Αλοπρόνοια Σικίνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°40′33″N 25°08′35″E / 36.67583°N 25.14306°E / 36.67583; 25.14306

Αλοπρόνοια
Αλοπρόνοια is located in Greece
Αλοπρόνοια
Αλοπρόνοια
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
Περιφερειακή ΕνότηταΘήρας
ΔήμοςΣικίνου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΚυκλάδες
ΝομόςΚυκλάδων
Υψόμετρο20
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας84 010
Τηλ. κωδικός+22860

Η Αλοπρόνοια (παλαιότερη γραφή Αλοπρόνια, άλλη ονομασία Άνω Πρόνοια [2]) είναι οικισμός της Σικίνου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Σικίνου, της περιφερειακής ενότητας Θήρας, στην περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [3][4] Πριν το σχέδιο Καποδίστριας και το πρόγραμμα Καλλικράτης, ανήκε στην επαρχία Μήλου του νομού Κυκλάδων, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Νήσων Αιγαίου. [5][6]

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αλοπρόνοια είναι παράλιος οικισμός της νότιας Σικίνου. Είναι το λιμάνι του νησιού, στο μέσον σχεδόν της νότιας πλευράς του και στο νότιο άκρο του μοναδικού κεντρικού επαρχιακού δρόμου της Σικίνου, που την συνδέει με τη Χώρα και την Επισκοπή, σε μέσο σταθμικό υψόμετρο 20. Απέχει 4 χλμ. περίπου Ν. της Χώρας. [5][6][7]

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνιμος [8][9][10]
Έτος Πληθυσμός
1991 24
2001 95
2011 89
Πραγματικός (de facto) [5][6][3]
Έτος Πληθυσμός
1961
1971
1981 16
1991 36
2001 101
2011 86

Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο οικισμός αναγνωρίστηκε το 1940 και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Σικίνου του νομού Κυκλάδων. Εντάχθηκε διαδοχικά στους νομούς Χανίων (1941) και Αττικής & Βοιωτίας (1942), πριν υπαχθεί οριστικά στην επαρχία Μήλου του νομού Κυκλάδων. Το 1991 αποσπάστηκε από την επαρχία Μήλου και προσαρτήθηκε στην επαρχία Θήρας. [4]

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αλοπρόνοια είναι το λιμάνι της Σικίνου, που βλέπει αμφιθεατρικά προς τα νοτιοανατολικά. Εκτός από επιβατηγά πλοία, δένουν επίσης αλιευτικά και εκδρομικά σκάφη. Από εδώ ξεκινάνε οι περιηγήσεις με σκάφος που κάνουν τον γύρο του νησιού στα απρόσιτα από ξηράς σημεία του. Συνδέεται οδικά με την Χώρα και την Επισκοπή. Διαθέτει όμορφη παραλία και μικρή τουριστική υποδομή. [7]

Αξιοθέατα και διατηρητέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η βυζαντινή εκκλησία Παναγία της Συκιάς, βορειοδυτικά του οικισμού, με παραδοσιακό καμπαναριό και φθαρμένες τοιχογραφίες. Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο
  • Η βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου, δυτικά του οικισμού, από μονοπάτι που ξεκινάει από την Παναγία της Συκιάς
  • Η εκκλησία της Ανάληψης, στο νότιο τμήμα του οικισμού
  • Η πηγή Μποναμάς, στο δρόμο προς τη Χώρα
  • Η θέση «Πυργάρι», με εξαιρετική θέα στο Αιγαίο, βόρεια του οικισμού
  • Η παραλία του οικισμού, η μεγαλύτερη αμμώδης στο νησί
  • Οι παραλίες «Διαλισκάρι, «Άγιος Νικόλαος», «Άγιος Γεώργιος» και «Μάλτα», βορειοανατολικά του οικισμού
  • Οι παραλίες «Άγιος Παντελεήμονας», «Άγιος Ιωάννης», «Σαντοριναίικα» και «Καρά», νοτιοδυτκά του οικισμού

[7][11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σπυρίδων Βεργής: Αι Νήσοι Φολέγανδρος και Σίκινος φυσικογεωγραφικώς εξεταζόμεναι (διδακτορική διατριβή, Αθήνα 1973)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006 (ΠΛΜ)
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
  • Περιοδικό «Διακοπές», εκδ. Δ.Ο.Λ., 2010
  • eetaa.gr

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]