Βαπτιστική Ομολογία Πίστης (1689)
H Βαπτιστική Ομολογία Πίστης του 1689, ή Δεύτερη Βαπτιστική Ομολογία του Λονδίνου,[1] γράφτηκε από Αναμορφωμένους Βαπτιστές, οι οποίοι κράτησαν μια Καλβινιστική σωτηριολογία στην Αγγλία για να δώσουν μια επίσημη έκφραση της χριστιανικής τους πίστης από μια προοπτική Βαπτιστή. Επειδή υιοθετήθηκε από τον Σύνδεσμο Βαπτιστικών Εκκλησιών της Φιλαδέλφειας τον 18ο αιώνα, είναι επίσης γνωστή ως Ομολογία Πίστης της Φιλαδέλφειας.[2] Η Ομολογία της Φιλαδέλφειας ήταν μια τροποποίηση της Δεύτερης Ομολογίας του Λονδίνου που προσέθεσε το τραγούδι των ύμνων, των ψαλμών και των πνευματικών τραγουδιών στο Δείπνο του Κυρίου και έκανε προαιρετική την τοποθέτηση των χεριών στο βάπτισμα.[3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ομολογία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1677 με τον τίτλο "Μια ομολογία πίστης που διατυπώθηκε από τους πρεσβύτερους και τους αδελφούς πολλών συγκεντρώσεων χριστιανών, που βαφτίστηκαν κατά το επάγγελμα της πίστης τους στο Λονδίνο και τη χώρα. Με ένα προσάρτημα που αφορά το βάπτισμα.".[4][5] Βασίστηκε στην Ομολογία Πίστης του Ουέστμινστερ (1646) και στη Διακήρυξη του Σαβοΐου (1658), με τροποποιήσεις που αντικατοπτρίζουν τις απόψεις των Βαπτιστών σχετικά με την οργάνωση της Εκκλησίας και το βάπτισμα.[2] Η ομολογία δημοσιεύθηκε ξανά, με τον ίδιο τίτλο, το 1688 και το 1689.[2][6]
Η Πράξη Ανοχής που ψηφίστηκε το 1689 επέτρεψε τη συνύπαρξη της θρησκευτικής ελευθερίας και του πλήθους παράλληλα με τις καθιερωμένες εκκλησίες στην Αγγλία και τη Σκωτία. Αυτή η επίσημη ανάκληση είχε ως αποτέλεσμα να συναντηθούν εκπρόσωποι από περισσότερες από 100 εκκλησίες Βαπτιστών στο Λονδίνο από τις 3 έως τις 12 Σεπτεμβρίου για να συζητήσουν και να εγκρίνουν το έγγραφο του 1677. Παρά το γεγονός ότι το έγγραφο γράφτηκε το 1677, ο επίσημος πρόλογος του εγγράφου εξασφάλισε ότι θα ήταν γνωστό ως "1689, Βαπτιστική Ομολογία Πίστης".[6]
Επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Oι Αναμορφωμένοι Βαπτιστές ανέπτυξαν γρήγορα εκκλησίες στην αποικιακή Αμερική και το 1707 ιδρύθηκε η Βαπτιστική Ένωση Φιλαδέλφειας. Αυτή η ένωση υιοθέτησε επίσημα την ομολογία του 1689 το 1742 μετά από χρόνια σιωπηρής έγκρισης από μεμονωμένες εκκλησίες και μέλη της εκκλησίας.[7] Με την προσθήκη δύο κεφαλαίων (σχετικά με το τραγούδι των ψαλμών και την τοποθέτηση των χεριών), επαναλήφθηκε η ομολογία πίστης της Φιλαδέλφειας.[8] Άλλες ενώσεις εκκλησιών των Καλβινιστικών Βαπτιστών σχηματίστηκαν στα μέσα του 18ου αιώνα και υιοθέτησαν την ομολογία ως απλά "Η Βαπτιστική Ομολογία".[9]
Πυρήνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εδώ είναι μερικά βασικά σημεία και χαρακτηριστικά της ομολογίας πίστης του 1689:
- Μεταρρυθμισμένη Θεολογία: Η ομολογία έχει τις ρίζες της στη Μεταρρυθμισμένη θεολογία, μοιράζοντας πολλές ομοιότητες με την Ομολογία Πίστεως του Ουέστμινστερ, μια ευρέως αναγνωρισμένη μεταρρυθμισμένη ομολογία της ίδιας εποχής.[10]
