Αδραλίδα
| Αδραλίδα | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Συνώνυμα[1] | ||||||||||||||
|
Το υμενόνημα το ελληνικό είναι είδος πολυετούς ποώδους φυτού που έχει επιστημονική ονομασία (στη λατινική γλώσσα) Hymenonema graecum και στην Ελλάδα είναι γνωστό με την κοινή ονομασία αδραλίδα. Το είδος είναι ενδημικό της Ελλάδας.[2]
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αδραλίδα είναι ποώδες φυτό, με τραχιά αδενώδη, αλλά καλυπτόμενα με απαλό χνούδι βλαστάρια. Διαθέτει 20 χρωμοσώματα (2 επί 10).[3] Το μέσο ύψος του φυτού είναι 20 έως 70 εκατοστόμετρα. Συνήθως έχει 1 έως 3 κίτρινες ταξιανθίες ανά στέλεχος, η καθεμιά με μίσχο μήκους 10 έως 30 εκατοστόμετρα. Τα μικρά κίτρινα ανθίδια με 5 βραχείς οδοντώσεις στην κορυφή έχουν κάποτε υπόλευκη βάση. Οι καρποί έχουν μήκος 4 έως 5 χιλιοστόμετρα.[4][5]
Γεωγραφική κατανομή και ενδιαίτημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Hymenonema graecum είναι ενδημικό είδος της Ελλάδας και είναι γνωστό μόνο από τις Κυκλάδες και με αμφιβολία από τη δυτική Κρήτη. Φυτρώνει σε βραχώδη εδάφη, κάτω από θάμνους, σε ξηρά λιβάδια, στα ρείθρα των δρόμων και σε παραλίες.[5] Το είδος είναι ανθεκτικό σε μετρίως αυξημένη αλμυρότητα.[6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Hymenonema graecum The Plantlist. Retrieved 2016-11-07.
- ↑ «Hymenonema graecum, Αδραλίδα». ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΘΟΥΡΙΑΣ [Biodiversity Area Ancient Thourias]. 16 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Kamari, G.; Blanché, C.; Siljak-Yakovlev, S. (2014). «Mediterranean chromosome number reports – 24». Flora Mediterranea: 273-291. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-11-08. https://web.archive.org/web/20161108133247/http://147.163.105.223/flora/24-273.pdf. Ανακτήθηκε στις 2016-11-07.
- ↑ «Hymenonema graecum (L.) DC». Global Biodiversity Information Facility. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ 5,0 5,1 «Hymenonema graecum (L.) DC». Χλωρίδα της Σύρου [Flora Syros]. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ Salonikioti, A.; Petropoulos, S.; Antoniadis, V.; Levizou, E.; Alexopoulos, A. (2015). «Wild Edible Species with Phytoremediation Properties». Procedia Environmental Sciences 29: 98-99. doi:.