Αικουινική γλώσσα
| Αικουινική | |
|---|---|
| Εποχή | 5ος έως 3ο αιώνας π.Χ. |
| Ταξινόμηση | Ιταλικές |
| Σύστημα γραφής | λατινική γραφή |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | — |
| ISO 639-3 | xae |
| Linguist list | xae |
| Glottolog | aequ1238 (αποσύρθηκε)[1] |
Η αικουινική γλώσσα (ISO 639-3: xae,[2] Glottolog: aequ1238) είναι αρχαία γλώσσα η οποία ομιλούνταν από τον λαό των Αίκουων, στους λόφους της Άλμπα του βορειοδυτικού Λατίου και ανατολικά των κεντρικών Απεννίνων όρων, από τον 5ο έως τον 3ο αιώνα π.Χ. κατά την πρώιμη και μέση ρωμαϊκή δημοκρατία.[3]
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η γλώσσα αποτελεί μέλος της σαβελικής υποομάδας των ιταλικών γλωσσών.[4][5] Είναι πιθανό πως σχετίζονταν με αυτή των γειτονικών Μαρσίων στα ανατολικά.[6] Eίχε πολλές ομοιότητες με τα τα λατινικά και ενδεχομένως αποτελούσε διάλεκτο τους.[3]
Διασώζονται μόνο 2 επιγραφές στην γλώσσα αυτή, ενώ τα υπόλοιπα τεκμήρια προκύπτουν έμμεσα από τοπωνύμια και ανθρωπωνύμια, τα οποία ωστόσο είναι άγνωστο αν αποτελούν ενδώνυμα ή λατινικά εξώνυμα.[7]
Η μια επιγραφή βρέθηκε στην πόλη Άλμπα Φούκενς με το κείμενο ALBSI PATRE.[8] Η πρώτη λέξη πιθανώς είναι στην δοτική ως *albe(n)si (αλμπανικό/ς). Μια άλλη εκτίμηση θεωρεί πως η επιγραφή στα λατινικά αποδίδεται ως Albano patri (πατέρας των Άλμπανων).[9]
Η δεύτερη επιγραφή ανακαλύφθηκε στην Κλιτέρνια (σύγχρονο Καπραντόσσο) της περιοχής Πετρέλα Σάλτο 60 χλμ νοτιοανατολικά της Ρώμης,[10] με το κείμενο να είναι:[7]
- VIA INFERIOR | PRIVATAST | T VMBRENI C F |
- PRECARIO | ITVR | PECVS PLOSTRV | NIQVIS AGAT
το οποίο θεωρείται ως ειδοποίηση πως ο δρόμος είναι ιδιωτικός, η διάβαση γίνεται με άδεια από τον Τίτο Ουμπρένο, γιο του Γαΐου, αλλά απαγορεύονται τα υποζύγια.[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016). «αποσύρθηκε». Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ↑ «xae | ISO 639-3». iso639-3.sil.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 http://multitree.org/codes/xae
- ↑ Stuart-Smith, Jane (17 Ιουνίου 2004). Phonetics and Philology: Sound Change in Italic. OUP Oxford. σελ. 21. ISBN 9780199257737.
- ↑ Waldman, Carl· Mason, Catherine (2006). Encyclopedia of European Peoples. Infobase Publishing. σελ. 8. ISBN 9781438129181.
- ↑ «Aequi». 1911 Encyclopædia Britannica Volume 1. https://en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Aequi.
- ↑ 7,0 7,1 Conway, Robert Seymour (1897). The Italic Dialects. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 301–305.
- ↑ Ernout 1916, σελίδες 43–44 gives the CIL number, as the inscription was originally taken to be early Latin: CIL I2 385, VI 3672, IX 4177.
- ↑ Baldi, Philip (2002). The Foundations of Latin. Trends in Linguistics: Studies and Monographs. Berlin: Mouton de Gruyter. σελ. 122.
- ↑ CIL IX, 4171, Ernout 1916, σελ. 45.
- ↑ «Opere». www.museonazionaleabruzzo.beniculturali.it (στα Ιταλικά). 7 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2018.[νεκρός σύνδεσμος]
Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ernout, Alfred (2009) [1916]. Recueil de Textes Latins Archaïques (στα Γαλλικά). Internet Archive.