Αλβσουίνδα
| Αλβσουίνδα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 558 Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. Κωνσταντινούπολη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αλβοΐνος[1] και Χλοθσίνδη |
Η Αλβσουίνδα, γερμ. Albsuinda (άκμασε μέσα 5ου αι.) από τον Οίκο των Γκαουζιδών ήταν κόρη του ηγεμόνα των Λομβαρδών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν το μόνο τέκνο του Αλβοΐνου ηγεμόνα των Λομβαρδών και της (1ης συζύγου του) Χλοθσίνδης των Μεροβιγγείων, κόρης του Χλωτάριου Α΄ βασιλιά των Φράγκων.
Ενώ ακόμη ήταν νέα, η Αλβσουίνδα έχασε τη μητέρα της λίγο πριν την τελική σύγκρουση το 567 με τους Γεπίδες στην Παννονία (σημερινή Ουγγαρία), στην οποία οι Γεπίδες καταστράφηκαν τελείως. Έπειτα από τη νίκη ο πατέρας της ξανανυμφεύτηκε, παίρνοντας ως 2η σύζυγο τη Ροζαμούνδη, κόρη του Κουνιμούνδου ηγεμόνα των Γεπιδών, που ο Αλβοΐνος είχε σκοτώσει προσωπικά στο πεδίο της μάχης.
Το 568 ο Αλβοΐνος άφησε την Παννονία με τον λαό του και εισέβαλε στη Ρωμαϊκή Ιταλία, την οποία είχε ανακτήσει ο Ιουστινιανός Α΄ από τους Οστρογότθους. Το ίδιο έτος η Ροζαμούνδη συγκατατέθηκε στη συνωμοσία, που σκότωσε τον Αλβοΐνο στη Βερόνα. Σύμφωνα με τον Παύλο τον Διάκονο, έπειτα από τη δολοφονία του πατέρα της, μεταφέρθηκε παιδί ακόμη στη Ρωμαϊκή Ραβέννα από τη Ροζαμούνδη και τον σφετεριστή Ελμίχη. Τη μετάφεραν εκεί, διότι ως τέκνο του Αλβοΐνου είχε σημαντική πολιτική αξία, μια και θα μπορούσε ο μέλλων σύζυγός της να απαιτήσει τη διαδοχή. Άλλος λόγος για την παρουσία της μαζί με τους φυγάδες ήταν ότι χρησιμοποιήθηκε για να μένει πιστή η φρουρά της Βερόνα στους φυγάδες, καθώς η φρουρά τους είχε ακολουθήσει στη Ραβέννα.
Σύντομα μετά την άφιξή τους στη Ραβέννα, η Ροζαμούνδη και ο Ελμίχης σκότωσε ο ένας τον άλλο. Έπειτα από αυτό, ο πιο υψηλός Ρωμαίος αξιωματούχος της Ιταλίας, ο πραιτωριανός έπαρχος Λογγίνος, την έστειλε στην Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, στον Ιουστίνο Β΄. Εκεί η Ρωμαϊκή διπλωματία σκέφθηκε να τη χρησιμοποιήσει ως πολιτικό εργαλείο για να επιβάλει στους Λομβαρδούς έναν υπέρ-των-Ρωμαίων βασιλιά, αλλά δεν αναφέρεται κάτι περισσότερο στις πηγές.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bognetti, Gian Piero. "S. Maria Foris Portas di Castelseprio e la Storia Religiosa dei Longobardi", L'età longobarda - II. Milan: Giuffrè, 1948 [1966], pp. 11 – 511.
- Bognetti, Gian Piero. "I rapporti etico-politici fra Oriente e Occidente dalsecolo V al secolo VIII", L'età longobarda - IV. Milan: Giuffrè, 1955 [1968], pp. 3 – 65.
- Christie, Neil. The Lombards: The Ancient Longobards. Oxford: Wiley-Blackwell, 1995 [1998], ISBN 0-631-21197-7.
- Jarnut, Jörg. Storia dei Longobardi. Turin: Einaudi, 1982 [1995], ISBN 88-06-13658-5.
- Martindale, John R. (ed.), Prosopography of the Later Roman Empire - Volume III: A.D. 527 – 641, Cambridge: Cambridge University Press, 1992, ISBN 978-0-521-20160-5.
- Martinelli Perelli, Liliana. "Albsinda o Albsuinda", Dizionario biografico delle donne lombarde: 568 – 1968. Rachele Farina (ed.). Milan: Baldini e Castoldi, 1995, p. 38. ISBN 978-88-8089-085-0.