Αραβονορμανδικό Παλέρμο και Καθεδρικοί Ναοί της Τσεφαλού και του Μονρεάλε
| Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς UNESCO | |
|---|---|
 | |
| Τοποθεσία | Σικελία, Ιταλία |
| Περιλαμβάνει | Καθεδρικός Ναός της Τσεφαλού, Καθεδρικός Ναός του Μονρεάλε |
| Κριτήρια | Πολιτισμικό: (ii), (iv) |
| Παραπομπή | 1487 |
| Καταγραφή | 2015 (39ο Συνεδρίαση) |
| Έκταση | 6,235 ha (0,02407 sq mi) |
| Νεκρή ζώνη | 483,008 ha (1,86490 sq mi) |
| Συντεταγμένες | 38°6′39″N 13°21′11″E / 38.11083°N 13.35306°EΣυντεταγμένες: 38°6′39″N 13°21′11″E / 38.11083°N 13.35306°E |
 | |
Το Αραβονορμανδικό Παλέρμο και Καθεδρικοί Ναοί της Τσεφαλού και του Μονρεάλε είναι σειρά εννέα θρησκευτικών και πολιτικών κατασκευών ευρισκόμενων επί των βορείων ακτών της Σικελίας, οι οποίες χρονολογούνται από την περίοδο του Νορμανδικό Βασίλειο της Σικελίας (1130-1194): δύο παλάτια, τρεις εκκλησίες, ένας καθεδρικός ναός και μία γέφυρα στο Παλέρμο, καθώς και οι καθεδρικοί ναοί της Τσεφαλού και του Μονρεάλε. Έχουν καταγραφεί, ως σύνολο, ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Οι νέοι Νορμανδοί μονάρχες προχώρησαν στην ανέγερση αριθμού κατασκευών, οι οποίες ακολουθούν, όπως αυτός έγινε γνωστός, τον αραβονορμανδικό αρχιτεκτονικό ρυθμό. Ενσωμάτωσαν τα κυριότερα χαρακτηριστικά της αραβικής και βυζαντινής αρχιτεκτονικής στην δική τους τέχνη.[1]
Κατασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κτίριο | Πόλη | Εικόνα |
|---|---|---|
| Βασιλικό Παλάτι ή Παλάτι των Νορμανδών | Παλέρμο | 
|
| Παλατινό Παρεκκλήσιο του Βασιλικού Παλατιού | Παλέρμο | 
|
| Λα Τζίζα | Παλέρμο | 
|
| Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου | Παλέρμο | 
|
| Εκκλησία Αγίου Ιωάννη των Ερημιτών | Παλέρμο | 
|
| Εκκλησία της Μαρτοράνα | Παλέρμο | 
|
| Εκκλησία Σαν Κατάλντο | Παλέρμο | 
|
| Γέφυρα του Ναυάρχου | Παλέρμο | 
|
| Ντουόμο | Τσεφαλού | 
|
| Ντουόμο | Μονρεάλε | 
|
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γαλλικά) Antonino Buttitta, J -Y Marin & Jean-Marie Levesque, Musée de Normandie, Les Normands en Sicile: XIe-XXIe siècles : histoire et légendes, 5 Continents, 2006, σ. 14, Απόσπασμα: ”Le genie architectural des Normands a su s’adapter aux lieux en prenant ce qu’il y a de meilleur dans le savoir-faire des batisseurs arabes et byzantins.”