Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλί Μπονγκό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλί Μπεν Μπόνγκο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ali Bongo Ondimba (Γαλλικά)
Γέννηση9  Φεβρουαρίου 1959[1][2][3]
Μπραζαβίλ[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓκαμπόν
ΘρησκείαΙσλάμ[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Αγγλικά[6]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Παντεόν-Σορμπόν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
πολιτικός
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΔημοκρατικό Κόμμα της Γκαμπόν
Οικογένεια
ΣύζυγοςSylvia Bongo Ondimba (από 1989)
Inge Lynn Collins Bongo (1994–2015)[7]
ΤέκναNoureddin Bongo Valentin
ΓονείςΟμάρ Μπόνγκο και Patience Dabany
ΣυγγενείςΠασκαλίν Μπονγκό (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Γκαμπόν (2009–2023)[5]
Minister for Foreign Affairs (1989–1991)[5]
ΒραβεύσειςΜέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
honorary doctor of the Wuhan University (2018)[8]
Grand Cross of the National Order of Merit[5]
Ιστότοπος
www.presidentalibongo.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλί-Μπεν Μπονγκό Οντιμπά (Ali Bongo Ondimba, 1959-) είναι πολιτικός από την Γκαμπόν, ο 3ος πρόεδρος από το 2009 έως την ανατροπή του το 2023. Ανακηρύχθηκε νικητής των προεδρικών εκλογών του 2009 και ανέλαβε πρόεδρος στις 16 Οκτωβρίου 2009. Είναι γιος του προέδρου Ομάρ Μπονγκό και επίσης αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος της Γκαμπόν (PDG).[9] Νωρίτερα χρημάτισε υπουργός Εξωτερικών από το 1989 ως το 1991 και ως υπουργός Άμυνας από το 1999 ως το 2009.[10] Έπειτα από τις προεδρικές εκλογές του 2016, ο Μπονγκό επανεξελέγη για άλλη μία θητεία. Στις 30 Αυγούστου 2023, μετά τα αποτελέσματα των γενικών εκλογών, οι στρατιωτικές δυνάμεις τον ανέτρεψαν από την προεδρία με πραξικόπημα λόγω έλλειψης διαφάνειας στην εκλογική διαδικασία και δημιούργησαν μια χούντα με την ονομασία Επιτροπή για τη Μετάβαση και την Αποκατάσταση των Θεσμών.

Πρώτα χρόνια και πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Μπραζαβίλ ως Alain Bernard Bongo στις 9 Φεβρουαρίου του 1959.[11] Γιος του Αλμπέρ-Μπερνάρ (μετέπειτα Ομάρ) Μπονγκό και της Ζοζεφίν Καμά. Έχοντας συλληφθεί 18 μήνες πριν το γάμο του Αλμπέρ-Μπερνάρ, φημολογείται ευρέως ότι είναι θετός γιος του Μπονγκό,[12] ισχυρισμό τον οποίο ο ίδιος απορρίπτει.[13] Σπούδασε Νομικά και έγινε μέλος του PDG το 1981. Εξελέγη στην κεντρική επιτροπή του στο τρίτο έκτακτο συνέδριο, που έγινε τον Μάρτιο του 1983. Εν συνεχεία επιλέχθηκε από τον πατέρα του ως προσωπικός εκπρόσωπος στο κόμμα και το 1984 έγινε μέλος του πολιτικού γραφείου. Έπειτα εξελέγη στο πολιτικό γραφείο στο τακτικό συνέδριο του Σεπτεμβρίου του 1986.[14]

Την περίοδο από το 1987 ως το 1989 ο Μπονγκό ήταν ανώτερος προσωπικός απεσταλμένος του Ανώτατου Αντιπροσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας.[11] Διορίστηκε από τον πατέρα του ως υπουργός εξωτερικών το 1989,[11][15] στη θέση του Μαρτέν Μπονγκό.[15] Θεωρούνταν εκσυγχρονιστής στους κόλπους του PDG κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1990.[13][16] Κατά τις πρώτες πολυκομματικές βουλευτικές εκλογές, το 1990 εξελέγη βουλευτής με το PDG στην επαρχία Οτ-Ογκοουέ (Haut-Ogooué).[11] Το 1991 με συνταγματική τροποποίηση θεσπίστηκαν ως κατώτερο όριο ηλικίας για τους υπουργούς τα 35 έτη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση του Αλί Μπεν από την κυβέρνηση.[13]

