Αγμαλικίνη
| Αγμαλικίνη | |
|---|---|
| |
| |
| Γενικά | |
| Όνομα IUPAC | Μεθυλεστέρας του (19α)-16,17-διδεϋδρο-19-μεθυλοξαγιοχιμπανο-16-καρβοξυλικού οξέος |
| Χημικά αναγνωριστικά | |
| Χημικός τύπος | C21H24N2O3 |
| Μοριακή μάζα | 352,434 amu |
| Αριθμός CAS | 483-04-5 |
| SMILES | O=C(OC)\C4=C\OC(C5CN3CCc1c([nH]c2ccccc12)C3CC45)C |
| PubChem CID | 251561 |
| ChemSpider ID | 390541 |
| Φυσικές ιδιότητες | |
| Σημείο τήξης | 262,5 έως 263 °C |
| Χημικές ιδιότητες | |
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |
Η αγμαλικίνη (ajmalicine), γνωστή και ως δ-γιοχιμπίνη ή raubasine, είναι φάρμακο που χρησιμεύει στην αντιμετώπιση της υπέρτασης.[1] Ως χημική ένωση, η αγμαλικίνη είναι αλκαλοειδές που βρίσκεται στη φύση σε διάφορα είδη φυτών, όπως σε είδη του γένους Rauvolfia, στο Catharanthus roseus και Mitragyna speciosa.[1][2][3] Ως φάρμακο, κυκλοφορεί με πολλές διαφορετικές εμπορικές ονομασίες, όπως Card-Lamuran, Circolene, Cristanyl, Duxil, Duxor, Hydroxysarpon, Iskedyl, Isosarpan, Isquebral, Lamuran, Melanex, Raunatin, Saltucin Co, Salvalion και Sarpan.
Το μόριο της αγμαλικίνης είναι παρόμοιο στη δομή του με εκείνα της γιοχιμπίνης, της ραουβολσίνης και άλλων παραγώγων της γιοχιμπάνης. `Οπως και η κορυνανθίνη, η αγμαλικίνη δρα ως α1-αδρενεργικός υποδοχέας, που ανταγωνίζεται τους α2-αδρενεργικούς υποδοχείς.[1][4] Στις περισσότερες χώρες χορηγείται μόνο μετά από συνταγή γιατρού.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wink, Michael· Roberts, M.W. (1998). Alkaloids: biochemistry, ecology, and medicinal applications. Νέα Υόρκη: Plenum Press. ISBN 0-306-45465-3.
- ↑ Kurz W.G., Chatson K.B., Constabel F. (Μάιος 1981). «Alkaloid Production in Catharanthus roseus Cell Cultures VIII1». Planta Medica 42 (5): 22-31. doi:. PMID 17401876. http://www.thieme-connect.com/DOI/DOI?10.1055/s-2007-971541.
- ↑ León F., Habib E., Adkins J.E., Furr E.B., McCurdy C.R., Cutler S.J. (Ιούλιος 2009). «Phytochemical characterization of the leaves of Mitragyna speciosa grown in U.S.A.». Natural Product Communications 4 (7): 907-910. doi:. PMID 19731590.
- ↑ Roquebert J., Demichel P. (Οκτώβριος 1984). «Inhibition of the alpha 1 and alpha 2-adrenoceptor-mediated pressor response in pithed rats by raubasine, tetrahydroalstonine and akuammigine». European Journal of Pharmacology 106 (1): 203-205. doi:. PMID 6099269.