλλά μπορεί να προσεγγιστεί μέσω της γνώσης του εαυτού. Το ονομάζουν επίσης Απέραντο Ον ή Απέραντη Νοημοσύνη και δεν μπορεί να γίνει κατανοητό μέσω της νόησης, επειδή συμπεριλαμβάνει τη δική μας ύπαρξη, μπορεί όμως κανείς να φτάσει στη φώτιση (Μόξα, Σαμάντι, Νιρβάνα κλπ), όπου κατανοεί πως ανήκει σε αυτό. Η προσωπική αντίληψη του Βράχμαν ονομάζεται "Άτμαν".Σε πολλά σημεία, οι Ουπανισάδες ταυτίζουν το Άτμαν με την εσωτερική ουσία του όντος, ένα "εσωτερικό Βράχμαν".