Μετά την αποχώρησή του από την κυβέρνηση κατέλαβε τη βουλευτική του έδρα το 1991.[14] Το Φεβρουάριο του 1992[17] he οργάνωσε μια επίσκεψη του Αμερικανού τραγουδιστή της ποπ Μάικλ Τζάκσον στην Γκαμπόν.[18]

Ο Μπονγκό έγινε πρόεδρος του Ανώτερου Συμβουλίου Ισλαμικών Ζητημάτων της Γκαμπόν (Conseil supérieur des affaires islamiques du Gabon, CSAIG) το 1996. Στις βουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν το Δεκέμβριο του 1996, επανεξελέγη με το PDG στην ίδια επαρχία.[11] Ανέλαβε υπουργός Άμυνας στις 25 Ιανουαρίου του 1999.[19]

Κατάφερε να επανεκλεγεί στις βουλευτικές εκλογές του 2001 με το ίδιο κόμμα και πάντα στην ίδια επαρχία.[11] Κατά το 8ο τακτικό συνέδριο του PDG τον Ιούλιο του 2003 εξελέγη στο αξίωμα του αντιπροέδρου του PDG.[14] Εργάστηκε στο πλευρό του πατέρα του ως συντονιστής για τη νεολαία και διηύθυνε την προεκλογική εκστρατεία για την επανεκλογή του στις προεδρικές εκλογές του 2005.[20] Έπειτα από εκείνες τις εκλογές, στις οποίες ο πατέρας Μπονγκό επανεξελέγη, ο Μπονγκό ο νεότερος έγινε υπουργός προεδρίας στις 21 Ιανουαρίου του 2006, διατηρώντας παράλληλα το χαρτοφυλάκιο της άμυνας.[19]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2006 επανεξελέγη βουλευτής στην Οτ-Ογκοουέ.[21] Διατήρησε το αξίωμα του υπουργού προεδρίας επί θεμάτων άμυνας και μετά τις βουλευτικές εκλογές, ωστόσο υποβιβάστηκε σε απλό υπουργό στις 28 Δεκεμβρίου του 2007.[19][22] Επανεξελέγη αντιπρόεδρος στο τακτικό συνέδριο του PDG τον Σεπτέμβριο του 2008.[14]

Διαδοχή του Ομάρ Μπονγκό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ομάρ Μπονγκό πέθανε σε νοσοκομείο της Ισπανίας στις 8 Ιουνίου του 2009. Ο Αλί Μπονγκό σε τηλεοπτική του εμφάνιση ζήτησε ηρεμία και αυτοσυγκράτηση, με σκοπό να διαφυλαχθεί η ενότητα και η ειρήνη.[23]

Έπειτα από το θάνατο του πατέρα του, ο Αλί εθεωρείτο ο πιο πιθανός διάδοχος, καθώς είχε διοριστεί από τον αποβιώσαντα πρόεδρο σε πολλά αξιώματα.[24][25] Ωστόσο, μερίδα του Τύπου προέβλεψε έναν δύσκολο προεκλογικό αγώνα, καθώς σοβεί αντιπαλότητα ανάμεσα στον Αλί Μπονγκό και στην αδερφή του, Πασκαλίν, η οποία ήταν διευθύντρια του προεδρικού γραφείου. Ο Τύπος αμφισβήτησε επίσης την αποδοχή του στους κόλπους του PDG, ισχυριζόμενοι ότι ο Μπονγκό θεωρείται από πολλούς "ένα κακομαθημένο παιδί, γεννημένο στο Κονγκό-Μπραζαβίλ, μεγαλωμένο στη Γαλλία, που δύσκολα μπορεί να μιλήσει σε ιθαγενείς γλώσσες και με την εμφάνιση ενός αστέρα της χιπ χοπ".[26]

Προεδρικές εκλογές 2009

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τις προεδρικές εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν στις 30 Αυγούστου του 2009, ο Μπονγκό ήταν ένας από τους υποψηφίους για το αξίωμα με το PDG.[27] Η υποψηφιότητα του πολιτικού εγκρίθηκε σε έκτακτο συνέδριο του κόμματος στις 19 Ιουλίου. Ο Μπονγκό υποσχέθηκε σε ομιλία του στο συνέδριο ότι αν εκλεγόταν πρόεδρος θα καταπολεμήσει τη διαφθορά και θα φέρει μεγαλύτερη ανάπτυξη.[28]

