Ατσίμ Κούμιτς
| Ατσίμ Κούμιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Аћим Чумић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 1836 Αραντζέλοβατς |
| Θάνατος | 27 Ιουλίουιουλ. / 9 Αυγούστου 1901γρηγ. Kusadak |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πριγκιπάτο της Σερβίας Βασίλειο της Σερβίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας νομικός κυβερνητικός υπάλληλος καθηγητής |
| Εργοδότης | γκραντ εκόλ |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Serbian Progressive Party |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργείο εσωτερικών |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ατσίμ Κούμιτς (σερβικά : Аћим Чумић) (Trešnjevica κοντά στο Κραγκούγιεβατς, 1836 - Κουσάντακ, 9 Αυγούστου 1901) ήταν καθηγητής δικαίου, δικαστικός, και πρωθυπουργός της Σερβίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε δίκαιο στη Χαϊδελβέργη και στο Παρίσι. Εργάστηκε αρχικά σε γυμνάσιο και στη συνέχεια σε δικαστήριο. Καθηγητής του ποινικού δικαίου σε σχολή που έχει συσταθεί το 1865. Συμμετείχε στην συνταγματική επιτροπή από το 1868, στην οποία έμεινε γνωστός για την ευγλωττία του, υπό την εποπτεία του συμβουλίου της επικρατείας και της Γερουσίας.
Ήταν πολιτικός του συντηρητικού προσανατολισμού και αρχηγός της ομάδας mladokonzervativaca. Το 1871 έγινε πρόεδρος του δήμου Βελιγραδίου κι έπειτα άσκησε την δικηγορία στο Βελιγράδι. Την περίοδο 1873-1874 χρημάτισε υπουργός εσωτερικών .
Στις 25 Νοεμβρίου 1874 αντικατέστησε τον Μαρίνοβιτς και έγινε πρωθυπουργός, ταυτόχρονα κράτησε και το υπουργείο εσωτερικών. Δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν χαίρει της εμπιστοσύνης του κοινοβουλίου μετά από τρεις μήνες στις 22 Ιανουαρίου 1875 αντικαταστάθηκε. Στη συνέχεια διορίστηκε δικαστής στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο.
Το 1878 συνελήφθη για συμμετοχή σε συνωμοσία και καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τον Γιεβρέμ Μάρκοβιτς αλλά σύντομα του δόθηκε χάρη και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση. Αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή μετά την πτώση της κυβέρνησης το 1880.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1880 ήταν εκπρόσωπος της κυβέρνησης («Επίτροπος») της εταιρείας για την κατασκευή και εκμετάλλευση των Σερβικών σιδηροδρόμων. Έγραψε τα εξής έργα: Касацијона власт (1867) και το Задужбине у одбрани Српства (1890).
Ήταν μέλος της Σερβικής μαθητικής κοινωνίας και επίτιμο μέλος της Σερβικής βασιλικής ακαδημίας από το 1892. Χρημάτισε γερουσιαστής του Βασιλείου της Σερβίας το 1901[1].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|