Ανθρώπινος κορονοϊός HKU1

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο ανθρώπινος κορονοϊος HKU1 (HCoV-HKU1) είναι ένα είδος κορονοϊού που προέρχεται από μολυσμένα ποντίκια.[1] Ο μολυσματικός κορονοϊός είναι ένς ιός με γονιδίωμα μονόκλωνου RNA θετικής πολικότητας.[2] Έχει, όπως και άλλοι κορονοϊοί του ίδιου γένους και υπογένους, μια επιπλέον μικρότερη πρωτεΐνη αιχμής που ονομάζεται HE.[3] Ανακαλύφθηκε τον ιανουάριο του 2005 σε δύο ασθενείς στο Χονγκ Κονγκ.[4][5]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο HCoV-HKU1 εντοπίστηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2005, σε ένα άντρα 71 ετών που ήταν στο νοσοκομείο με οξεία αναπνευστική δυσχέρεια και ραδιολογικώς επιβεβαιωμένη πνευμονία. Ο άνθρωπος είχε επιστρέψει πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ από την περιοχή Shenzhen, Κίνα.[6][4]

Επιδημιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια ανίχνευση ανασκόπησης των αρνητικών ρινοφαρυγγικών αναρροφών SARS από ασθενείς με αναπνευστική νόσο κατά την περίοδο SARS το 2003, αναγνώρισε την παρουσία RNA του CoV-HKU1 στο δείγμα από μια γυναίκα ηλικίας 35 ετών με πνευμονία. [4]

Μετά τις αρχικές αναφορές για την ανακάλυψη του HCoV-HKU1, ο ιός εντοπίστηκε το ίδιο έτος σε 10 ασθενείς στη βόρεια Αυστραλία . Δείγματα της αναπνοής συλλέχθηκαν μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου (χειμώνας στην Αυστραλία). Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα περισσότερα από τα HCoV-HKU1-θετικά δείγματα προέρχονταν από παιδιά τους τελευταίους χειμερινούς μήνες. [7]

Οι πρώτες γνωστές περιπτώσεις στο δυτικό ημισφαίριο ανακαλύφθηκαν το 2005 μετά την ανάλυση παλαιότερων δειγμάτων από κλινικούς ιολόγους στο νοσοκομείο Yale-New Haven στο New Haven του Κοννέκτικατ, οι οποίοι ήταν περίεργοι να ανακαλύψουν εάν το HCoV-HKU1 ήταν στην περιοχή τους. Διεξήγαγαν μελέτη 851 νηπίων και παιδιών σε διάστημα 7 εβδομάδων από το Δεκέμβριο του 2001 έως το Δεκέμβριο του 2002. Ο ιός εντοπίστηκε σε δείγματα που συλλέχθηκαν σε περίοδο 7 εβδομάδων από το Δεκέμβριο του 2001 έως το Φεβρουάριο του 2002. Τα παιδιά εξετάστηκαν επίσης για ιούς τύπου RSV, ιό παραγρίπης (τύποι 1-3), ιούς γρίπης Α και Β και αδενοϊό με δοκιμασία άμεσου ανοσοφθορισμού, καθώς επίσης για ανθρώπινο μεταπνευμονοϊό και HCoV-NH με την μέθοδο RT-PCR. Από τα 851 παιδιά, δύο δοκιμάστηκαν θετικά για HCoV-HKU1. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι το στέλεχος που εντοπίστηκε στο New Haven είναι παρόμοιο με το στέλεχος που βρέθηκε στο Χονγκ Κονγκ. [8] Αυτό το στέλεχος που βρέθηκε στο New Haven αναφέρεται μερικές φορές ως HCoV-NH, για το New Haven όπου ανακαλύφθηκε. [9]