Παρά το γεγονός ότι κατήλθε ως υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, ο Μπονγκό παρέμεινε υπουργός άμυνας στην κυβέρνηση που διορίστηκε στις 22 Ιουλίου του 2009.[29] Η προσωρινή πρόεδρος, Ροζ Φρανσίν Ρογκομπέ ζήτησε αυτοσυγκράτηση και από τους υποψηφίους να είναι "άξιοι" των ψήφων που θα λάμβαναν.[30] Η αντιπολίτευση αντέδρασε σθεναρά στο γεγονός ότι συμπεριλήφθηκε στην κυβέρνηση ο Μπονγκό ως υπουργός. Τελικά, η προσωρινή πρόεδρος Ρογκομπέ διόρισε νέο υπουργό άμυνας το Ζαν-Φρανσουά Ντονγκού. Η προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε επίσημα στις 15 Αυγούστου του 2009.[31]

Στις 3 Σεπτεμβρίου 2009 ανακοινώθηκε ότι νικητής των εκλογών ήταν ο Μπονγκό, με 41,73% των ψήφων έναντι 25,88% για τον πρώην υπουργό εξωτερικών (2005-2009) Αντρέ Μπα Ομπάμε και 25,22% για τον αντιπολιτευόμενο ριζοσπάστη Πιερ Μαμπουντού.[32] Οι οπαδοί της αντιπολίτευσης προκάλεσαν βίαια επεισόδια, πυρπολώντας μεταξύ άλλων το γαλλικό προξενείο στην Πορ Ζαντίλ και αμφισβητώντας το αποτέλεσμα, ενώ ο ίδιος ο Μπονγκό σε ομιλία του δεσμεύτηκε να είναι "ο πρόεδρος όλων των πολιτών της Γκαμπόν".[33] Ορκίστηκε στις 16 Οκτωβρίου του 2009.[34]

Το 2012 ξέσπασαν συγκρούσεις ανάμεσα σε υποστηρικτές του πολιτικού της αντιπολίτευσης Αντρέ Εμπά Ομπαμέ και στην αστυνομία στη Λιμπρεβίλ.[35]

Προεδρικές εκλογές 2016

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπονγκό επανεξελέγη στις εκλογές που έγιναν τον Αύγουστο του 2016. Ο Μπονγκό έλαβε 49,8% των ψήφων έναντι 48,2 για το αντίπαλό του, Ζαν Πινγκ. Περισσότερες από 1.100 συλλήψεις και μετεκλογική βία με τουλάχιστον 3 νεκρούς ακολούθησαν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. [36]

Ασθένεια και απόπειρα πραξικοπήματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Οκτωβρίου 2018 ο Μπονγκό εισήχθη σε νοσοκομείο του Ριάντ και η ασθένειά του δεν έγινε γνωστή. Στις 29 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς μεταφέρθηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Ραμπάτ για να συνεχίσει τη θεραπεία του.[37] Στις 9 Δεκεμβρίου 2018 έγινε γνωστό από τον αντιπρόεδρο Πιερ Κλαβέρ Μακανγκά Μουσαβού ότι ο Μπονγκό είχε υποστεί ένα εγκεφαλικό επεισόδιο κατά την παραμονή του στο Ριάντ και μετά τη νοσηλεία του στο Ραμπάτ μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κατοικία της μαροκινής πρωτεύουσας για ανάρρωση.[38] Ο πρόεδρος Μπονγκό δεν πραγματοποίησε καμία δημόσια εμφάνιση από τις 24 Οκτωβρίου 2018, πυροδοτώντας αμφιβολίες για το αν ζούσε ή όχι.[39] Την Πρωτοχρονιά του 2019 ο πρόεδρος Μπονγκό πραγματοποίησε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση με διάγγελμα που μαγνητοσκοπήθηκε και προβλήθηκε στα κοινωνικά δίκτυα, διαψεύδοντας τις φημολογίες περί θανάτου του.[40]

Στις 7 Ιανουαρίου 2019 στρατιώτες της Γκαμπόν επιχείρησαν αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος. Η κυβέρνηση ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας και κατά την απόπειρα σκοτώθηκαν 2 άτομα.[41][42]

