Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό κόμμα (Ευρείς Σοσιαλιστές)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό κόμμα (Ευρείς Σοσιαλιστές) (βουλγαρικά : Българска работническа социалдемократическа партия (широки социалисти)) ήταν ένα ρεφορμιστικό σοσιαλιστικό πολιτικό κόμμα στη Βουλγαρία. Το κόμμα προέκυψε από διαίρεση στο Δέκατο συνέδριο του κόμματος του βουλγαρικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού κόμματος που πραγματοποιήθηκε το 1903 (η άλλη παράταξη ήταν το Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό κόμμα (Στενοί Σοσιαλιστές)). Η παράταξη «Ευρεία Σοσιαλιστική» είχε εμφανιστεί στο εσωτερικό του κόμματος γύρω στο 1900, όταν ο Γιάνκο Σάκαζοφ είχε εκδώσει το περιοδικό "Obshto delo" (μτφ : «Κοινή Δράση»). Η παράταξη ήταν ανάλογη με τους μενσεβίκους στο Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού κόμματος και τάχθηκε υπέρ μιας ευρείας κοινωνικής βάσης του κόμματος και ευρείες συμμαχίες[1][2].

Το 1909, η Σοσιαλδημοκρατική Ένωση, η προλεταριακή, του Ντιμιτάρ Μπλαγκόεφ συγχωνεύθηκε με μια ομάδα που είχε εκδιωχθεί από τους στενούς Σοσιαλιστές. Η ομαδοποίηση αυτή θα λειτουργήσει ως αριστερή τάση στο εσωτερικό του Σοσιαλιστικού κόμματος για τα επόμενα χρόνια[1].

Το κόμμα χωρίστηκε σε τρεις παρατάξεις, τη δεξιά, κέντρο και αριστερά. Τα μέλη της είχαν μικτό κοινωνικό υπόβαθρο. Από το 1910 οι εργαζόμενοι αποτελούσαν περίπου το 35% των κομματικών μελών. Οι αγρότες απουσιάζουν από τις τάξεις του κόμματος[3].

Το κόμμα δημοσίευε την καθημερινή εφημερίδα "Narod" μεταξύ 1911 και 1934. Η παράταξη δεξιάς τάσης στο εσωτερικό του κόμματος δημοσίευε δική της εφημερίδα τη "Epoha" μεταξύ 1923 και 1925 Η "Σοσιαλιστική νεολαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης" ήταν η πτέρυγα νεολαίας του κόμματος. Οι Ενώσεις Ελεύθερων συναλλαγών ήταν πολιτικά κοντά στο κόμμα[4].

Το κόμμα ήταν μέλος της Εργασίας και της Σοσιαλιστικής Διεθνούς τη περίοδο 1923-1940. Εκπροσωπήθηκε από τον Σακάζοφ στο LSI Executive σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της Διεθνούς, μέχρι τον Αύγουστο του 1925 ο Σακάζοφ ήταν από κοινού με τον Γιουγκοσλάβο σοσιαλιστή ηγέτη Ζίβκο Τοπάλοβιτς[5].

Το 1948 το κόμμα συγχωνεύθηκε στο Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ήταν η εξέλιξη των Στενών Σοσιαλιστών). Η συγχώνευση ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1948 και ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 1948[6].

Η ιστοριογραφία στην Σοσιαλιστική Βουλγαρία υποβάθμισε τους ευρείς Σοσιαλιστές και επανειλημμένα αναφέρει το κόμμα ως «οπορτουνιστές». Το πρώτο βιβλίο που θα δημοσιευθεί στην Σοσιαλιστική Βουλγαρία για το κόμμα ήταν το 1981, Klara Pinkas' Reformistkata sotsialdemokratsia v Balgaria. Ideologia, politika, organizatsia, 1903–1917[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Linden, Marcel van der, and Jürgen Rojahn. The Formation of Labour Movements, 1870-1914: An International Perspective. Contributions to the history of labour and society, v. 2. Leiden: E.J. Brill, 1990, σελ. 406
  2. ↑ Nation, R. C. War on war: Lenin, the Zimmerwald Left, and the origins of communist internationalism. Durham [u.a.]: Duke Univ. Pr, 1989, σελ. 12
  3. ↑ Linden, Marcel van der, and Jürgen Rojahn. The Formation of Labour Movements, 1870-1914: An International Perspective. Contributions to the history of labour and society, v. 2. Leiden: E.J. Brill, 1990, σελ. 408
  4. ↑ Kowalski, Werner. Geschichte der sozialistischen arbeiter-internationale: 1923 - 19. Berlin: Dt. Verl. d. Wissenschaften, 1985, σελ. 288
  5. ↑ Kowalski, Werner. Geschichte der sozialistischen arbeiter-internationale: 1923 - 19. Berlin: Dt. Verl. d. Wissenschaften, 1985, σελ. 283
  6. ↑ Kersten, Krystyna. The Establishment of Communist Rule in Poland 1943 - 1948. Societies and culture in East-Central Europe, 8. Berkeley [u.a.]: Univ. of California Press, 1991, σελ. 432
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βουλγαρικό_Σοσιαλδημοκρατικό_Εργατικό_κόμμα_(Ευρείς_Σοσιαλιστές)&oldid=8215993"