Αιμάρ του Λουζινιάν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αιμάρ του Βαλάνς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1228 |
| Θάνατος | 4 Δεκεμβρίου 1260[1] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[2][1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος (από 1260)[1] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ούγος Ι΄ του Λουζινιάν[3] και Ισαβέλλα της Ανγκουλέμ[3] |
| Αδέλφια | Γουλιέλμος του Βαλάνς Ούγος ΙΑ΄ του Λουζινιάν Guy de Lusignan Isabella of Lusignan Alice de Lusignan, Countess of Surrey Ισαβέλλα της Αγγλίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Επίσκοπος του Γουίντσεστερ (1250–1260) |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Αιμάρ του Λουζινιάν, γαλλ. Aymar de Lusignan (π. 1222 - 4 Δεκεμβρίου 1260) από τον Οίκο των Λουζινιάν ήταν επίσκοπος του Γουίντσεστερ π. το 1250.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ούγου Ι΄ κυρίου του Λουζινιάν & ως Ε΄ κόμη του Λα Μαρς και της Ισαβέλλας των Ταϊλεφέρ, κόρης του Αϋμέρ κόμη του Ανγκουλέμ. Η Ισαβέλλα ήταν χήρα του Ιωάννη της Αγγλίας και μητέρα του Ερρίκου Γ΄. Μικρότεροι αδελφοί τού Αϋμέρ ήταν ο Γκυ, ο Γοδεφρείδος και ο Γουλιέλμος.
Ο Αϋμέρ και τα αδέλφια του έφθασαν στην Αγγλία το 1247 με σκοπό μία καλή θέση στην Αυλή του ετεροθαλούς αδελφού τους Ερρίκου Γ΄. Πράγματι ο Αϋμέρ έγινε διοικητής (prebent) της επισκοπής του Λονδίνου. Το 1250 ο βασιλιάς πίεσε τα μέλη του Συλλόγου του καθεδρικού του Γουίντσεστερ και εξέλεξαν τον Αϋμέρ ως επίσκοπο, αν και ήταν απαίδευτος, αδαής της Αγγλικής γλώσσας και τελείως κοσμικός στον τρόπο ζωής του. Ο κόσμος συγκέντρωσε τη δυσαρέσκεια προς τους ξένους ευνοούμενους στο πρόσωπό του. Το επόμενο έτος ο πάπας Ιννοκέντιος Δ΄ επικύρωση την εκλογή.
Το 1258 στη Συνέλευση της Οξφόρδης αυτός και οι αδελφοί του απέρριψαν τις προτάσεις των βαρόνων. Τότε οι βαρόνοι τον πολιόρκησαν στο κάστρο Γουόλζυ και όταν παραδόθηκε, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το βασίλειο. Δεν είχε προλάβει να χειροτονηθεί. Το επόμενο έτος ο Σύλλογος του καθεδρικού έκανε νέα εκλογή. Όμως ο Αϋμέρ κέρδισε την εκτίμηση του πάπα Αλεξάνδρου Δ΄, ο οποίος έστειλε τον μοναχό Βελάσκους για να υποχρεώσει τον βασιλιά και τα μέλη του Συλλόγου να τον επανεγκαταστήσουν στην επισκοπή. Χειροτονήθηκε τον Μάιο του 1260, αλλά στη διαδρομή για την επιστροφή του ο Αϋμέρ ασθένησε μοιραία και αποβίωσε τον Δεκέμβριο του 1260 στο Παρίσι. Ήταν 38 ετών και τάφηκε εκεί.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Fryde, E. B.; Greenway, D. E.; Porter, S.; Roy, I. (1996). Handbook of British Chronology (Third revised ed.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-56350-X.
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 lusign.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. lusign. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
|