Εκλογές 2023 και ανατροπή σε πραξικόπημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Αυγούστου 2023, έπειτα από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από τις γενικές εκλογές του 2023, στις οποίες νικητής ανακηρύχθηκε ο πρόεδρος με ποσοστό 64%, ο στρατός ανέτρεψε τον Αλί Μπονγκό σε πραξικόπημα λόγω της έλλειψης διαφάνειας στην εκλογική διαδικασία. Συστάθηκε μια χούντα, η οποία ονομάστηκε Επιτροπή για τη Μετάβαση και την Αποκατάσταση των Θεσμών.[43]

Οικογένεια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλί παντρεύτηκε τη Σίλβια Άζμα Βαλεντίν, κόρη του Εντουάρ Βαλεντίν. Η σύζυγός του εργάζεται ως γραμματέας του προεδρικού γραφείου,[44] και ο Εντουάρ είναι Chargé des affaires sociales στην Εργατική Συνομοσπονδία της Γκαμπόν (Confédération patronale gabonaise, CPG).[45][46] Έχει τρία παιδιά, μία κόρη και δύο γιους.[46]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6d23stn. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. bongo-ondimba-ali-ben. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Roglo. p=ali;n=bongo+ondimba.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1064903207. Ανακτήθηκε στις 14  Αυγούστου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 www.bbc.com/afrique/region-66656270.
  6. ↑ www.reuters.com/world/africa/gabon-military-coup-may-end-ali-bongos-long-running-ruling-dynasty-2023-08-30/. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2023.
  7. ↑ web.archive.org/web/20201128233132/https://edaily.co.ke/entertainment/gabon-co-first-lady-files-for-divorce-102082/entertainment-top-stories/. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2023.
  8. ↑ (Κινεζικά) Ministry of Education of the People's Republic of China. www.moe.gov.cn/s78/A22/xwb_left/moe_829/201901/t20190122_367613.html. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2019.
  9. ↑ Αντιπρόεδροι του PDG Αρχειοθετήθηκε 2009-03-06 στο Wayback Machine., ιστότοπος του PDG (Γαλλικά)
  10. ↑ "Bongo's son to be Gabon candidate in August poll", AFP, 16 Ιουλίου 2009.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 "BONGO Ali", GABON: LES HOMMES DE POUVOIR N°4, Africa Intelligence, 5 Μαρτίου 2002 (Γαλλικά).
  12. ↑ Tous Ensemble Bloquons l'imposteur Αρχειοθετήθηκε 2009-07-31 στο Wayback Machine. Anti-Ali election site
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 Philippe Bernard, "Ali Ben Bongo, Monsieur Fils", Le Monde, 17 Ιουνίου 2009 (Γαλλικά).
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 "Gabon: Le PDG explique le choix du candidat Ali Bongo Ondimba (Encadré)" Αρχειοθετήθηκε 2009-07-22 στο Wayback Machine., Gabonews, 19 Ιουλίου 2009 (Γαλλικά).
  15. ↑ 15,0 15,1 James Franklin Barnes, Gabon: Beyond the Colonial Legacy (1992), σελ. 57.
  16. ↑ David E. Gardinier, "Gabon: Limited Reform and Regime Survival", Political Reform in Francophone Africa (1997), ed. Clark and Gardinier, Westview Press, σελ. 153.
  17. ↑ "A CROWNING GLORY FOR MICHAEL JACKSON", Philadelphia Inquirer, 13 Φεβρουαρίου 1992, σελ. D02.
  18. ↑ "Africans mourn Jackson, but not without criticism", AFP, 26 Ιουνίου 2009.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Κατάλογος κυβερνήσεων της Γκαμπόν Αρχειοθετήθηκε 2008-11-21 στο Wayback Machine., IZF.net (Γαλλικά).
  20. ↑ "L'etat-major du candidat Bongo Ondimba désormais connu" Αρχειοθετήθηκε 2011-07-16 στο Wayback Machine., L'Union (bdpgabon.org), 13 Οκτωβρίου 2005 (Γαλλικά).
  21. ↑ "Liste des Députés par Circonscription" Αρχειοθετήθηκε 2009-04-03 στο Wayback Machine., ιστότοπος της Εθνοσυνέλευσης της Γκαμπόν (προσπελάστηκε στις 5 Ιανουαρίου του 2009) (Γαλλικά).