Τον Ιούλιο του 2005, έξι περιπτώσεις καταγράφηκαν στη Γαλλία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι Γάλλοι ερευνητές χρησιμοποίησαν βελτιωμένες τεχνικές για την ανάκτηση του ιού από ρινοφαρυγγικά αναρροφήματα και από δείγματα κοπράνων. [4]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Lim, Yvonne Xinyi; Ng, Yan Ling; Tam, James P.; Liu, Ding Xiang (2016-07-25). «Human Coronaviruses: A Review of Virus–Host Interactions». Diseases 4 (3): 26. doi:10.3390/diseases4030026. ISSN 2079-9721. PMID 28933406. «See Table 1.». 
  2. ↑ Lim, Yvonne Xinyi; Ng, Yan Ling; Tam, James P.; Liu, Ding Xiang (2016-07-25). «Human Coronaviruses: A Review of Virus–Host Interactions». Diseases 4 (3): 26. doi:10.3390/diseases4030026. ISSN 2079-9721. PMID 28933406. «See Table 1.». 
  3. ↑ Woo, Patrick C. Y.; Huang, Yi; Lau, Susanna K. P.; Yuen, Kwok-Yung (2010-08-24). «Coronavirus Genomics and Bioinformatics Analysis». Viruses 2 (8): 1804–1820. doi:10.3390/v2081803. ISSN 1999-4915. PMID 21994708. «In all members of Betacoronavirus subgroup A, a haemagglutinin esterase (HE) gene, which encodes a glycoprotein with neuraminate O-acetyl-esterase activity and the active site FGDS, is present downstream to ORF1ab and upstream to S gene (Figure 1).». 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Lau, S. K. P.; Woo, P. C. Y.; Yip, C. C. Y.; Tse, H.; Tsoi, H.-w.; Cheng, V. C. C.; Lee, P.; Tang, B. S. F. και άλλοι. (2006). «Coronavirus HKU1 and Other Coronavirus Infections in Hong Kong». Journal of Clinical Microbiology 44 (6): 2063–71. doi:10.1128/JCM.02614-05. PMID 16757599. PMC 1489438. https://archive.org/details/sim_journal-of-clinical-microbiology_2006-06_44_6/page/2063. 
  5. ↑ Vabret, A.; Dina, J.; Gouarin, S.; Petitjean, J.; Corbet, S.; Freymuth, F. (2006). «Detection of the New Human Coronavirus HKU1: A Report of 6 Cases». Clinical Infectious Diseases 42 (5): 634–9. doi:10.1086/500136. PMID 16447108. 
  6. ↑ Woo, P. C. Y.; Lau, S. K. P.; Chu, C.-m.; Chan, K.-h.; Tsoi, H.-w.; Huang, Y.; Wong, B. H. L.; Poon, R. W. S. και άλλοι. (2004). «Characterization and Complete Genome Sequence of a Novel Coronavirus, Coronavirus HKU1, from Patients with Pneumonia». Journal of Virology 79 (2): 884–95. doi:10.1128/JVI.79.2.884-895.2005. PMID 15613317. 
  7. ↑ Sloots, T; McErlean, P; Speicher, D; Arden, K; Nissen, M; MacKay, I (2006). «Evidence of human coronavirus HKU1 and human bocavirus in Australian children». Journal of Clinical Virology 35 (1): 99–102. doi:10.1016/j.jcv.2005.09.008. PMID 16257260. 
  8. ↑ Esper, Frank; Weibel, Carla; Ferguson, David; Landry, Marie L.; Kahn, Jeffrey S. (2006). «Coronavirus HKU1 Infection in the United States». Emerging Infectious Diseases 12 (5): 775–9. doi:10.3201/eid1205.051316. PMID 16704837. PMC 3374449. http://www.medscape.com/viewarticle/529443_1. 
  9. ↑ Chang, Luan‐Yin; Chiang, Bor‐Luen; Kao, Chuan‐Liang; Wu, Mei‐Hwan; Chen, Pei‐Jer; Berkhout, Ben; Yang, Hui‐Ching; Huang, Li‐Min και άλλοι. (2006). «Lack of Association between Infection with a Novel Human Coronavirus (HCoV), HCoV‐NH, and Kawasaki Disease in Taiwan». The Journal of Infectious Diseases 193 (2): 283–6. doi:10.1086/498875. PMID 16362893. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανθρώπινος_κορονοϊός_HKU1&oldid=10238897"