Αυτοκράτορας Σουκό
| Αυτοκράτορας Σουκό | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 崇光天皇 (Ιαπωνικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 25 Μαΐου 1334 |
| Θάνατος | 31 Ιανουαρίου 1398 |
| Τόπος ταφής | Daikōmyō-ji |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Niwata no Shishi d:Q106685337 |
| Τέκνα | Fushimi-no-miya Yoshihito-Shinnō Kōjo-hōshinnō |
| Γονείς | Αυτοκράτορας Κόγκον και Empress Dowager Yōroku |
| Αδέλφια | Go-Kōgon |
| Συγγενείς | Naohito-shinnō (Crown Prince of Japan) |
| Οικογένεια | Jimyōin line |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | διεκδικητής θρόνου (1348–1351, Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας και Northern Court) |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αυτοκράτορας Σουκό (崇光天皇, Sukō Tennō) (25 Μαΐου 1334 – 31 Ιανουαρίου 1398) ήταν ο τρίτος των Αυτοκρατόρων της Βόρειας Αυλής κατά την Περίοδο της Βόρειας και Νότιας Αυλής στην Ιαπωνία. Σύμφωνα με τους προ-Mέιτζι λογίους, η βασιλεία του εκτείνεται από το 1348 ως το έτος 1351.[1]
Γενεαλογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το προσωπικό του όνομα ήταν αρχικά Mασουχίτo (益仁), αλλά αργότερα το άλλαξε σε Oκιχίτo (興仁).
Ο πατέρας του ήταν ο Αυτοκράτορας Kόγκον. Ο προκάτοχός του, Αυτοκράτορας Κομγιό ήταν θείος του: ήταν ο μικρότερος αδελφός του αυτοκράτορα Kόγκον.
- Κυρία των τιμών: Nιβάτα (Mιναμότo) Moτόκo (庭田（源）資子; d.1394), κόρη του Nιβάτα Σιγκεμότo
- Πρώτος γιος: Αυτοκρατορικός Πρίγκιπας Φουσίμι-νo-μίγια Γιοσιχίτo (1351–1416; 伏見宮栄仁親王) (Ιδρυτής του κλάδου Φουσίμι-νo-μίγια, πλάγιου κλάδου της Αυτοκρατορικής Οικογένειας και περιλαμβανόταν στη Διαδοχή στον Ιαπωνικό θρόνο μέχρι το 1947)
- Δεύτερος γιος: Αυτοκρατορικός Πρίγκιπας Ιερέας Κοσίν (1358–1391, 興信法親王)
- Κυρία της Αυλής: Aνφούκου-ντoνo-Nαΐσι (安福殿女御)
- Σύζυγος: Σαντζό-νo-Tσουμπόνε (三条局)
- Πρώτη κόρη: Πριγκίπισσα Σουίχο (瑞宝女王)
- Τρίτος γιος: Αυτοκρατορικός Πρίγκιπας Ιερέας Κότζo (弘助法親王)
Γεγονότα της ζωής του Σουκό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σούκο κατείχε τον Θρόνο των Χρυσανθέμων από τις 18 Νοεμβρίου 1348 έως τις 22 Νοεμβρίου 1351. [2]
Το 1348 έγινε διάδοχος του θρόνου. Την ίδια χρονιά, έγινε Βόρειος Αυτοκράτορας μετά την παραίτηση του Αυτοκράτορα Κομγιό. Παρόλο που ο Αυτοκράτορας Kόγκον κυβέρνησε ως αυτοκράτορας μοναστηριακός, ο ανταγωνισμός μεταξύ Aσικάγκα Tακαούτζι και Aσικάγκα Tανταγιόσι είχε ξεκινήσει, και το 1351 ο Tακαούτζι επέστρεψε στην πίστη της Νότιας Αυλής, αναγκάζοντας τον αυτοκράτορα Σουκό να παραιτηθεί. Αυτό είχε σκοπό να επανενώσει την Αυτοκρατορική Γραμμή.
Ωστόσο η ειρήνη σύντομα διαλύθηκε, και τον Απρίλιο του 1352 η Νότια Δυναστεία εκκένωσε το Κιότο, απαγάγοντας μαζί τους τους αποσυρμένους (Βόρειους) Αυτοκράτορες, δηλ. τους Αυτοκράτορες Kόγκον και Κομγιό, καθώς και τον αυτοκράτορα Σουκό και τον διάδοχο Tανταχίτo. Εξαιτίας αυτού, ο Tακαούτζι έκανε Αυτοκράτορα τον δεύτερο γιο του Αυτοκράτορα Kόγκον, Αυτοκρατορικό Πρίγκιπα Iγιαχίτo (Πρώτα Φουσίμι-νo-μίγια). [2] :88,93
Επιστρέφοντας στο Κιότο το 1357, ο γιος του αυτοκράτορα Σουκό, ο Αυτοκρατορικός Πρίγκιπας Γιοσιχίτo άρχισε να συνεργάζεται με τους μπακούφου (στρατιωτική κυβέρνηση) για να ονομαστεί Πρίγκιπας Διάδοχος, αλλά οι Μπακούφου αποφάσισαν να κάνουν τον γιο τού Αυτοκράτορα Γκο-Κόγκον (τον μελλοντικό Αυτοκράτορα Γκο-Ενγιού) διάδοχο.
Το 1398 ο Αυτοκράτορας Σουκό απεβίωσε. Όμως 30 χρόνια μετά το τέλος του, το 1428, ο δισέγγονός του Χικοχίτo (彦仁), ως υιοθετημένος γιος του αυτοκράτορα Σοκό, έγινε Αυτοκράτορας ως Γκο-Χαναζόνo, εκπληρώνοντας την πιο αγαπητή επιθυμία του Σουκό. Η σορός τού Σουκό βρίσκεται στο Νταϊκομγιότζι νo μισασάγκι (大光明寺陵, μαυσωλείο Νταϊκομγιότζι) στο Φουσίμι-κου του Κιότο.
Εποχές κατά τη βασιλεία του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νότια Αυλή περιόδου Nανμπόκου-τσό
- Εποχές όπως υπολογίζονται από τη νόμιμη Αυλή (όπως καθορίζεται από το κείμενο Mέιτζι)
- Βόρεια αυλή περιόδου Nανμπόκου-τσό
- Εποχές όπως υπολογίζονται από την υποτιθέμενη Αυλή (όπως καθορίζεται από το κείμενο του Mέιτζι)
Αντίπαλοι της Νότιας Αυλής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιαπωνική γραμμή διαδοχής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εάν η τρέχουσα γραμμή της ιαπωνικής βασιλικής οικογένειας εκλείψει από γιους (δηλαδή, εάν οι 3 που βρίσκονται στη σειρά διαδοχής δεν έχουν γιους), τότε θα ήταν η γραμμή του Σουκό, που θα γινόταν η κύρια γραμμή (η πρεσβύτερη) του Οίκου των Γιαμότo κατά τη διαδοχή στο άρρεν πρωτότοκο τέκνο (δηλαδή από πατέρα σε γιο). Επί του παρόντος (από το 2021) ο επικεφαλής αυτής της γραμμής είναι ο Φουσίμι Χιροάκι, ωστόσο καθώς δεν έχει γιους, η γραμμή θα εξαφανιστεί με το τέλος του.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 296–301.
- ↑ 2,0 2,1 Sansom, George (1961). A History of Japan, 1334-1615. Stanford University Press. σελ. 82,86. ISBN 0804705259.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac, ed. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland.