Αλεξάντρ Καμπανέλ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αλεξάντρ Καμπανέλ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Alexandre Cabanel (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 28 Σεπτεμβρίου 1823[1][2][3][4][5] Μονπελιέ |
| Θάνατος | 23 Ιανουαρίου 1889[6][7][3][4][5] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | cemetery Saint-Lazare (Montpellier) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[8] |
| Σπουδές | Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού (1840, 1845) και Ακαδημία της Γαλλίας στη Ρώμη (1846, 1850) |
| Ιδιότητα | ζωγράφος και διδάσκων πανεπιστημίου |
| Κίνημα | ακαδημαϊσμός |
| Είδος τέχνης | έργο ιστορικής θεματολογίας, γυμνό, προσωπογραφία και ρωπογραφία |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | ακαδημαϊσμός |
| Σημαντικά έργα | Η γέννηση της Αφροδίτης, d:Q17490668 και Cleopatra Testing Poisons on Condemned Prisoners |
| Βραβεύσεις | Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής, Βραβείο της Ρώμης και Τάγμα του Αγίου Μιχαήλ |
 Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη | |
Ο Αλεξάντρ Καμπανέλ (Alexandre Cabanel, 28 Σεπ 1823 - 23 Ιανουαρίου 1889) ήταν Γάλλος ζωγράφος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Καμπανέλ γεννήθηκε στο Μονπελιέ του νομού Ερώ (Hérault). Ζωγράφισε ιστορικά, κλασικά και θρησκευτικά θέματα, στο ακαδημαϊκό στυλ. Ήταν επίσης γνωστός ως ζωγράφος πορτρέτων. Σύμφωνα με το Diccionario Enciclopedico Salvat, ο Καμπανέλ είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος της τέχνης pompier και ο Ναπολέων Γ΄ τον προτιμούσε ως προσωπικό του ζωγράφο.
Εισήλθε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Ο Καμπανέλ σπούδασε με τον Φρανσουά-Εντουάρ Πικό και εισήλθε στο Σαλόν του Παρισιού για πρώτη φορά το 1844 και κέρδισε την υποτροφία Prix de Rome το 1845 σε ηλικία είκοσι δύο ετών. Ο Καμπανέλ εκλέχτηκε μέλος του Ινστιτούτου το 1863 και διορίζεται καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών (École des Beaux-Arts) το ίδιο έτος.
Ήταν στενά συνδεδεμένος με το Σαλόν του Παρισιού: Εξελέγη τακτικά στην κριτική του επιτροπή και οι μαθητές του θα μπορούσαν να υπολογιστούν σε πάνω από 100. Μέσω αυτών ο Καμπανέλ έκανε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη της γενιάς του για το σχηματισμό του χαρακτήρα της Μπελ Επόκ στη γαλλική ζωγραφική. Η άρνησή του μαζί με τον Ουιλιάμ-Αντόλφ Μπουγκερώ να επιτρέψει στον ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Εντουάρ Μανέ και άλλους ζωγράφους να εκθέσουν τα έργα τους στο Σαλόνι του 1863 οδήγησε στην ίδρυση του "Σαλονιού της άρνησης".
Ο πίνακάς του Η Γέννηση της Αφροδίτης στο Μουσείο Ορσέ είναι ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα ακαδημαϊσμού του 19ου αιώνα. Ο πίνακας αγοράστηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ'. Μαθητής του ήταν ο Έλληνας ζωγράφος Ιάκωβος Ρίζος (1849-1926).
Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κιγκινάτος δέχεται τους απεσταλμένους της Συγκλήτου, 1843, Μονπελιέ, Musée Fabre
Ο πεπτωκώς άγγελος, 1847, Μονπελιέ, Musée Fabre
Ο άγγελος του απογεύματος, 1848, Μονπελιέ, Musée Fabre
Ο θάνατος του Μωυσή, 1850, Μονπελιέ, Musée Fabre
Η γέννηση της Αφροδίτης, 1863, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
Ο Οθέλλος αφηγείται τις περιπέτειές του
Πανδώρα, 1873, Βαλτιμόρη, Walters Art Museum
Φαίδρα, 1880, Μονπελιέ, Musée Fabre
Ρεβέκκα και Ελιέζερ, 1883
Η Κλεοπάτρα δοκιμάζει δηλητήρια στους θανατοποινίτες, 1887, Αμβέρσα, Koninklijk Museum voor Schone Kunsten
.jpg)
- ↑ RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /14632. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ «Alexandre Cabanel». Comité des travaux historiques et scientifiques. 105710.
- ↑ 3,0 3,1 «Alexandre Cabanel». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00029840. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) SNAC. w67m09d9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,0 5,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. cabanel-alexandre. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14970934h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Alexandre Cabanel». RKDartists. 14632.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016.
|
