Βιντσέντσο Ντάντι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βιντσέντσο Ντάντι
Ο Πάπας Ιούλιος Γ΄ φιλοτεχνημένος από τον Β. Ντάντι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Vincenzo Danti (Ιταλικά)
Γέννηση1530[1][2][3]
Περούτζα
Θάνατος26  Μαΐου 1576[4][5][6]
Περούτζα[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλύπτης[9][10]
αρχιτέκτονας[11][9]
μηχανικός
συγγραφέας[12]
χρυσοχόος[9]
Περίοδος ακμής1548[13] - 1576[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βιντσέντσο Ντάντι (ιταλ. Vincenzo Danti, 1530 – 26 Μαΐου 1576) ήταν Ιταλός αναγεννησιακός γλύπτης από την Περούτζα.

Ο πατέρας του ήταν αρχιτέκτονας και χρυσοχόος, οπότε ο νεαρός Βιντσέντσο ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον για τη σχεδίαση και τη χρυσοχοΐα. Το 1545, σε ηλικία 15 ετών, πήγε στη Ρώμη για να σπουδάσει γλυπτική και το 1553 κατάφερε να εξασφαλίσει μία ανάθεση έργου: ενός ορειχάλκινου αγάλματος του Πάπα Ιουλίου Γ΄, το οποίο τοποθετήθηκε έξω από τον Καθεδρικό Ναό της Περούτζα. Το 1557 εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία και το 1559 φιλοτέχνησε ένα ορειχάλκινο ανάγλυφο που παρίστανε τον «Μωυσή και το χάλκινο φίδι». Σε αυτό επηρεάσθηκε από τα ορειχάλκινα ανάγλυφα του Ντονατέλλο. Είναι χυτευμένο σε χαμηλό ανάγλυφο και δεν έχει φινιριστεί στην εντέλεια, αλλά δεν θεωρείται και ημιτελές έργο.

Παρά το ότι ο διαγωνισμός του 1560 για την Κρήνη του Ποσειδώνα (Φλωρεντία) ήταν κυρίως ένας συναγωνισμός ανάμεσα στους δύο πιο καθιερωμένους γλύπτες της πόλεως, τον Μπαρτολομέο Αμμαννάτι και τον Μπενβενούτο Τσελίνι, ο Ντάντι επεχείρησε να δείξει και αυτός την αξία του λαβαίνοντας μέρος στον διαγωνισμό. Το επόμενο έτος 1561 σκάλισε το άγαλμα «Η εντιμότης θριαμβεύει επί της ατιμίας», ένα έργο ενδιαφέρον στη θέαση από όλες τις οπτικές γωνίες. Το μάρμαρο αυτού του αγάλματος αγοράσθηκε για λογαριασμό του γλύπτη από τον πάτρωνά του Σφόρτσα Αλμένι, ώστε να αποδείξει την επιδεξιότητά του. Το συγκεκριμένο άγαλμα ήταν πράγματι αξιοσημείωτο για το ότι δημιουργήθηκε από ένα μονοκόμματο μπλοκ μαρμάρου, πράγμα που χρειαζόταν μεγάλη ικανότητα.

Το 1567 ο Ντάντι ξεκίνησε να γράφει ένα βιβλίο σχετικώς με τους κανόνες της τάξεως και της αναλογίας στην αρχιτεκτονική. Το 1569-1571 δημιούργησε το πιο γνωστό ίσως έργο του, τον «Αποκεφαλισμό του Αγίου Ιωάννου του Βαπτιστού». Αυτό βρίσκεται πάνω από τις ορειχάλκινες θύρες της νότιας εισόδου του Βαπτιστηρίου του Αγίου Ιωάννη στη Φλωρεντία και είναι ένα επίσης ορειχάλκινο σύμπλεγμα, που δείχνει τον Ιωάννη γονατισμένο στο μέσο, τον εκτελεστή του στα δεξιά του και τη Σαλώμη στα αριστερά του. Το έργο εντάσσεται στο ρεύμα του μανιερισμού, με τα σώματα και τα άκρα τους επιμηκυμένα, αλλά και μη αναμενόμενες πτυχώσεις στο υλικό, ενώ οι στάσεις όλων των ανθρώπων στο έργο είναι πολύ κομψές.

Το 1568-1572 ο Ντάντι ακολούθησε τη νέα παράδοση που δημιούργησε ο Μιχαήλ Άγγελος να παριστάνει ανθρώπους της εποχής του με αρχαία αρματωσιά (από το Παρεκκλήσιο των Μεδίκων): έτσι χάραξε το έργο «Ο Κόζιμο Α΄ ως Αύγουστος», το οποίο παραγγέλθηκε για το ανάκτορο Ουφίτσι στη Φλωρεντία, όπου και παρέμεινε μέχρι που αντικαταστάθηκε από έναν άλλο ανδριάντα του Κόζιμο, έργο του Τζαμπολόνια. Το 1575 ο Ντάντι επέστρεψε στην Περούτζα, όπου απεβίωσε το επόμενο έτος, σε ηλικία μόλις 46 ετών.

Αδέλφια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βιντσέντσο Ντάντι είχε δύο αξιόλογους αδελφούς: Ο Ιγνάτιος Ντάντι (1536-1586) ήταν μοναχός, μαθηματικός, αστρονόμος και στα τελευταία χρόνια της ζωής του επίσκοπος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ο τρίτος αδελφός, ο Τζιρόλαμο Ντάντι, ήταν ζωγράφος και αγιογράφησε ένα παρεκκλήσιο και μία «Ανάσταση του Κυρίου» στην οροφή του Ναού του Αγίου Φραγκίσκου αλ Πράτο στην Περούτζα. Επίσης στο Γκούμπιο ζωγράφισε μια «Γέννηση της Παρθένου» για τον Ναό του Αγίου Δομήνικου, ενώ στο Βατικανό ζωγράφισε κάποια τμήματα της Γαλαρίας των Χαρτών, υπό την επίβλεψη του Ιγνατίου Ντάντι.[14]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Διεθνές Πρότυπο Aναγνωριστικό Ονόματος. 0000000066301253. Ανακτήθηκε στις 13  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Vincenzo Danti». (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500115504.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Vincenzo Danti». British Museum person-institution thesaurus. 24488.
  4. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/20020. Ανακτήθηκε στις 26  Αυγούστου 2017.
  5. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6545k9q. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. danti-vincenzo. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 15  Ιουνίου 2009. 500115504. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2019.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0197268. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 BeWeB. 1724. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2021.
  10. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/168352. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/20020. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2022.
  14. ↑ Storia della pittura in Perugia e delle arti, του Angelo Lupattelli, έκδ. F. Campitelli, Foligno 1895, σελ. 56

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Avery, Charles: Studies in Italian Sculpture, The Pindar Press, Λονδίνο 2001
  • Mclean, Alick: «Renaissance Architecture in Florence and Central Italy», στο έργο του Rolf Toman (επιμ.) The Art of the Italian Renaissance, KÖNEMANN, 2005
  • Poeschke, Joachim: Michelangelo and His World, Harry N. Abrams, Inc., Νέα Υόρκη 1996
  • Vasari: Lives of the Painters, Sculptors and Architects, τόμοι 1 και 2, έκδ. Alfred A. Knopf, Νέα Υόρκη 1996
  • «Vincenzo Danti». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. 1913. http://www.newadvent.org/cathen/04633b.htm. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βιντσέντσο_Ντάντι&oldid=10450604"