Αλέξανδρος Διάκος
| Αλέξανδρος Διάκος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1911 Χάλκη Δωδεκανήσου |
| Θάνατος | 1 Νοεμβρίου 1940 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Υπολοχαγός/Ελληνικός Στρατός |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνοϊταλικός πόλεμος |
Ο υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος (1911 - 1 Νοεμβρίου 1940) ήταν ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς που έπεσε μαχόμενος στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο, και συγκεκριμένα έπεσε στα χέρια του στρατιώτη Μιχάλη Μαλαμά την 1η Νοεμβρίου 1940 στην Πίνδο στην τοποθεσία Τσούκα Φούρκας. Η προτομή του αξιωματικού βρίσκεται στην είσοδο της Σαμαρίνας και κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου κατατίθεται στεφάνι για τη μνήμη του όπως επίσης και στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία Φούρκας όπου κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου κατά τους εορτασμούς για τη Γυναίκα της Πίνδου γίνεται στέψη προτομών του Σ/χη Κωνσταντίνου Δαβάκη και Υ/γου Αλεξάνδρου Διάκου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Χάλκη στα Δωδεκάνησα, ένα νησί κοντά στη Ρόδο, το 1911, που τότε ήταν υπό Ιταλική κατοχή, αλλά είχε καταγωγή από τη Μάνη. Υπήρξε μαθητής του Βενετόκλειου Γυμνασίου Ρόδου και ποδοσφαιριστής του Δωριέα απο το έτος 1926. Ο Αλέξανδρος Διάκος αγωνιζόταν στην επίθεση. Στα 1921 εντάσσεται στη Ρόδο στην πρώτη Ελληνική προσκοπική ομάδα της Δωδεκανήσου που ίδρυσε μυστικά από τις αρχές ο δικηγόρος Γ. Γεωργιάδης και συμμετείχε ενεργά. Η προσκοπική ομάδα διαλύθηκε αργότερα από τους Ιταλούς για την εθνική της δράση. Το 1929 φεύγει στην Αθήνα και φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων μέχρι το 1934 που αποφοίτησε και εντάχτηκε στον Ελληνικό στρατό. Σύμφωνα με την αναφορά του Ταγματάρχη Καραβιά[1] ο λόχος δέχτηκε επίθεση από πολλαπλάσιες Ιταλικές δυνάμεις Αλπινιστών ο Διάκος στεκόταν όρθιος κραυγάζοντας και δίνοντας εντολές για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του, κατάφερε να ανασυντάξει τον λόχο του και να αντεπιτεθεί στους Ιταλούς κάνοντας έφοδο, για την ανακατάληψη του υψώματος, και μπαίνοντας πρώτος στη μάχη, ριπή πολυβόλου τον φόνευσε. Στο σημείο που έγινε η μάχη έχει στηθεί ανδριάντας του.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιστορία του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου ,Στρατηγού Αλεξάνδρου Εδιπίδου.
- Εφημερίδα Καθημερινή, φύλλο Κυριακής 21 Νοεμβρίου 1999
- 28η Οκτωβρίου 1940 - Αφιέρωμα, Νίκος Νικολάου - Αντώνης Αγγελής
- Ελληνικός Προσκοπισμός 1910-1935, Νίκος Κουρκουρής, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εφημερίδα Καθημερινή, φύλλο Κυριακής 21 Νοεμβρίου 1999