Αλεξάντρ Καμπανέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πήδηση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/07/2010.
Αλεξάντρ Καμπανέλ
Self Portrait (Alexandre Cabanel).jpg
Γέννηση 28  Σεπτεμβρίου 1823[1][2][3][4]
Μονπελιέ
Θάνατος 23  Ιανουαρίου 1889[5][6][3][4]
Παρίσι
Υπηκοότητα Γαλλία[7]
Σπουδές Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1840, 1845)
Ιδιότητα ζωγράφος και διδάσκων πανεπιστημίου
Είδος τέχνης έργο ιστορικής θεματολογίας, γυμνό, προσωπογραφία και ρωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματα ακαδημαϊσμός
Σημαντικά έργα Η γέννηση της Αφροδίτης, d:Q17490668 και Cleopatra Testing Poisons on Condemned Prisoners
Βραβεύσεις Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής και Βραβείο της Ρώμης
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αλεξάντρ Καμπανέλ (Alexandre Cabanel, 28 Σεπ 1823 - 23 Ιανουαρίου 1889) ήταν Γάλλος ζωγράφος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καμπανέλ γεννήθηκε στο Μονπελιέ του νομού Ερώ (Hérault). Ζωγράφισε ιστορικά, κλασικά και θρησκευτικά θέματα, στο ακαδημαϊκό στυλ. Ήταν επίσης γνωστός ως ζωγράφος πορτρέτων. Σύμφωνα με το Diccionario Enciclopedico Salvat, ο Καμπανέλ είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος της τέχνης pompier και ο Ναπολέων Γ΄ τον προτιμούσε ως προσωπικό του ζωγράφο.

Εισήλθε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Ο Καμπανέλ σπούδασε με τον Φρανσουά-Εντουάρ Πικό και εισήλθε στο Σαλόν του Παρισιού για πρώτη φορά το 1844 και κέρδισε την υποτροφία Prix de Rome το 1845 σε ηλικία είκοσι δύο ετών. Ο Καμπανέλ εκλέχτηκε μέλος του Ινστιτούτου το 1863 και διορίζεται καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών (École des Beaux-Arts) το ίδιο έτος.

Ήταν στενά συνδεδεμένος με το Σαλόν του Παρισιού: Εξελέγη τακτικά στην κριτική του επιτροπή και οι μαθητές του θα μπορούσαν να υπολογιστούν σε πάνω από 100. Μέσω αυτών ο Καμπανέλ έκανε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη της γενιάς του για το σχηματισμό του χαρακτήρα της Μπελ Επόκ στη γαλλική ζωγραφική. Η άρνησή του μαζί με τον Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερώ να επιτρέψει στον ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Εντουάρ Μανέ και άλλους ζωγράφους να εκθέσουν τα έργα τους στο Σαλόνι του 1863 οδήγησε στην ίδρυση του "Σαλονιού της άρνησης".

Ο πίνακάς του Η Γέννηση της Αφροδίτης [1] στο Μουσείο Ορσέ είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα ακαδημαϊσμού του 19ου αιώνα. Ο πίνακας αγοράστηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ'. Μαθητής του ήταν ο Έλληνας ζωγράφος Ιάκωβος Ρίζος (1849-1926).

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Κιγκινάτος δέχεται τους απεσταλμένους της Συγκλήτου, 1843, Μονπελιέ, Musée Fabre

  • Ο πεπτωκώς άγγελος, 1847, Μονπελιέ, Musée Fabre

  • Ο άγγελος του απογεύματος, 1848, Μονπελιέ, Musée Fabre

  • Ο θάνατος του Μωυσή, 1850, Μονπελιέ, Musée Fabre

  • Η γέννηση της Αφροδίτης, 1863, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ

  • Ο Οθέλλος αφηγείται τις περιπέτειές του

  • Πανδώρα, 1873, Βαλτιμόρη, Walters Art Museum

  • Φαίδρα, 1880, Μονπελιέ, Musée Fabre

  • Ρεβέκκα και Ελιέζερ, 1883

  • Η Κλεοπάτρα δοκιμάζει δηλητήρια στους θανατοποινίτες, 1887, Αμβέρσα, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten


Σύνδεσμοι σε καταλόγους καθιερωμένων όρων
  1. ↑ RKDartists. rkd.nl/explore/artists/14632. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ «Alexandre Cabanel». Comité des travaux historiques et scientifiques. 105710.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Alexandre Cabanel». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00029840. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ 4,0 4,1 SNAC. w67m09d9. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ (Γαλλικά) BNF authorities. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14970934h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ «Alexandre Cabanel». RKDartists. 14632.
  7. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλεξάντρ_Καμπανέλ&oldid=6450429"