Ανάκτορο Καντριόργκ

Ανάκτορο Καντριόργκ
	Kadrioru loss
Είδος	κτήριο και ανάκτορο
Αρχιτεκτονική	μπαρόκ αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες	59°26′19″N 24°47′28″E
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος του Τάλιν
Τοποθεσία	Kadriorg Park και Kadriorg
Χώρα	Εσθονία
Έναρξη κατασκευής	1725
Ένοικοι	Kadriorg Art Museum
Ιδιοκτήτης	Πέτρος Α΄ της Ρωσίας
Διαχειριστής	Kadriorg Art Museum
Όροφοι	3
Αρχιτέκτονας	Niccolò Michetti
Χρηματοδότης	Πέτρος Α΄ της Ρωσίας
Προστασία	αρχιτεκτονικό μνημείο (από 1995) και ιστορικό μνημείο (από 1995)
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Το Ανάκτορο Καντριόργκ (εσθονικά: Kadrioru loss, γερμανικά: Schloss Katharinental) είναι ένα παλάτι μπαρόκ του 18ου αιώνα στο Καντριόργκ, κοντά στο Ταλίν, την πρωτεύουσα της Εσθονίας. Τόσο η εσθονική όσο και η γερμανική ονομασία του παλατιού σημαίνει "κοιλάδα της Αικατερίνης". Χτίστηκε το 1718–1725 σε σχέδια του Ιταλού αρχιτέκτονα Νικόλα Μικέτι από τους Γκαετάνο Κιαβέρι και Μιχαήλ Ζεμτσόφ. Η περίτεχνη κεντρική αίθουσα του παλατιού είναι ένα από τα πιο εξαίσια δείγματα μπαρόκ αρχιτεκτονικής, τόσο στην Εσθονία όσο και στη βόρεια Ευρώπη. Το παλάτι σήμερα στεγάζει το Μουσείο Τέχνης Καντριόργκ, ένα παράρτημα του Μουσείου Τέχνης της Εσθονίας, που παρουσιάζει ξένη τέχνη από τον 16ο έως τον 20ο αιώνα. Το κτίριο του παραρτήματος του μουσείου Kumu, που παρουσιάζει εσθονική τέχνη από τον 18ο αιώνα και μετά, βρίσκεται κοντά στο πάρκο Καντριόργκ.^[3]

Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επιτυχή πολιορκία του Ρέβαλ (παλιά ονομασία του Ταλίν) το 1710 κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Βόρειου Πολέμου, ο Μέγας Πέτρος, Τσάρος της Ρωσίας αγόρασε ένα μικρό αρχοντικό στο Λάκσμπεργκ (Lasnamäe) για τη σύζυγό του Αικατερίνη. Τα σχέδια για ένα μεγαλύτερο παλάτι στην περιοχή αναπτύχθηκαν αμέσως μετά και η κατασκευή ενός νέου παλατιού, στο σημερινό Καντριόργκ, ξεκίνησε στις 25 Ιουλίου 1718. Η κατασκευή του κεντρικού κτηρίου του παλατιού ολοκληρώθηκε το 1725. Ο Μέγας Πέτρος και η Αικατερίνη επισκέφτηκαν την ημιτελή κατοικία πολλές φορές, αλλά μετά το θάνατό του το 1725 η Αικατερίνη δεν έδειξε ενδιαφέρον για την παραθαλάσσια ιδιοκτησία. Η μεγάλη αίθουσα με τα αρχικά της Αικατερίνης και την πλούσια διακόσμηση (που αποδίδεται στον Χάινριχ φον Μπέργκεν) σώζεται, ενώ πολλοί άλλοι εσωτερικοί χώροι έχουν αλλοιωθεί.

Αποκατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το θάνατο του Μεγάλου Πέτρου, το παλάτι έλαβε ελάχιστη προσοχή από τη ρωσική βασιλική οικογένεια. Το επισκέπτονταν σποραδικά η αυτοκράτειρα Ελισάβετ και η Μεγάλη Αικατερίνη. Το 1828-1830 πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες εργασίες αποκατάστασης του ανακτόρου και του εδάφους. Μεταξύ 1741 και 1917, το παλάτι στέγασε επίσης τον πολιτικό κυβερνήτη του Κυβερνείου της Εσθονίας.^[4] Όταν η Εσθονία έγινε ανεξάρτητη χώρα το 1918, το παλάτι έγινε κρατική ιδιοκτησία. Για ένα διάστημα, μία από τις πτέρυγες στέγαζε το στούντιο του γλύπτη Αύγουστου Χάιζενμπεργκ, ενώ το παλάτι χρησιμοποιήθηκε για εκθέσεις τέχνης. Μεταξύ 1921 και 1928 το παλάτι στέγαζε το Μουσείο Τέχνης της Εσθονίας. Το 1929, σε σχέση με μια κρατική επίσκεψη του βασιλιά Γουσταύου Ε' της Σουηδίας, το παλάτι μετατράπηκε σε θερινή κατοικία του αρχηγού του κράτους της Εσθονίας.^[4] Το 1934, το παλάτι έγινε η επίσημη κατοικία του τότε αρχηγού του κράτους, Κωνσταντίνου Πατς ο οποίος ξεκίνησε εκτεταμένες και αμφιλεγόμενες εργασίες αποκατάστασης με στόχο να μετατρέψει το πάρκο και το παλάτι σε ιδιωτική ιδιοκτησία του. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Εσθονίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το παλάτι ήταν η κατοικία του πολιτικού κυβερνήτη της κατεχόμενης Εσθονίας, Καρλ Ζίγκμουντ Λίτζμαν. Μετά το 1944, κατά τη διάρκεια της σοβιετικής κατοχής της Εσθονίας, το παλάτι έγινε και πάλι ο κύριος χώρος για το Μουσείο Τέχνης της Εσθονίας, αν και τα κτίρια είχαν παραμεληθεί και μέχρι την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Εσθονίας το 1991, είχαν καταρρεύσει εντελώς. Εργασίες αποκατάστασης, με την υποστήριξη της κυβέρνησης της Σουηδίας, ξεκίνησε το 1991, και το παλάτι άνοιξε ξανά για το κοινό το 2000. Αποφασίστηκε επίσης ότι ένα νέο κτίριο θα δημιουργηθεί κοντά για το τμήμα του μουσείου αφιερωμένο στην εσθονική τέχνη.Το ανακαινισμένο παλάτι άνοιξε ξανά το καλοκαίρι του 2000, αλλά δεν λειτουργεί πλέον ως το κεντρικό κτίριο του μουσείου, αλλά ως παράρτημα που εκθέτει τη συλλογή ξένης τέχνης του μουσείου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 kadriorumuuseum.ekm.ee/ajalugu-ja-hoone/. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2022.
↑ ^2,0 ^2,1 Estonian National Registry of Cultural Monuments.
↑ «Kadriorg». www.inyourpocket.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.
↑ ^4,0 ^4,1 «Kadrioru kunstimuuseum - Palace and Its Story». web.archive.org. 21 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kadriorg Palace στο Wikimedia Commons

[7cf4de708b636df2c0976e491b00b91331aa7b48-1] 1,0 ^1,1 kadriorumuuseum.ekm.ee/ajalugu-ja-hoone/. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2022.

[0f6b92ade9907f2b9a21a8ae0ee3d3503654b69f-2] 2,0 ^2,1 Estonian National Registry of Cultural Monuments.

[3] «Kadriorg». www.inyourpocket.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.

[:0-4] 4,0 ^4,1 «Kadrioru kunstimuuseum - Palace and Its Story». web.archive.org. 21 Φεβρουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]