Ανδριάντας Ιωάννη Βαρβάκη
Ανδριάντας Ιωάννη Βαρβάκη | |
---|---|
Ονομασία | Ανδριάντας Ιωάννη Βαρβάκη |
Δημιουργός | Λεωνίδας Δρόσης |
Έτος δημιουργίας | 1866 |
Είδος | μαρμάρινο άγαλμα |
Πόλη | Αθήνα |
Μουσείο | κήπος του Ζαππείου |
Σημειώσεις | κόστος: 85.000 δρχμ. |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο Ανδριάντας του Ιωάννη Βαρβάκη είναι έργο του Λεωνίδα Δρόση και βρίσκεται στο κήπο του Ζαππείου.
Η κατασκευή και η θέση του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βρίσκεται στη δυτική πλευρά της παρόδου, που οδηγεί από τη λεωφόρο Αμαλίας στο χώρο του Ζαππείου. Φιλοτεχνήθηκε από τον κλασικιστή γλύπτη και καθηγητή του Πολυτεχνείου Λεωνίδα Δρόση ύστερα από διαγωνισμό που είχε προκηρύξει η ελληνική κυβέρνηση, αντί του ποσού των 85.000 δραχμών το 1870. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1886. Άργησε να ολοκληρωθεί λόγω φόρτου παραγγελιών που είχε ο δημιουργός του. Στη θέση όπου βρίσκεται σήμερα μεταφέρθηκε το 1889, αλλά τα επίσημα αποκαλυπτήρια πραγματοποιήθηκαν με την ευκαιρία της μετακομιδής των οστών του Βαρβάκη από τη Ζάκυνθο το 1890.[1][2]
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: μέρος του κειμένου φαίνεται να είναι αντιγραφή από [1] Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Ο Βαρβάκης απεικονίζεται όρθιος πάνω σε υψηλό βάθρο Στο δεξί χέρι κρατάει τη διαθήκη του και έχει το αριστερό στη μέση. Η αντιθετική κίνηση του κορμού και η φορά των πτυχών του μανδύα πάνω από το σύγχρονο κουστούμι δημιουργούν μια σειρά από άξονες που συντελούν στην ισορροπία του συνόλου. Στη βάση υπάρχουν τέσσερις αλληγορικές μορφές : Ιστορία, Ελεύθερη Ελλάδα, Σκέψη, Ναυτιλία-αναφέρονται στην προσφορά του Βαρβάκη στον Αγώνα του 21 και στη δράση του ευεργέτη. Το βάθρο είναι στατικό και στηρίζει τον ανδριάντα. Ο ρόλος του είναι οπτικός, θέτωντας τον ανδρίαντα στη κατάλληλη θέση για καλύτερη θέαση, ενώ ταυτόχρονα συμβολίζει τη σχέση του Ιωάννη Βαρβάκειου με τον κόσμο.[1] Οι αλληγορικές μορφές έχουν τυπικά κλασικιστικά χαρακτηριστικά και μπαρόκ στοιχεία άλλοτε με έμφαση στις σχεδιαστικές λεπτομέρειες και άλλοτε στις καθαρά πλαστικές αξίες, πότε στην κίνηση και πότε στην στάση επισημαίνει ο Χρήσανθος Χρήστου.[2][3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ηλίας Μυκονιάτης, Νεοελληνική γλυπική, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1996, σελ.186
- ↑ 2,0 2,1 https://www.zappeion.gr/el/statues/383- Ιστοσελίδα του Ζαππείου Μεγάρου
- ↑ Χρύσανθος Χρήστου-Μυρτώ Κουμβακάλη-Αναστασιάδη, Νεοελληνική Γλυπτική 1800-1940,εκδ. Εμπορική Τράπεζας της Ελλάδας, Αθήνα, 1982, σελ.46
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ηλίας Μυκονιάτης, Νεοελληνική γλυπική, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1996
- Χρύσανθος Χρήστου-Μυρτώ Κουμβακάλη-Αναστασιάδη, Νεοελληνική Γλυπτική 1800-1940,εκδ. Εμπορική Τράπεζας της Ελλάδας, Αθήνα, 1982.