Βάλαροι
Οι Βάλαροι ήταν μία από τις τρεις εθνικές εθνικές ομάδες στην Σαρδηνία που αποτελούσαν τον Νουραγικό πολιτισμό την 2η χιλιετία π.Χ., οι άλλες δύο ήταν οι Κόρσοι και οι Ιλιείς.[1] Ο Παυσανίας στο έργο του "Ελλάδος Περιήγησις" γράφει ότι οι Βάλαροι ήταν οι απόγονοι των Ιβήρων και Αφρικανών μισθοφόρων της Καρχηδόνας, σημειώνει επιπλέον ότι το "Βάλαροι" στην γλώσσα τους μεταφράζεται ως "φυγάδες", όπως γράφει :
"Πολλοί μισθοφόροι που υπηρετούσαν στον στρατό της Καρχηδόνας Λίβυοι ή Ίβηρες συγκρούστηκαν για την διανομή των λαφύρων και δραπέτευσαν στα ορεινά της Σαρδηνίας, το όνομα Μπαλάρι στην Κυρηναική γλώσσα μεταφράζεται ως δραπέτες ή φυγάδες"
Ο ιστορικός Σαλλούστιος έγραψε ότι πιθανότατα η καταγωγή τους ήταν από τον οικισμό Πάλλας στην νότιο Κορσική.[2] Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Τζοβάνι Ούγκας το πρώτο κύμα ήταν ο Πολιτισμός του Λάγυνου, εγκαταστάθηκε στο νησί την Χαλκολιθική εποχή από Φραγκο-Ιβηρικούς πληθυσμούς που ζούσαν και στις Βαλεαρίδες.[3] Το όνομα τους σχετίζεται με τον Μπάλαρο, αρχηγό στους Ουέττονες που ζούσαν στην Ιβηρική.[4] Σύμφωνα με τον Ούγκας την Νουραγική εποχή οι Βάλαροι ζούσαν στο βορειοδυτικό μέρος του νησιού, βόρεια από τον ποταμό Τίρσο. Οι Ιλιείς κύριοι φορείς του Νουραγικού πολιτισμού που σχετίζονται με τους Σερντέν κατοικούσαν νότια του ποταμού, οι Κορσί κατοικούσαν στο βορειονατολικό άκρο, στο όρος Λιμπάρα απέναντι από την γειτονική νήσο Κορσική. Όταν κατέλαβαν την Σαρδηνία η Αρχαία Καρχηδόνα και η Ρωμαϊκή Δημοκρατία πολλοί από τους Βάλαροι μαζί με τους Ιλιείς αντιστάθηκαν σκληρά στους κατακτητές και αποσύρθηκαν στα ορεινά. Οι Βάλαροι και οι Ιλιείς γνώρισαν ωστόσο την συντριβή από τις λεγεώνες του Ρωμαίου στρατηγού Τιβέριου Γράκχου (177 π.Χ.), όπως γράφει ο Τίτος Λίβιος:
"Οι Ιλιείς ενισχυμένοι με τους Βάλαροι επιτέθηκαν στην επαρχία ενώ βρισκόταν σε ειρήνη, δεν μπορούσε να αντισταθεί επειδή ο στρατός τους είχε εξασθενήσει σημαντικά και πολλοί είχαν πεθάνει από τον λιμό".
Ο Στράβων στο έργο του Γεωγραφικά τους καταγράφει σαν μία από τις τέσσερεις "ορεινές φυλές" που λεηλατούσαν τις Ιταλικές ακτές.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://www.treccani.it/enciclopedia/balari_%28Enciclopedia-Italiana%29/
- ↑ Attilio Mastino, Corsica e Sardegna in età antica
- ↑ Ugas 2005, σσ. 31-32
- ↑ Ugas 2005, σσ. 31-32
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ugas, Giovanni (2005). L'Alba dei Nuraghi. Cagliari: Fabula editrice.