Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλβέρτος Αλκιβιάδης του Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Αλβέρτος Αλκιβιάδης του Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Albrecht II Alcibiades von Brandenburg-Kulmbach (Γερμανικά)
Γέννηση28  Μαρτίου 1522[1][2]
Άνσμπαχ
Θάνατος8  Ιανουαρίου 1557[1][2]
Πφόρτσχαϊμ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΓονείςΚαζιμίρ του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και Σουζάνα της Βαυαρίας
ΑδέλφιαΜαρία του Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ
Κουνιγούνδη του Βρανδεμβούργου-Κούλμπαχ
ΣυγγενείςΓεώργιος Φρειδερίκος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ (πρωτοξάδερφος) και Σαβίνα της Βαυαρίας (θεία)
ΟικογένειαΟίκος του Χοεντσόλερν
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Αλβέρτος Αλκιβιάδης ο πολεμοχαρής, γερμ. Albrecht Alcibiades der kriegerische (28 Μαρτίου 1522 - 8 Ιανουαρίου 1557) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν ήταν μαργράβος του Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ (1527-1533).

Ήταν ο μόνος γιος του Καζιμίρ, μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Μπαϊρόιτ και της Σουζάνας των Βίττελσμπαχ, κόρης του Αλβέρτου Δ΄, δούκα της Βαυαρίας.

Γεννήθηκε στο Άνσμπαχ και όταν το 1527 απεβίωσε ο πατέρας του, ήταν 5 ετών. Κηδεμόνας αυτού ανέλαβε ο θείος του Γεώργιος, μαργράβος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ, ένας σφοδρός οπαδός του Προτεσταντισμού. Όταν ο Αλβέρτος Αλκιβιάδης ενηλικιώθηκε το 1541, έλαβε την πατρική κτήση του Μπαϊρόιτ· επειδή η πρωτεύουσα ήταν το Κούλμμπαχ, έμεινε γνωστός ως μαργράβος του Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ.

Η ανήσυχη και νευρική φύση του τον προόρισε για στρατιωτική σταδιοδρομία: αφού συγκέντρωσε μια μικρή ομάδα στρατιωτών, υποστήριξε τον Κάρολο Ε΄ των Αψβούργων της Γερμανίας στον πόλεμο εναντίον της Γαλλίας το 1543.

Το 1557 απεβίωσε στο Πφόρτσχαϊμ σε ηλικία 35 ετών, άγαμος και τον διαδέχθηκε ο εξάδελφός του Γεώργιος Φρειδερίκος.

  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Albert". Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 493–494. Endnote: See J. Voigt, Markgraf Albrecht Alcibiades von Brandenburg-Kulmbach (Berlin, 1852).