Αλέξανδρος Δεληγιαννίδης
| Αλέξανδρος Δεληγιαννίδης | |
|---|---|
 Ο Αλέκος Δεληγιαννίδης | |
| Βουλευτής Πιερίας | |
| Περίοδος 1956 – 1961 | |
| Βουλευτής Πιερίας | |
| Περίοδος 1961 – 1963 | |
| Βουλευτής Πιερίας | |
| Περίοδος 1963 – 1964 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 23 Νοεμβρίου 1914, Φάτσα, Πόντος |
| Θάνατος | 12 Απριλίου 1969 (54 ετών) Θεσσαλονίκη |
| Εθνότητα | ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Πολιτικό κόμμα | ΕΡΕ |
| Σπουδές | Οδοντιατρική Σχολή ΕΚΠΑ |
| Επάγγελμα | Οδοντίατρος |
Ο Αλέξανδρος Δεληγιαννίδης (Φάτσα Πόντου, 23 Νοεμβρίου[1] 1914 - Θεσσαλονίκη, 12 Απριλίου 1969[2]) ήταν Έλληνας οδοντίατρος και πολιτικός, που υπηρέτησε ως βουλευτής Πιερίας με την ΕΡΕ από το 1956 ως το 1964.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οικογένειά του (ο πατέρας του ονομαζόταν Νικόλαος και η μητέρα του Άννα Σιονακίδου) εγκαταστάθηκε στην Κατερίνη μετά το 1923. Σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών (αποφοιτήσας το 1939) και μετά τη στρατιωτική του θητεία (υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στην Ήπειρο) άσκησε το επάγγελμα του οδοντιάτρου. Εξελέγη ταμίας στο πρώτο Δ.Σ. του Οδοντιατρικού Συλλόγου Κατερίνης, στον οποίο υπηρέτησε λίγο αργότερα και ως πρόεδρος.[3] Εξελέγη για πρώτη φορά με την ΕΡΕ στις εκλογές του 1956. Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1958 και του 1961, όπως και στις εκλογές του 1963. Στις τελευταίες εκλογές συγκέντρωσε 4.360 ψήφους (με ΕΡΕ-Κ.Π.) και εξελέγη βουλευτής[4]. Στις εκλογές του 1964 δεν κατάφερε να επανεκλεγεί, καθώς περιορίστηκε στις 3.450 ψήφους.
Κατά τα πρώτα χρόνια της χούντας αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας (λόγω καρκίνου) και υποβλήθηκε σε εγχείρηση στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός". Απεβίωσε στη Θεσσαλονίκη το Μέγα Σάββατο του 1969 και κηδεύτηκε ανήμερα του Πάσχα στην Ευαγγελική Εκκλησία της συμπρωτεύουσας[5]. Ήταν παντρεμένος με τη Σοφία Αθανασιάδη, με καταγωγή από τα Λακκώματα Καστοριάς και απέκτησαν 1 κόρη και 3 εγγόνια.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ελληνικόν who is who, 1965, σελ. 128.
- ↑ Αντώνης Κάλφας και Πάρις Παπαγεωργίου, "Ο Συνοικισμός Ευαγγελικών της Κατερίνης (1923-2000)", Κατερίνη 2001, σελ. 81.
- ↑ Οδοντιατρικός Σύλλογος Κατερίνης Αρχειοθετήθηκε 2013-07-22 στο Wayback Machine., ανάκτηση 17-7-2013.
- ↑ Νέα Εποχή, 9/11/1963 (μέσω ΓΑΚ ν. Πιερίας)
- ↑ "Νέα Εποχή", φ, 19/4/1969, σελ. 1 (μέσω ΓΑΚ Αρχεία Ν. Πιερίας).
- ↑ Μενέλαος Τερζόπουλος, Συναντηθήκαμε..., Οι απόφοιτοι του Γυμνασίου Κατερίνης 1923-1970. εκδόσεις Μάτι 2013, σελ. 282, ISBN 978-960-6692-79-6