Βασιλική Βιβλιοθήκη του Τορίνο
 Βασιλική Βιβλιοθήκη του Τορίνο | |
| Τύπος | Εθνική Βιβλιοθήκη |
|---|---|
| Ίδρυση | 1842 |
| Τοποθεσία |  Ιταλία, Τορίνο |
| Συντεταγμένες | 45°04′19.8″N 7°41′07.8″E / 45.072167°N 7.685500°E |
| Συλλογή | |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Ιστότοπος | |
Η Βασιλική Βιβλιοθήκη του Τορίνο (ιταλικά: Biblioteca Reale di Torino) είναι κρατική επιστημονική βιβλιοθήκη στην ιταλική πόλη του Τορίνο. Βρίσκεται στο κτιριακό συγκρότημα του Βασιλικού Παλατιού.
Το κτίριο συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO το 1997 [1]ως πρώην κατοικία του Οίκου της Σαβοΐας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το 1837, όταν το Τορίνο ήταν η πρωτεύουσα του Βασιλείου της Σαρδηνίας με πρωτοβουλία του βασιλιά της Σαρδηνίας Κάρλο Αλμπέρτο (1798-1849) για να στεγάσει την ιδιωτική του βιβλιοθήκη και τα σπάνια χειρόγραφα από τη συλλογή του Οίκου της Σαβοΐας[2].Κατά την ίδρυσή της, η βιβλιοθήκη περιελάμβανε ήδη 112.000 τόμους έντυπων έργων και περισσότερα από 2.000 χειρόγραφα[3].
Μέσω περαιτέρω αγορών, ο Κάρλο Αλμπέρτο αύξησε τη συλλογή κατά 2.000 σχέδια Παλαιών Δασκάλων, συμπεριλαμβανομένων δεκατριών σχεδίων του Ιταλού καλλιτέχνη της Αναγέννησης Λεονάρντο ντα Βίντσι (1452-1519)[4], μεταξύ των οποίων η λεγόμενη "Αυτοπροσωπογραφία του Λεονάρντο ντα Βίντσι", μια μελέτη για τον άγγελο στην πρώτη εκδοχή της "Παναγίας στο βραχώδες σπήλαιο" και μια μελέτη του Λεονάρντο για τον άγγελο στη "Βάπτιση του Χριστού" του Βερόκιο.
Το 1893, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Ουμπέρτο Α΄ της Ιταλίας, η συλλογή των έργων του Λεονάρντο ντα Βίντσι[5], συμπληρώθηκε με τον "Κώδικα για την πτήση των πτηνών", μια δεμένη συλλογή φύλλων που περιείχε επιστημονικά κείμενα, σημειώσεις, σκίτσα και σχέδια του καλλιτέχνη [6].
Στην πυρκαγιά που ξέσπασε στη βιβλιοθήκη το 1904, καταστράφηκε μέρος του "Βιβλίου των Ωρών του Τορίνο-Μιλάνο", ένα από τα πολυτιμότερα εικονογραφημένα χειρόγραφα στον κόσμο. Αργότερα, το υπόλοιπο θραύσμα με τις μινιατούρες από το Μιλάνο ήρθε στο Τορίνο, αλλά στο Museo Civico[7].
Σήμερα η βιβλιοθήκη κατέχει πάνω από 200.000 τόμους, 4500 χειρόγραφα, 3055 σχέδια, 187 αρχέτυπα, πάνω από 5000 εκτυπώσεις του 16ου αιώνα, 1500 πράξεις, καθώς και συλλογές χαρτών, χαρακτικών και εκτυπώσεων[4].
Συλλογή σχεδίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη συλλογή σχεδίων, μαζί με τα αριστουργήματα των Χανς Μπουργκμάιρ, Άλμπρεχτ Ντύρερ, Βόλφγκανγκ Χούμπερ, Νίκολας Κνούπφερ και Κρίστιαν Βίλχελμ Ερνστ Ντίτριχ, υπάρχουν μόνο τρία δείγματα της ελβετικής σχολής στο τμήμα που είναι αφιερωμένο στους Γερμανούς δασκάλους.
Όταν ο Κάρλο Αλμπέρτο αγόρασε τη συλλογή του Τζιοβάνι Βολπάτο το 1839, ένα αυτόγραφο του ζωγράφου Σίγκμουντ Φρουντενμπέργκερ του 18ου αιώνα και δύο σχέδια του καλλιτέχνη Ουρς Γκραφ του 16ου αιώνα προστέθηκαν στη συλλογή. Τα τελευταία, με στυλό και γκρι και μαύρο μελάνι, απεικονίζουν Δύο ζευγάρια χωρικών που χορεύουν, χρονολογούνται το 1528 και υπογράφονται με το μονόγραμμα που χρησιμοποιούσε ο Γκραφ από το 1518, ένα γράμμα G με ένα σπαθί.
Τα δύο αρχεία αποτελούν μέρος μιας σειράς άλλων σχεδίων με το ίδιο θέμα που σώζονται αντίστοιχα στο Παρίσι ( Σχολή Καλών Τεχνών), στο Αββαείο του Saint-Winoc (Μουσείο Bergues), στη Βασιλεία και το Βερολίνο (Kupferstichkabinett) και στο Μουσείο Γκέτι στο Λος Άντζελες [8]. Υπάρχει αναφορά σε παρόμοιο θέμα του Άλμπρεχτ Ντύρερ το 1514, αλλά εδώ ο Graf ήθελε να τονίσει τη διαφθορά και τη σαρκικότητα των δύο, με τα γερασμένα πρόσωπα και τα κουρελιασμένα ρούχα τους.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κατάλογος μεγαλύτερων βιβλιοθηκών
- Παγκόσμια Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
- Europeana
- Ευρωπαϊκή Βιβλιοθήκη
- Ιταλία
- Τορίνο
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Biblioteca Reale di Torino: storia, volumi, pergamene». Torino Rete (στα Ιταλικά). 2 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022.
- ↑ Julius Petzholdt: Neuer Anzeiger für Bibliographie und Bibliothekwissenschaft. Schönfeld, Dresden 1860, S. 176 f.
- ↑ Friedrich Wilhelm Schubert Handbuch der allgemeinen Staatskunde von Europa: Die Italienischen Staaten Neapel und Sicilien, Sardinien, der Kirchenstaat, Toscana, Parma, Modena, Lucca und S. Marino. Band 1, Teil 4, Gebrüder Bornträger, Königsberg 1839, S. 312.
- ↑ 4,0 4,1 «BIBLIOTECHE PUBBLICHE STATALI - Biblioteca Reale di Torino: ulteriori informazioni». web.archive.org. 16 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022.
- ↑ «BIBLIOTECA REALE - TORINO». web.archive.org. 28 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2022.
- ↑ Aylie Lonmon: Turin und Umgebung. DuMont Reiseverlag, Ostfildern 2005, S. 92 f,. ISBN 3-7701-6314-1.
- ↑ Ingo F. Walther, Norbert Wolf: Codices illustres. Die schönsten illuminierten Handschriften der Welt. 400 bis 1600. In: Meisterwerke der Buchmalerei. Taschen, Köln u. a. 2005, S. 239–241,. ISBN 3-8228-4747-X.
- ↑ Sciolla, 2011, 668-670.
|