Αντόνιο Λορεντάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντόνιο Λορεντάν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1420
Βενετία
ΘάνατοςΑύγουστος 1482
Πάντοβα
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαProcurator of San Marco
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αντόνιο Λορεντάν (Λατινικά : Antonius Lauretanus, 1420 - 1482) Βενετός ευγενής από την Οικογένεια Λορεντάν διορίστηκε διοικητής στην Σκόδρα, στο Σπλιτ, στην Αλβανική Βενετία και στον Μοριά.[1] Η σύζυγος του ήταν η Όρσα Πιζάνι με την οποία απέκτησε τρεις γιους : Τζιοβάννι, Μάρκο και Γιάκοπο.[2][3] Ο Αντόνιο Λορεντάν διορίστηκε διαδοχικά διοικητής στον Μοριά (1466), στο Σπλιτ στην Δαλματία (1467 - 1469) και τέλος στην Σκόδρα και την Βενετική Αλβανία (12 Ιουλίου 1473).[4][5][6]

Η πρώτη Οθωμανική πολιορκία της Σκόρδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O Αντόνιο Λορεντάν ήταν διοικητής του Βενετσιάνικου στρατού που αμύνθηκε στην Σκόδρα όταν πολιορκήθηκε για πρώτη φορά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία (1474).[7] Οι πηγές περιγράφουν ότι οι άντρες της φρουράς διαμαρτυρήθηκαν στον Αντόνιο ότι πεινούσαν και διψούσαν αλλά εκείνος τους απάντησε : "Άν πεινάτε φάτε την σάρκα μου, αν διψάτε πιείτε το αίμα μου".[8] Ο Αντόνιο Λορεντάν πρωταγωνιστής στην άμυνα απέκρουσε επιτυχώς τους Οθωμανούς, απέκτησε την φήμη του ήρωα πολέμου και στέφτηκε "Ιππότης του Αγίου Μάρκου".[9][10] Οι Βενετσιάνοι για να γιορτάσουν την μεγάλη νίκη αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα νοσοκομείο.[11]

Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Βενετσιάνοι ενθουσιασμένοι του ζήτησαν να οργανώσουν εκστρατεία για την ανακατάληψη της Κύπρου που είχαν αλώσει οι Οθωμανοί (1470) και δεν μπόρεσαν να ανακαταλάβουν παρά τον θρίαμβο τους την επόμενη χρονιά (1471) στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου.[12] Ο στόχος τους ήταν βασικά να ανακαταλάβουν την Κύπρο πριν από την Δημοκρατία της Γένοβας που σχεδίαζε να κάνει το ίδιο πράγμα.[13] Ο Αντόνιο Λορεντάν διορίστηκε Πραίτορας του Αγίου Μάρκου (1478), την ίδια χρονιά ο ίδιος ο Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής επικεφαλής των Οθωμανών προχώρησε σε δεύτερη εκστρατεία στην Σκόδρα, αυτή την φορά την κατέλαβε επιτυχώς την επόμενη χρονιά (1479).[14] Ο Αντόνιο Λορεντάν πέθανε από ελώδη πυρετό στον πόλεμο της Φερράρα (1482), έγινε πρωταγωνιστής σε πολλά λογοτεχνικά έργα από μεγάλους συγγραφείς όπως ο Μαρίνο Μπαρλέτι.[15][16]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Lothar W. Pawliczak (2011). Was man so alles nicht von Venedig weiß: alte Geschichten - neue Mythen
  2. Stefania Mason Rinaldi; Vittore Carpaccio (1 November 2000). Carpaccio: the major pictorical cycles
  3. Gallerie dell'Accademia di Venezia; Italy. Soprintendenza ai beni artistici e storici di Venezia (1998). Accademia Galleries in Venice
  4. M. E. Mallett; J. R. Hale (2006). The Military Organisation of a Renaissance State: Venice C. 1400 To 1617
  5. https://books.google.gr/books?id=4sTlAAAAMAAJ&redir_esc=y
  6. Théoharis Stavrides (2001). "The" Sultan of Vezirs: The Life and Times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelović (1453 - 1474)
  7. Hugh Honour (1997). The Companion Guide to Venice. Companion Guides. p. 53.
  8. C. Marshall Smith (1927). The Seven Ages of Venice: A Romantic Rendering of Venetian History
  9. Seth Parry (2008). Fifty Years of Failed Plans: Venice, Humanism, and the Turks (1453--1503)
  10. Italian history & culture. Cadmo. 1997. p. 136. "Antonio Loredan, the heroic defender of Scutari in 1474, whom the government named knight of San Marco for his military merits."
  11. Manfredo Tafuri (2006). Interpreting the Renaissance: Princes, Cities, Architects
  12. Horatio Forbes Brown (1973). Studies in the History of Venice
  13. Zarij M. Bešić (1970). Istorija Crne Gore: Od najstarijih vremena do kraja XII vijeka
  14. Giordana Mariani Canova (1969). La Miniatura veneta del Rinascimento: 1450-1500
  15. John Rigby Hale; David Chambers; Cecil H. Clough; Michael Mallett (1993). War, Culture and Society in Renaissance Venice: Essays in Honour of John Hale
  16. Marin Barleti (2012). The Siege of Shkodra: Albania's Courageous Stand Against Ottoman Conquest, 1478

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Horatio Forbes Brown (1973). Studies in the History of Venice
  • Hugh Honour (1997). The Companion Guide to Venice
  • John Rigby Hale; David Chambers; Cecil H. Clough; Michael Mallett (1993). War, Culture and Society in Renaissance Venice: Essays in Honour of John Hale
  • Lothar W. Pawliczak (2011). Was man so alles nicht von Venedig weiß: alte Geschichten - neue Mythen
  • M. E. Mallett; J. R. Hale (2006). The Military Organisation of a Renaissance State: Venice C. 1400 To 1617
  • Manfredo Tafuri (2006). Interpreting the Renaissance: Princes, Cities, Architects
  • Seth Parry (2008). Fifty Years of Failed Plans: Venice, Humanism, and the Turks (1453--1503)
  • Stefania Mason Rinaldi; Vittore Carpaccio (1 November 2000). Carpaccio: the major pictorical cycles
  • Théoharis Stavrides (2001). "The" Sultan of Vezirs: The Life and Times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelović (1453 - 1474)
  • Zarij M. Bešić (1970). Istorija Crne Gore: Od najstarijih vremena do kraja XII vijeka