Αμεντέ Οζανφάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αμεντέ Οζανφάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Amédée Ozenfant (Γαλλικά)
Γέννηση15  Απριλίου 1886[1][2][3]
Σαιν-Κεντέν
Θάνατος4  Μαΐου 1966[1][2][4]
Κάννες
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
Αγγλικά
ΣπουδέςΑκαδημία ντε Λα Παλέτ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[7]
εικονογράφος[8]
θεωρητικός της τέχνης[7]
φωτογράφος[9]
ΕργοδότηςOzenfant School of Fine Arts
Académie Ozenfant
ΑντιπρόσωποςSociété des auteurs dans les arts graphiques et plastiques[10]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτική ιδεολογίαΚομμουνισμός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1933)[11]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αμεντέ Οζανφάν (γαλλ. Amédée Ozenfant, 15 Απριλίου 1886 – 4 Μαΐου 1966) ήταν Γάλλος κυβιστής ζωγράφος και συγγραφέας. Μαζί με τον Σαρλ-Εντουάρ Ζανερέ-Γκρι, ο οποίος έγινε αργότερα διάσημος με το ψευδώνυμο Λε Κορμπυζιέ, ίδρυσαν το καλλιτεχνικό κίνημα του πουρισμού.

Σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οζανφάν γεννήθηκε σε μια αστική οικογένεια στο Σαιν-Κεντέν και πήγε σε κολέγια των Δομινικανών στο Σαιν-Σεμπαστιέν.[12] Κατόπιν επέστρεψε στο Σαιν-Κεντέν και άρχισε να ζωγραφίζει ακουαρέλες και παστέλ.[12]

Το 1904 παρακολούθησε ένα μάθημα σχεδίου του Ζυλ-Αλεξάντρ Ντεγκράβ (Jules-Alexandre Patrouillard Degrave) στη Δημοτική Σχολή Σχεδίου Quentin Delatour στο Σαιν-Κεντέν[12] και το επόμενο έτος άρχισε σπουδές στις διακοσμητικές τέχνες στο Παρίσι, όπου είχε δασκάλους τον Μωρίς Πιλάρ Βερνέιγ (Maurice Pillard Verneuil, 1869-1942) και αργότερα τον Σαρλ Κοτέ.[12]

Το 1907 τον βρίσκουμε να σπουδάζει στην ιδιωτική σχολή τέχνης «Académie de La Palette» με δάσκαλο τον Ζακ-Εμίλ Μπλανς.[13] Εκεί γνωρίσθηκε και έγινε φίλος με τους συμφοιτητές του Ροζέ ντε Λα Φρενέ και Αντρέ Ντυνογιέ ντε Σεγκονζάκ.[12] Το 1908 άρχισε να εκθέτει έργα του στο Salon της Εθνικής Εταιρείας Καλών Τεχνών και δύο χρόνια αργότερα και στο Salon d'Automne.[13]

Συνεργασία με τον Κορμπυζιέ και ανάπτυξη του πουρισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

L'Esprit Nouveau, No. 1, Οκτώβριος 1920, Παρίσι. Διευθυντές οι Πωλ Ντερμέ και Μισέλ Σεφόρ, και αργότερα οι Σαρλ-Εντουάρ Ζανερέ (Λε Κορμπυζιέ) και Αμεντέ Οζανφάν.

Από το 1909 μέχρι το 1913 ο Οζανφάν ταξίδεψε στη Ρωσία, την Ιταλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία, ενώ παρακολούθησε επίσης διαλέξεις στο Collège de France στο Παρίσι. Το 1915, σε συνεργασία με τους Μαξ Ζακόμπ και Γκυγιώμ Απολλιναίρ, ο Οζανφάν ίδρυσε το περιοδικό L’Elan, το οποίο συνέτασσε μέχρι το 1916, και άρχισε να αναπτύσσει τη θεωρία του για τον πουρισμό.

Το 1917 γνώρισε τον Ελβετό αρχιτέκτονα και ζωγράφο Σαρλ-Εντουάρ Ζανερέ, μετέπειτα διάσημο ως Λε Κορμπυζιέ, και εξέθεσαν μαζί τα «δόγματα» του πουρισμού στο βιβλίο τους Après le cubisme (= «Μετά τον κυβισμό»). Η έκδοση αυτή συνέπεσε με την πρώτη πουριστική έκθεση, που έγινε στην Γκαλερί Τομά στο Παρίσι το 1917 με έργα του Οζανφάν και άλλων. Υπήρξε μια παραπέρα συνεργασία μεταξύ τους στο περιοδικό L'Esprit Nouveau, που εκδιδόταν από το 1920 έως το 1925.