  22. ↑ "Gabon : Le président Omar Bongo Ondimba remanie son gouvernement" Αρχειοθετήθηκε 2009-05-27 στο Wayback Machine., Infosplusgabon, 29 Δεκεμβρίου 2007 (Γαλλικά).
  23. ↑ "Bongo's son appeals for calm as country goes into mourning" Αρχειοθετήθηκε 2019-01-08 στο Wayback Machine., Radio France Internationale, 9 Ιουνίου 2009.
  24. ↑ Gabon denies Omar Bongo's death BBC
  25. ↑ Bongo son set for Gabon candidacy BBC
  26. ↑ «Gabon: Ali Bongo - The Gabonese Karim Wade?». L'Observateur Paalga (Burkina Faso) (Γαλλικά). [νεκρός σύνδεσμος]
  27. ↑ "Gabon: Dix candidats dont une femme pour la candidature du PDG à la prochaine présidentielle" Αρχειοθετήθηκε 2009-07-08 στο Wayback Machine., Gabonews, 5 Ιουλίου 2009 (Γαλλικά).
  28. ↑ "Ali Bongo Ondimba: I commit myself before you" (IOL)
  29. ↑ "Gabon: Un nouveau Gouvernement à une quarantaine de jours de la présidentielle anticipée" Αρχειοθετήθηκε 2009-07-26 στο Wayback Machine., Gabonews, 23 Ιουλίου 2009 (Γαλλικά).
  30. ↑ "Gabon: URGENT / Présidentielle 2009 / Rose Francine Rogombé aux 23 candidats « Soyez dignes des voix qui se porteront sur vous »" Αρχειοθετήθηκε 2009-08-16 στο Wayback Machine., Gabonews, 14 Αυγούστου 2009 (Γαλλικά).
  31. ↑ "Gabon: Jean François Ndongou, Ministre de l’Intérieur assure l'intérim du ministre de la Défense" Αρχειοθετήθηκε 2009-08-16 στο Wayback Machine., Gabonews, 15 Αυγούστου 2009 (Γαλλικά).
  32. ↑ Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Γκαμπόν: Νικητής των προεδρικών εκλογών ο Αλί Μπονγκό, 3 Σεπτεμβρίου 2009.
  33. ↑ Εξπρές[νεκρός σύνδεσμος], 3-9-2009.
  34. ↑ Γκαμπόν|: Ορκίστηκε νέος πρόεδρος ο Αλι Μπονγκό Οντίμπα[νεκρός σύνδεσμος], ΙKypros.com, 16 Οκτωβρίου 2009.
  35. ↑ «Ten injured in clashes between Gabon opposition, police». Radio Netherlands Worldwide. 15 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. https://web.archive.org/web/20140407074304/http://www.rnw.nl/africa/bulletin/ten-injured-clashes-between-gabon-opposition-police. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  36. ↑ Πάνω από 1.100 συλλήψεις σε δύο μέρες μετεκλογικών ταραχών στη Γκαμπόν Αρχειοθετήθηκε 2016-09-04 στο Wayback Machine., skai.gr, 2 Σεπτεμβρίου 2016.
  37. ↑ AfricaNews (5 Δεκεμβρίου 2018). «Top govt officials visit 'recovering' Gabon president in Morocco». Africanews. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  38. ↑ «Gabon's Ali Bongo suffered a stroke, says vice-president». businesslive.co.za. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  39. ↑ adekunle (10 Δεκεμβρίου 2018). «President Ali Bongo of Gabon down with stroke». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2019. 
  40. ↑ AfricaNews (1 Ιανουαρίου 2019). «'I am now fine': Ali Bongo tells Gabonese in New Year message». Africanews. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2019. 
  41. ↑ «Gabon's government quashes coup attempt, killing 2, officials say». CBC News. Associated Press. 7 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2019. 
  42. ↑ Rupiya, Martin R. «Three reasons why the Gabon coup failed». Mail & Guardian. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2019. 
  43. ↑ Diekhans, Antje. «Nach Präsidentschaftswahl: Militär stürzt Regierung in Gabun». tagesschau.de (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2023. 
  44. ↑ Mélange des genres
  45. ↑ Edouard Valentin (Assurances) Αρχειοθετήθηκε 2012-02-26 στο Wayback Machine. Infoplusgabon
  46. ↑ 46,0 46,1 "Ali Bongo Ondimba : Biographie officielle" Αρχειοθετήθηκε 2012-02-26 στο Wayback Machine., Gaboneco, 9 Αυγούστου 2009.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλί_Μπονγκό&oldid=10367500"