- Δογματικό Περιεχόμενο: Η ομολογία του 1689 καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεολογικών θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δογμάτων του Θεού, των Γραφών, της σωτηρίας, της εκκλησίας και άλλων. Αντανακλά τις θεολογικές πεποιθήσεις της μεταρρυθμισμένης βαπτιστικής παράδοσης.[10]
- Σωτηριολογία: Η ομολογία δίνει μεγάλη έμφαση στα δόγματα της χάριτος, που συχνά αναφέρονται και ως «καλβινισμός». Αυτό περιλαμβάνει τις πεποιθήσεις για την πλήρη φθορά της ανθρωπότητας, την άνευ όρων εκλογή, την περιορισμένη εξιλέωση, την ακαταμάχητη χάρη και την επιμονή των αγίων.[10]
- Εκκλησιαστική Πολιτεία: Περιγράφει τις πεποιθήσεις της συγκεκριμένης βαπτιστικής παράδοσης για την εκκλησιαστική διακυβέρνηση και τη σημασία των τοπικών εκκλησιών. Τονίζει την αυτονομία των επιμέρους εκκλησιών και τον ρόλο τους στην επίβλεψη των δικών τους υποθέσεων.[10]
- Βάπτισμα του πιστού: Η ομολογία επιβεβαιώνει το δόγμα του βαπτίσματος του πιστού με βύθιση. Αυτό σημαίνει ότι το βάπτισμα προορίζεται για όσους έχουν προσωπική πίστη στον Χριστό.[10]
- Θρησκευτική Ελευθερία: Η ομολογία περιλαμβάνει επίσης μια δήλωση για τη θρησκευτική ελευθερία, που επιβεβαιώνει την αρχή ότι τα άτομα δεν πρέπει να εξαναγκάζονται σε θέματα θρησκείας, μια σημαντική απόκλιση από τις επικρατούσες απόψεις της εποχής.[10]
- Εσχατολογία: Η ομολογία περιλαμβάνει μια ενότητα για την εσχατολογία ή τη μελέτη των εσχάτων καιρών και σκιαγραφεί μια ιστορικιστική άποψη της προφητείας.[10]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Baptist Confession of Faith.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Schaff, Philip (1877). The Creeds of the Evangelical Protestant Churches. CCEL. ISBN 978-1-61025-039-9.
- ↑ Leonard, Bill J. (1 Απριλίου 2005). Baptists in America. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-50171-2.
- ↑ «A Confession of Faith, Put Forth by the Elders and Brethren of Many Congregations of Christians, (Baptized Upon Profession of Their Faith) In London and the Country». www.amazon.com. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020.
- ↑ James Leo Garrett, Baptist Theology: A Four-century Study, Mercer University Press, USA, 2009, σελ. 72
- ↑ 6,0 6,1 Edscorn, Steven R. (2014-09-01). «Sources: Faiths Across Time: 5,000 Years of Religious History». Reference & User Services Quarterly 54 (1): 1258. doi:. ISSN 1094-9054. http://dx.doi.org/10.5860/rusq.54n1.65a.
- ↑ Reid, DG; Linder, RD; Shelley, BL; Stout, HS (1990), Dictionary of Christianity in America, Downers Grove, IL: InterVarsity Press.
- ↑ «The Philadelphia Confession of Faith. The Spurgeon Archive». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2010.
- ↑ William Cathcart, The Baptist Encyclopedia - Volume 2, The Baptist Standard Bearer, USA, 2001, p. 573
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 E. Murrell, Stanford. «The London Baptist Confession of Faith of 1689» (PDF).