Μια δεύτερη πουριστική έκθεση έλαβε χώρα, στην Γκαλερί Druet, στο Παρίσι, το έτος 1921. Το 1924 ο Οζανφάν ίδρυσε μαζί με τον Φερνάν Λεζέ την «Académie Moderne», μια ελεύθερη σχολή ζωγραφικής στο Παρίσι, όπου δίδασκαν οι ίδιοι μαζί με την Αλεξάνδρα Εκστέρ και τη Μαρί Λωρενσέν.[12] Το 1925 οι Οζανφάν και Λε Κορμπυζιέ συνέγραψαν το βιβλίο La Peinture moderne[14], ενώ το 1928 ο Οζανφάν δημοσίευσε το Art με θέμα τα θεμέλια της μοντέρνας τέχνης. Στο έργο του αυτό, αξιοσημείωτο για το ιδιαίτερο και αφοριστικό ύφος του, αναπτύσσει πλήρως τη θεωρία του για τον πουρισμό.

Τη μεταπολεμική περίοδο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου ο Οζανφάν κατέφυγε στις ΗΠΑ, όπου ίδρυσε την ομώνυμη «Ozenfant School of Fine Arts» στη Νέα Υόρκη, που λειτούργησε μέχρι το 1955. Το 1944 απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα και τα επόμενα χρόνια δίδαξε και έδωσε πολλές διαλέξεις σε όλη τη χώρα. Το 1955 επέστρεψε στη Γαλλία[12], όπου παρέμεινε το υπόλοιπο της ζωής του. Απεβίωσε στις Κάννες σε ηλικία 80 ετών.

Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ζωγραφικά έργα του Αμεντέ Οζανφάν βρίσκονται σε δημόσιες συλλογές σχεδόν σε όλο τον κόσμο: Μεταξύ των ιδρυμάτων που έχουν έργα του είναι το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης, το Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη, το Μουσείο Τέχνης της Χονολουλού, το Μουσείο Τέχνης της Βασιλείας (Ελβετία), το Μουσείο του Λούβρου, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Νέα Υόρκη), το Μουσείο Στούκι (Λοτζ Πολωνίας), η Εθνική Πινακοθήκη της Αυστραλίας, το Μουσείο Τέχνης της Φιλαδέλφειας, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο και η Πινακοθήκη Τέιτ στο Λονδίνο.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119855034. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Amédée Ozenfant». (Ολλανδικά) RKDartists. 61364.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Julien Amédée Joseph Alfred Ozenfant». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. 19800035/777/88039.
  4. ↑ «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00134447. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  5. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 4458. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119855034. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/15599. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. ↑ 9179. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  9. ↑ «Le bain des chevaux et plateau des laveuses, Perm». Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  10. ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 79028. Ανακτήθηκε στις 2  Νοεμβρίου 2019.
  11. ↑ www.leonore.archives-nationales.culture.gouv.fr/ui/notice/282295.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 Judi Freeman: το λήμμα «Ozenfant, Amédée» στο Grove Art Online. Retrieved 26 November 2012.
  13. ↑ 13,0 13,1 Cowling, Elizabeth και Mundy, Jennifer: On Classic Ground: Picasso, Léger, de Chirico and the New Classicism 1910-1930, εκδ. Tate Gallery, Λονδίνο 1990, σελ. 198, ISBN 1-854-37043-X
  14. ↑ Amédée Ozenfant, Charles-Édouard Jeanneret, La peinture moderne, Éditions G. Crès et Cie, 1925

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το λήμμα «Οζανφάν, Αμεδαίος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμ. 18, σελ. 583
  • William W. Braham: Modern Color / Modern Architecture, Aldershot 2002
  • Cowling, Elizabeth και Mundy, Jennifer: On Classic Ground: Picasso, Léger, de Chirico and the New Classicism 1910-1930, εκδ. Tate Gallery, Λονδίνο 1990, ISBN 1-854-37043-X
  • Judi Freeman: «Ozenfant, Amédée» στο Grove Art Online - Oxford Art Online, Oxford University Press. Retrieved 26 November 2012.
  • Los Angeles county museum of art: L'esprit nouveau [έκθεση, Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες, 29 Απριλίου έως 5 Αυγούστου 2001]: purism in Paris, 1918-1925, εκδ. Harry N. Abrams, Νέα Υόρκη 2001, ISBN 0-8109-6727-8
  • Floyd Ratcliff: Paul Signac and Color in Neo-Impressionism, including the first English edition of From Eugène Delacroix to Neo-Impressionism, Rockefeller University Press, Νέα Υόρκη 1992

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αμεντέ_Οζανφάν&oldid=10290773"